“Volgend jaar zitten we in de miserie: de nieuwe visquota zijn een economische ramp. In twee jaar tijd zal onze omzet voor tong met 76 procent dalen. Die tanker moet gekeerd worden”, zegt de Zeebrugse reder Dany Vlietinck. Hij zit met de handen in het haar en hekelt de expertise van de ‘wetenschappelijke adviezen’ waarop de Europese lidstaten zich baseren.
Reder Dany Vlietinck (59) woont in Heist en heeft voor zijn schip Z.483 Jasmine Zeebrugge als thuishaven. Hij is al veertig jaar actief in de visserij. “In al die jaren heb ik nooit meegemaakt wat er nu aan het gebeuren is”, zucht hij. “De gevolgen van de nieuwe vangstquota zijn desastreus. Hoe moeten we dit overleven?”
Helft van de omzet
Zijn rederij heeft tien personeelsleden in dienst, van wie er zes vissers 280 per jaar op zee vertoeven. Als de nood hoog is, springt de reder bij. “Vorig jaar heb ik zelf zeven zeereizen meegemaakt. Wij vissen vooral op zeetong, in de Ierse wateren. Die vissoort zorgt voor de helft van onze jaarlijkse omzet. Ons toeleggen op andere vissoorten is niet evident.”
“De kabeljauw heeft zich verlegd naar meer noordelijke wateren, in de Noordzee ter hoogte van Denemarken. Er is wel meer wijting en schelvis, maar dat kan onze omzet niet goedmaken. Die vissoorten halen veel minder euro’s per kilo op de visveiling.”
Te drastisch
Dany Vlietinck vraagt waarom Europa zo drastisch te werk gaat bij het wijzigen van de visquota: “Twee jaar na elkaar dalen de quota voor tong enorm. In totaal gaat het om 76 procent minder omzet voor tong. In de Ierse zee mogen we 90 procent minder vangen dan in 2022, in het oostelijk gedeelte van het Engelse kanaal 37 procent minder.”
“Ik weet echt niet hoe ik dit omzetverlies moet opvangen. Stoppen met de visserij is geen optie, want dan verdien ik niks meer. Ik wil alles even laten bezinken en nadenken hoe we dit kunnen oplossen.”
Wetenschappelijk?
“Onze visserij wordt te streng beoordeeld”, vervolgt de Heistse reder. “Ik stel mij vragen bij die ‘wetenschappelijke’ adviezen. Als de ‘experten’ te weinig gegevens hebben over bepaalde viszones, hanteren ze het ‘voorzorgsprincipe’ en zakken de quota met 20 procent. Dat is niet ernstig
“Wij zien nochtans met onze eigen ogen, ter plekke, op zee, dat er veel tong is in de Atlantische oceaan, ten zuidwesten van Engeland. Er is daar een verbetering van het tongbestand. De Europese administratieve molen draait te traag.”
“We werken nochtans al jaren op een duurzame manier: we vissen selectiever en met minder brandstofverbruik. Ook wij vissers hebben baat bij een gezond visbestand. Maar hetgeen Europa ons nu opdringt, is een economische ramp, die de tewerkstelling inde visserijsector in gevaar brengt”, aldus Dany Vlietinck.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
