Met een nieuwe campagne ‘Pracht van een werkkracht’ wil de Vlaamse overheid individueel maatwerk promoten voor mensen met een arbeidsbeperking. Meer dan 1.000 werkgevers en zelfstandigen dienen hiervoor een aanvraag in. Ivan Kindt (52) uit Oostrozebeke werkt voor bouwbedrijf Vuylsteke-Eiffage. “Voor ik mijn beide benen verloor door een ongeval werkte ik hier als ploegbaas. Erna kan ik nu deze nieuwe functie van technisch tekenaar invullen. Ik ben enorm trots dat ik dit kan doen.”
“Wij moéten niet werken, wij wíllen werken”, dat is de slogan van de nieuwe campagne van de Vlaams overheid. Maar liefst 30.000 mensen met een arbeidsbeperking zoeken naar een job, zo’n 17 procent van de werkzoekenden. “Het is belangrijk om iedereen alle kansen te geven om in een juiste werkomgeving aan de slag te gaan, ook als dat niet evident lijkt. Maar het is een grote uitdaging om een werkgever te vinden, die ziet wat mensen wél kunnen in plaats van wat ze niet kunnen. Of er zijn ook nog drempels, die mensen met een beperking tegenhouden om de sprong naar een job als zelfstandige te wagen. En dat moet veranderen”, stelt minister van Werk, Jo Brouns (CD&V).
“Sinds begin juli werden er al meer dan 1.000 aanvragen ingediend voor werk op maat van personen met een arbeidsbeperking”
De Vlaamse overheid zal 130 miljoen euro vrijmaken om werkgever, werknemers met een arbeidsbeperking en hun collega’s te ondersteunen. Sinds begin juli hebben al meer dan 1.000 werkgevers en zelfstandigen in Vlaanderen een aanvraag ingediend voor individueel maatwerk voor een of soms zelfs meerdere werknemers met een arbeidsbeperking. “Dat toont dat de vraag en de wil bij zelfstandigen, werkgevers en werknemers er wel is”, stelt Brouns trots.
Zes gezichten
Zes duo’s vanuit heel Vlaanderen vertellen zij hoe zij dankzij individueel maatwerk toch aan de slag kunnen met hun arbeidsbeperking. Hun verhalen gaan van gehoorproblemen of autismespectrumstoornis tot dubbele beenamputatie, zoals bij Ivan Kindt (52) uit Oostrozebeke. Hij verloor in 2007 in een ongeval zijn beide benen tot boven de knie. “Daarvoor was ik al 17 jaar aan de slag als ploegbaas bij het bouwbedrijf Vuylsteke-Eiffage in Meulebeke. Iedere ochtend vertrok ik met mijn team van 7 mensen vanuit het depot naar de werf. Mijn job was fysiek heel intens, maar dat lukt nu niet meer.”
“Ik werkte hier als ploegbaas, maar door een ongeval verloor ik mijn beide benen. Nu ben ik technisch tekenaar”
“De eerste dag na mijn operatie kwamen mijn oversten langs. Zij hebben mij toen gerustgesteld dat ik niet moest vrezen voor mijn job en dat we wel een oplossing zouden vinden. Goed revalideren was prioriteit. Intussen is er veel veranderd voor mij. Na een jaar van intense revalidatie, kreeg ik de keuze om in twee diensten aan de slag te gaan. Ik ben toen gegaan voor een opleiding tot technisch tekenaar bij mijn collega’s, omdat ik daar door mijn vorige functie meer voeling mee had. Dan heb ik zes maanden lang in de namiddag stage gelopen en in de voormiddag gerevalideerd. Zo heb ik op een relatief kort termijn leren werken met alle nodige programma’s en werk ik nu in een team van 5 tekenaars.”
“Het grote verschil met vroeger is dat ik nu continue binnen zit in plaats van buiten op de werf”, gaat Ivan verder. “Maar anders biedt mijn job voldoende afwisseling en is het zeer interessant. Ik kan zelfs een deel van mijn ervaringen van vroeger meenemen in mijn tekenopdrachten. Ik ben enorm trots wanneer ik telkens na mijn ontbijt mijn twee protheses kan aantrekken en zelfstandig met mijn eigen auto naar mijn eigen job kan rijden.” Giovanni Vandenborre is gedelegeerd bestuurder bij Vuylsteke-Eiffage en hij is ook heel blij dat Ivan na zovele jaren en alles wat hij heeft meegemaakt nog steeds aan de slag is bij hen. “Ivan heeft dankzij zijn ongeziene motivatie een positieve invloed op het hele bedrijf.”
Belang sociaal contact
“Vanuit het UZ Gent kreeg ik het advies om rustig te starten met bijvoorbeeld een dagje in de week werken. Maar ik wilde het omgekeerde en direct volledig terug aan de slag gaan. Ik was op het werk altijd erg gedreven en nu wilde ik zeker terug beginnen om terug wat meer sociaal contact te hebben met mensen. Het gaf me ook mentaal een boost, want anders zat ik ook gewoon maar thuis. Terwijl ik op het werk verder kon groeien en doen wat ik graag deed. ”
“Mensen, die dagelijks in een rolstoel zitten, vallen op vele vlakken buiten de maatschappij. Ik wil hen helpen om uit die eenzaamheid te geraken. Zelf organiseer ik bijvoorbeeld rolstoeltennis voor het project ‘Ivan On Wheels’, maar ook nu wil ik mijn verhaal graag delen. Ik kan perfect in een zetel zitten met mijn prothesen, maar het is voor mij heel belangrijk dat mijn rolstoel effectief in beeld komt, dat mensen het ook kunnen zien en zich erin vinden. Met de juiste job op de juiste plaats kunnen wij ondanks die beperking perfect meedraaien in de maatschappij. Hopelijk kunnen we daar door die campagne nu meer aandacht voor hebben.”
Aanpassingen op de werkvloer
“De budgetten van de overheid voor werk op maat kunnen onder andere gebruikt worden voor extra begeleiding van een collega met een beperking door een andere collega of een externe dienst. Voor iedere aanvraag gaan we na hoe we als overheid ondersteuning en begeleiding kunnen aanbieden. Want we zijn er rotsvast van overtuigd dat een werknemer met een arbeidsbeperking een versterking kan zijn op iedere werkvloer”, besluit Brouns. “Dat kan misschien wel het duwtje in de rug zijn, dat sommige mensen nodig hebben om volledig mee te draaien in onze maatschappij”, vult Ivan aan.
“In het nieuwe gebouw is alles aangepast naar mijn noden als rolstoelgebruiker, dat maakt echt een wereld van verschil”
Naast extra begeleiding of dergelijke is er voor mensen met een arbeidsbeperking ook vaak nood aan verschillende aanpassingen op de werkvloer, die al dan niet zichtbaar zijn. “In het oude kantoorgebouw was er wel een lift, maar geen aangepast toilet voor mindervaliden. Sinds 2015 zitten we in een nieuw kantoorgebouw en daar is alles eigenlijk in orde. Ik heb een aparte parkeerplaats, om bij de inkom te geraken ligt er een hellend vlak. De gangen zijn breed genoeg, de keuken werd aangepast, zodat ik overal bij kan, er is ook voldoende ruimte aan mijn bureau voor mijn rolstoel en er is een ruime lift, waardoor ik makkelijk bij het aangepast toilet geraak. Dat maakt al een wereld van verschil voor mij”, besluit Ivan.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
