Cyriel (25) uit Torhout werkt mee aan de programma’s van Woestijnvis: “Mijn passie is mijn job geworden”

Cyriel Verstraete (25): “Het recept om goed grappen te verzinnen, is er niet.” © JS
Johan Sabbe

Als een Woestijnvis in het water. Zo voelt Cyriel Verstraete uit Torhout zich sinds hij twee jaar geleden aan de slag mocht bij het bekende productiehuis dat tv-programma’s maakt zoals ‘De Slimste Mens ter Wereld’, ‘De Ideale Wereld’ en het dolkomische ‘Nonkels’. “Ik ben Woestijnvis dankbaar voor alle kansen die ik krijg. Mijn passie is mijn job geworden.”

Cyriel (25) woont momenteel in Antwerpen, maar is een geboren en getogen Torhoutenaar. Hij is de zoon van Kris Verstraete en Bea Devlieger uit de Beckhofstraat. Hij heeft een jongere zus Cozette (20). Hij heeft na zijn secundair onderwijs aan het Torhoutse Sint-Jozefscollege eerst vier jaar taal- en letterkunde gestudeerd aan de universiteit van Gent (Nederlands en Engels) en daarna nog een extra jaar filmstudies en visuele cultuur aan de universiteit van Antwerpen. Enkele maanden later mocht hij tot zijn vreugde starten bij Woestijnvis: als redacteur voor het eindejaarsprogramma Vrede Op Aarde en de quiz De Slimste Mens ter Wereld. Een droom kwam uit.

‘De Ideale Wereld’

“Ik ben al van kindsbeen af geïnteresseerd in alle creatieve aspecten van film”, zegt Cyriel. “Vandaag ga ik nog altijd heel graag naar de cinema en lees met plezier over het onderwerp. Heb ik even geluk dat mijn job in het verlengde ligt van die passie!”

“Ik werk nu zowat twee jaar bij Woestijnvis en het grootste deel van die tijd heb ik doorgebracht op de redactie van Vrede Op Aarde, de productie waarvoor ik beeldredacteur was. Dat betekende vooral archiefbeelden bekijken en er de leukste en opvallendste fragmenten uit selecteren.”

“Daarnaast heb ik ook wat vragen helpen schrijven voor de quizprogramma’s Ik heb het u letterlijk juist gezegd en De Slimste Mens ter Wereld. Zopas, vanaf januari tot nu, heb ik tevens een seizoen meegedraaid in het team van het satirische programma De Ideale Wereld. Ook daarvoor ben ik redacteur. Dat betekent dat ik er ’s ochtends bij zit voor de brainstorm. De ideeën voor de filmpjes die daar ontstaan, help ik mee uitwerken, totdat het scenario af is. Dat is een heel leuke en unieke ervaring, vooral dankzij de gemotiveerde ploeg van De Ideale Wereld. Die hangt erg goed samen, waardoor het aangenaam werken is. Het is sowieso een intensieve job, aangezien je ’s morgens toffe ideeën moet verzinnen die ’s avonds al in de vorm van sketches op tv moeten komen. Maar dat neem ik er natuurlijk graag bij.”

“Ik besef dat ik met mijn gat in de boter ben gevallen”

“Ik heb voorts, weliswaar in heel beperkte mate, mogen meeschrijven aan de tweede jaargang van Nonkels, de populaire komische serie. Ik heb een aantal scènes uit de tweede en derde aflevering helpen dialogeren. Dat betekent dat het verhaal er al lag en ik wist wat er moest gebeuren. Ik diende een eerste versie van de dialogen te schrijven. Zo kreeg ik de kans om deel uit te maken van een fantastisch, creatief team. Ik besef dat ik met mijn gat in de boter ben gevallen bij Woestijnvis.”

Rolletje in ‘Nonkels’

“In de vijfde aflevering van Nonkels speel ik een klein rolletje. Ik ben de ober in een scène in het tuincenter van Christian. Ik vond dat heel fijn om te doen, want wie wil er nu niet uitgescholden worden door Carine? (lacht) Ik had wel serieus wat stress. Ik ben geen geschoolde acteur, dus wist ik niet of het me zou lukken. Maar ik werd heel goed geregisseerd en geholpen door de volledige crew. En dan is er natuurlijk ook nog de kracht van de montage, waarbij de regisseur de beste stukjes eruit weet te puren. Of beter gezegd: de minst slechte stukjes.” (lacht)

Film blijft grote droom

“Ik zou het recept willen kennen om goede grappen te verzinnen, maar dat is er niet, denk ik. In de realiteit is het gewoon een kwestie van proberen, proberen en nog eens proberen. Soms zit ik uren naar een leeg blad te staren en komt er bijzonder weinig bij me op, tenzij stomme dingen. En op een ander moment kan ik in amper een uur een paar bladzijden vol schrijven. Niettemin moet je weten dat er daarna nog heel wat mensen door je tekst heen gaan en moppen toevoegen. Van mijn prille versies van de scènes blijft er maar een klein deeltje in de uiteindelijke aflevering over.”

“Ik zou het super vinden om in de toekomst nog meer te schrijven aan de scenario’s van fictieseries. Meewerken aan een film blijft mijn grote droom. Nu krijg ik via Woestijnvis heel wat mooie kansen in de televisiewereld en daar ben ik oprecht dankbaar voor.”

“Ik kom gemiddeld om de twee weken nog eens naar Torhout. Naar mijn familie en vrienden. Ik ben jaren actief geweest in KSA ’s Gravenwinkel en in die jeugdbeweging tel ik tal van echte maten. Voor KSA Noordzeegouw, de provinciale koepel, werk ik trouwens nog mee aan de animatorencursussen. KSA laat me niet los.”