Het onbezorgde leventje van twee tienerjongens dat plots brutaal door elkaar wordt geschud als hun moeder sterft en hun grootvader zich verhangt. Dat is – in een notendop – het verhaal van ‘De verzonken jongen’, de semi-autobiografische debuutroman van oud-Elverdingenaar Jan Vantoortelboom.
Jan Vantoortelboom mag dan al een half leven weg zijn uit Elverdinge, overschakelen van Algemeen (Zeeuws) Nederlands naar West-Vlaams lukt probleemloos. Zo vaak komt hij nochtans niet meer naar de Westhoek, zijn geboortegrond. Zijn leven ligt nu in Zeeuws-Vlaanderen.
Eigen ervaringen
Jan weet al meer dan 15 jaar dat hij een boek in de vingers heeft. „Mijn broer herinnert zich dat niet meer, maar op mijn 18de heb ik hem ooit gezegd dat ik een boek zou schrijven. De zelfmoord van mijn grootvader in 1975, kort na mijn geboorte, en de dood van mijn moeder toen ik 16 was – vormen de basis van het verhaal. Toen mijn moeder op haar 42ste stierf aan kanker had dat een enorme impact op mij en mijn broer. Ons zorgeloze leventje werd in één klap helemaal dooreen gegooid. Een lange moeilijke periode volgde, ik kreeg problemen op school, werd betrapt op spieken… De zelfmoord van mijn opa heb ik dan weer nooit begrepen. Zevenenvijftig jaar, vader van zeven kinderen…”
Fictie en realiteit
Wie Elverdinge kent, zal in De verzonken jongen heel wat vertrouwde straten, plaatsen en zelfs personen ontmoeten: de Sint-Livinusstraat, de bosdreef, het domein van de graaf (in het boek gravin, red.), de plaatselijke slagersvrouw… „Dat houdt risico’s in, want sommigen vergeten daardoor dat het om fictie gaat”, aldus de auteur. „Ik baseer me op echte mensen en plaatsen uit mijn jeugd, maar voeg daar fictieve elementen bij, zodat je niet meer weet wat echt is en wat niet.”
(PJB)
Meer in Krant van West-Vlaanderen
>> ‘De verzonken jongen’ is uitgegeven bij Contact en kost 21,95 euro.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier