Luc Coppenolle (70) verlangt tot hij zijn schaar en kam opnieuw mag vastnemen. De Roeselaarse kapper mag dan al 56 jaar in het vak staan, hij kan bijna niet wachten om de deuren van zijn kapsalon in de Iepersestraat opnieuw open te zwaaien.
Jij was niet voorbestemd om kapper te worden?
Luc Coppenolle : “Helemaal niet! Ik studeerde voor wever in het Roeselaarse VTI. Op een bepaalde dag kwam mijn vader thuis van een bezoek aan kapper Raymond en hij vertelde dat Raymond hem had gevraagd of hij niemand kende om te beginnen als leerjongen in de kapperszaak. Ik voelde meteen dat dit iets voor mij kon zijn en in juni van dat schooljaar ben ik bij Raymond begonnen. Ik moest van mijn vader eerst mijn examens afleggen in het VTI maar veel punten heb ik daarop niet meer gescoord ( lacht ).”
Raymond was een goede leermeester?
“Heel zeker. Vanaf de eerste dag mocht ik al leren knippen en hij heeft mij de stiel perfect geleerd. Ik kreeg veel vertrouwen van hem en heb dat vertrouwen nooit beschaamd. Ik werkte bij Raymond alsof het voor mezelf was. Hij mocht mij om het even wat vragen, als ik kon helpen dan deed ik het. Wanneer het met Pinksteren druk was voor de communies dan stond ik om kwart voor vijf ‘s morgens al aan de deur van het salon om te beginnen met de eerste klanten om vijf uur.”
“Ik was nerveus als een kind voor Sinterklaas”
“Raymond en ik zijn nu nog altijd goede vrienden. Weet je dat hij trouwens nu nog altijd mijn haar knipt? Hij zou echt boos zijn als ik het door iemand anders zou laten knippen.”
De kappersstiel is de geknipte job voor jou?
“Deze job is me inderdaad op het lijf geschreven. Ik ben een zeer sociaal persoon en praat én luister graag naar mensen. Luisteren is nog veel belangrijker dan praten. Mensen praten graag tegen de kapper en een luisterend oor vinden veel klanten belangrijk. Ik heb een fantastische stiel: ik kan lachen, praten en luisteren terwijl ik mensen mooi maak met een frisse coupe.”
“In 1969, na vier jaar opleiding en werk bij Raymond, ben ik zelfstandig geworden en mijn kapsalon bevindt zich onder ons huis in de Iepersestraat. Weet je dat ik al die tijd geen enkele dag met tegenzin naar beneden ben geweest!”
Ook niet na de eerste lockdown toen jullie enkele maanden gesloten waren?
“Ik heb mijn salon gepoetst en opgeblonken als nooit tevoren. De avond voor de kappers opnieuw mochten openen, was ik nerveus als een kind dat naar bed moest de avond voor Sinterklaas komt. Ik kon niet slapen, ik was te opgewonden dat ik opnieuw mocht werken!”
“Ik kan mijn klanten inderdaad nog niet missen. Weet je dat ik van bepaalde klanten al meer dan 50 jaar hun haar verzorg? En zij kunnen mij ook moeilijk missen want ik krijg nu en dan een telefoontje met de vraag hoe het met me gaat en of ik hen niet zal vergeten wanneer we de deuren weer mogen openen. Natuurlijk werk ik nu niet meer zo hard als in mijn beginjaren ( lacht ). Ik werk nog halve dagen en dat bevalt me prima.”
Heeft corona een grote impact gehad op de omzet van de kapsalons?
“Natuurlijk, die lockdowns waren zeer slecht voor ons en de goede tijden van voor de coronacrisis komen nooit terug, zeker niet voor de herenkappers. Veel heren kregen een tondeusecoupe van hun echtgenote en blijven die houden. Maar herenkappers hebben ook gemerkt dat er tijdens de lockdowns dameskappers aan huis gaan om de coupe van mevrouw te verzorgen en de heer ondertussen ook een knipbeurt geven. Oneerlijk? Ja, want zo verliezen de kappers die zich aan de maatregelen houden klanten. Ik ben ook klanten kwijt op die manier maar ik ben 70 jaar en heb er geen probleem mee. Ik vind het wel erg voor mijn jonge collega’s die een zaak aan het uitbouwen zijn, zich aan de regels houden en zo oneerlijke concurrentie krijgen. Ik heb trouwens ook geen euro steun aangevraagd. Alles wat je krijgt, moet je toch ooit terugbetalen.”
Ben je trouwens al gevaccineerd?
“Neen, volgende week woensdag met Pfizer. Ik belde het naar mijn broer die ook met Pfizer is gevaccineerd. Ik vertelde hem dat Pfizer voor het chique volk wordt gereserveerd en dat de rest van de bevolking pech heeft en AstraZeneca krijgt. Ik weet dat zijn vrouw altijd meeluistert én dat zij gevaccineerd is met AstraZeneca ( lacht ).”
Wanneer stop je trouwens voorgoed als kapper?
“Wanneer ze me hier tussen zes planken naar buiten dragen. Neen, ik stop wanneer ik op een dag geen zin meer heb om mijn salon open te doen. Dan weet ik dat het voorbij is.”
Je bent ook jarenlang één van de sterkhouders geweest van KSV De Ruiter maar opeens was het voorbij?
“Ik heb er alles gedaan: sponsor, afgevaardigde, verzorger, penningmeester, lid van de beheerraad, voorzitter van de supportersclub. Na 40 jaar heb ik alle taken gestopt maar ik blijf nog naar de wedstrijden gaan. Ik blijf ook nog deel uitmaken van de vriendenbende en dat is ongelooflijk leuk.”
Privé
Geboren in Roeselare op 24 december 1950 en gehuwd met Marie-Ange Devolder. Een zoon David (44) en een dochter Sofie (42) en zeven kleinkinderen.
Loopbaan
Lager onderwijs in de Sint-Aloysiusschool en dan drie jaar VTI. Vervolgens voor kapper geleerd bij Raymond in de Westlaan. Ook een opleiding tot boekhouder gevolgd via middenjury. Van 1969 tot nu zelfstandig kapper.
Vrije tijd
Genieten van de aanwezigheid van kinderen en kleinkinderen en bourgondisch leven.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
