West-Vlaamse gezinnen in de prijzen op de Potato Award

Twee West-Vlaamse gezinnen vielen op dinsdag 29 november in de prijzen op de uitreiking van de Belgian Inno Potato Award.

De Belgische aardappelsector wil graag producenten met vernieuwende ideeën belonen en reikte daarom voor de vierde keer de Belgian Inno Potato Award uit tijdens Interpom/Primeurs. Twee van de genomineerde projecten kwamen uit West-Vlaanderen.

Geen aardappelen meer oprapen met de hand

Winnaars bij de Vlaamse laureaten werden Stefaan Cocquyt en Els Vanneste uit Moerkerke-Damme. Ze bouwden hun aardappelrooier om zodat ze kleine hoeveelheden vroege aardappelen in optimale omstandigheden kunnen rooien. Stefaan en Els hebben een gemengd landbouwbedrijf met melkvee, vleesvarkens en akkerbouw. Ze proberen alles via de korte keten te verkopen.

“We bieden kwaliteitsvolle verse producten aan, en dat kan enkel door alles zelf in handen te houden”, zegt Els. We rooien onze eerste aardappelen drie keer in een week. Ze worden gewassen en in zakjes van 3 of 5 kg liggen ze ‘s anderendaags al in de winkel. Alles wordt met de hand gedaan en om het oprapen van de eerste aardappelen minder arbeidsintensief te maken, zochten we naar een oplossing.”

Stefaan kocht een oude bunkerrooier, brak die bijna helemaal af en bouwde hem opnieuw op. Hij werkte er een half jaar lang elke zondag aan. De eerste aardappelen in juni moesten vroeger met de hand opgeraapt worden, omdat ze niet velvast zijn. Door een vertragingsmechanisme in de rooier draaien alle aardappelen nu rond waardoor ze minder worden beschadigd. “Ik moest wel tien keer uitrijden en bijstemmen voor hij helemaal in orde was”, stelt hij.

Hooglader die aardappelen kuist

De derde prijs bij de Potato Award was ook voor een West-Vlaams landbouwbedrijf. Luc Lavens uit Lichtervelde construeerde een hooglader die meteen ook de aardappelen reinigt voor ze naar de fabriek vertrekken. “Nu we moeten betalen voor grondaarde als we aardappelen naar de fabriek brengen, wou ik die kost besparen. We krijgen ook het gewicht aan grondaarde terug, en dat kan plagen en ziekten op je land brengen. Nu worden de aardappelen gekuist en hebben we praktisch geen grondaarde meer.”

Luc heeft samen met zijn vrouw Nancy Deriemaeker een kalkoenenbedrijf. Daarnaast heeft hij 30 à 35 hectares aardappelen staan. Volgend jaar begint het gezin ook met ajuinen. “Wie weet moeten we ook hiervoor iets uitvinden”, lacht Luc.

(EDB – Foto EDB)