Vrijdag was er in het Maurus Moreelshuis in Mechelen de vernissage van de pop-uptentoonstelling ‘RIJP, de kunst van het telen’. Het vakmanschap van 12 telers werd door fotograaf Jimmy Kets in beeld gebracht. Een van de deelnemende telers is Stefaan Gheeraert, die in de Elverdingseweg in Poperinge zijn witloof -en aardbeibedrijf Frachibel uitbaat.
De vernissage van ‘RIJP, de kunst van het telen’ was op vrijdag 15 september. Op zondag 17 september, de Dag van de Landbouw, is het toegankelijk van 10 tot 18 uur voor het grote publiek. Het is een samenwerking met de de Belgische groente- en fruitcoöperatie BelOrta.
Van de 12 telers zijn er twee West-Vlaamse. Els Lambrecht uit Waregem teelt appels en de andere provinciegenoot is Stefaan Gheeraert (57). Stefaan is een rasechte Poperingenaar die langs de Elverdingseweg witloof teelt. “Fotograaf Jimmy Kets kwam hier langs voor een mooie fotoreportage en er werd ook een luisterverhaal aan gekoppeld. We zijn vereerd dat we hieraan mochten deelnemen. Het is een mooie manier om ons bedrijf en de land -en tuinbouwsector in het algemeen eens in de kijker te zetten. We proberen om er zondag bij te zijn. Het zal leuk zijn om de collega’s tegen het lijf te lopen, sommigen kennen we wel”, zegt Stefaan, die samen met zijn vrouw Chantal Lemahieu (56) en zoon Edouard (27) het bedrijf Frachibel uitbaat. Het gezin telt met Rachelle en Aimee ook nog twee dochters.
Aardbeien en witloof
“Frachibel is de afkorting van Fraises, Chicons, Belge. Zoals de naam doet vermoeden zijn we dus niet enkel actief in het witloof telen. We combineren dit met aardbeien. Dit is een goeie combinatie, want de oogstperiodes sluiten mooi op elkaar aan en het maakt onze job heel afwisselend. In 1996 startten we met volle grondaardbeien, in 2010 schakelden we over naar substraataardbeien.”
Bedrijf afgebrand
Het bedrijf kende in maart 2019 wel een dieptepunt. “Het volledige bedrijf brandde toen af. We beschouwen ons bedrijf een beetje als ons vierde kind, dit was dus een ferme tegenslag. Maar we bleven niet bij de pakken zitten en kropen weer recht. Door het feit dat er opvolging is, wilden we alles heropbouwen en in november 2020 ging het nieuwe bedrijf weer open. We beseften dat bepaalde negatieve ervaringen ook opportuniteiten kunnen vormen om bepaalde zaken te verbeteren.”
60 uur per week
Binnen het bedrijf hebben ze elk hun specifieke taken. “Ik doe een beetje vanalles, je mag wel zeggen dat ik bijna dagelijks bezig ben en dit zo’n 60 uur per week. Mijn vrouw houdt zich bezig met het administratieve luik en het plukken van de witloof. Onze zoon houdt zich dan voornamelijk met de productie bezig.”
Hydrocultuur
Het telen zit in de genen bij de familie Gheeraert. “Mijn ouders waren vroeger hoppeboeren en de eerste jaren zetten we dit ook nog even verder. Het is sinds 1984 dat we bezig zijn met grondwitloof. Volgend jaar zal dat dus veertig jaar zijn. Na vijf jaar schakelden we wel over op de hydrocultuur. Dat is een specifieke manier van telen op voedingswater. Witloof is een tweejarige plant die eerst op het veld gezaaid wordt en na een heel proces wordt dit dan ingetafeld in kweekbakken. Die bakken stapelen we waardoor het water van de ene bak in de andere bak kan insijpelen. De drukste maanden voor het witloof zijn vanaf nu tot eind januari. Onze witloofwortels halen we in Wallonië, Nederland en Frankrijk.”
Favoriet witloofgerecht
“Qua productie zitten we op 2.000 ton, we werken hiervoor samen met BelOrta. Ik vermoed dat 75 procent van ons witloof voor Belgische afnemers bestemd is, de rest gaat voornamelijk naar de buurlanden. Of ik zelf graag witloof eet? Ik moet toegeven dat ik dit niet zo lekker vond als tiener. Net als veel mensen heb ik het leren eten en mijn favoriete witloofgerecht is de klassieker witloof in ham met kaassaus en daarbij een frietje. Het water komt al in de mond”, lacht Stefaan, die nog niet aan stoppen denkt. “Ik wil zo lang mogelijk actief blijven. Dit is ons levenswerk.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier