“En dan gaan we nu over naar de resultaten van de laatste lottotrekking!” Al 30 jaar is het de slagzin van dj Laurent Vanraes (57). Van achter de knoppen van lokaal radiostation Libellule entertaint hij al enkele decennia de luisteraars en vond hij de liefde van zijn leven terug. Iedere zondagmorgen opnieuw gaat zijn stem vol passie de ether in.
Als jonge knaap had Laurent al een passie voor muziek, die hem recht naar de micro bracht. “Wie droomt er uiteindelijk niet van om een bekende dj te worden en mensen entertainen met de ene plaat na de andere? Ik was niet anders en kwam zo aan het mengpaneel van de lokale radio terecht. Ik was een tiener in de fleur van mijn leven en was bijna ieder weekend wel ergens aan de platendraaiers te vinden. Toen kwam iemand van de lokale radio naar me toe met de vraag of ik die dynamiek niet naar hun luisteraars kon brengen. Zo ging de bal aan het rollen en kijk, 30 jaar later ben ik nog altijd iedere zondag trouw op post. Ik moet er wel bij vertellen dat ik niet altijd voor Radio Libellule programma’s heb gemaakt. Mijn start was bij een andere lokale zender, Radio Zenith, maar in 1986 onderging het station een complete metamorfose. Ik voelde me er niet meer op mijn plaats, maar kreeg wel meteen de kans om hier te starten.”
Platen en usb-sticks
Drie decennia is al lang in een mensenleven, maar het is een eeuwigheid op technologisch gebied. “Ik heb de evolutie van op de eerste rij meegemaakt”, lacht Laurent. “Vroeger moesten we echt nog op de traditionele manier een programma in elkaar steken. Duizenden vinylplaten passeerden op die manier door mijn handen, platen die hier nog allemaal netjes in onze rekken zitten. Nadien kwamen de cd’s en ook daar konden we niet anders dan de trends volgen. We kregen nog altijd evenveel materiaal toegestuurd, al was het wel handiger dat ze kleiner waren, want we konden er meer van kwijt in onze rekken. Ondertussen volgde ik ook de technologische trein naar de wereld van het digitale. Ik kan nog steeds werken met ouderwetse platen, al ben ik nu meestal wel op pad met een USB-stick.”
Zijn jeugdliefde
Laurent zag heel wat talent komen en gaan maar bleef zelf steeds trouw op post, al is er één passage die hij nooit zal vergeten. “Ik ben altijd al een liefhebber geweest van volkse radio, het maken van een programma waarbij je echt nog contact hebt met de mensen”, zegt hij met een fonkel in de ogen. “Bij ons is het dan ook de normaalste zaak van de wereld dat mensen bellen voor een verzoekplaat of gewoon om even over de lokale actualiteit te praten. Op een dag kreeg ik live een telefoontje met de vraag of ik wel die Laurent was die de dame dacht dat ik was. Ik had haar stem meteen herkend, het was mijn jeugdliefde. We leerden elkaar kennen op een camping tijdens de vakantie. Ik was toen 18 jaar maar zij was een pak ouder. Mijn ouders keurden de relatie en de verliefdheid compleet af, dus ergens had ik er vrede mee genomen dat dit het niet ging worden. Maar diezelfde dame had me plots terug gevonden, na al die jaren, via de radio! Toen draaiden de vlinders in mijn buik overuren. Kun je je inbeelden hoe mijn moeder reageerde toen ik mijn nieuwe vriendin plots mee naar huis bracht? Uiteindelijk heeft ze zich bij de zaak moeten neerleggen. We zijn ondertussen al jaren gehuwd en mijn echtgenote is nu ook mijn trouwe medewerker voor het radioprogramma.”
Ondanks een indrukwekkende carrière en bijzonder levensverhaal, denkt Laurent nog niet aan stoppen. “Je hebt mensen die op zondag graag gaan fietsen. Wel, ik maak radio. Het is een hobby, een passie zelfs. Aan mijn pensioen denk ik nog niet meteen.” (SR)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
