Aan voorspellingen over de heropstart van de evenementen- en cultuursector – hún sectoren
Wat als je je boterham verdient met het bedenken van evenementen, het op poten zetten van de hele logistieke operatie achter een stadsfestival of je dag in dag uit ontfermt over het licht en geluid van de beste Vlaamse stand-upcomedians? Dan ben je het jaar 2020 liever kwijt dan rijk.
Het is nochtans exact wat Alexander Ronsse en Tine Vandenberghe overkomt. Al twintig jaar schuimt Alexander met zijn TheaTech alle theaterzalen en culturele centra af om er de techniek van onder meer Han Solo en Wouter Deprez in goede banen te leiden. Daarnaast ontfermt het evenementenbureau zich ook over stadsevenementen als Sinksen in Kortrijk en Leieleute in Harelbeke. “Dat was de laatste die we volledig zelf in elkaar hebben gebokst. Op 11 januari was dat.”
Alexander glimlacht, maar veel lachen zit er de jongste maanden niet in. De eerste lockdown legde al in maart het grootste deel van hun werk stil. “Het is eigenlijk om depressief van te worden. Op één dag zagen we ik-weet-niet-hoeveel opdrachten en samenwerkingen verloren gaan. Onwezenlijk eigenlijk”, zegt Tine. “In september konden we wel weer eventjes proeven, omdat er toen weer voorstellingen mochten doorgaan tot maximaal 200 aanwezigen. Maar het bleef uiteindelijk bij heel eventjes .”
Ander werk zoeken
Naast zaakvoerder Alexander en diens rechterhand Tine werken bij TheaTech vier technici vast in dienst. Daarnaast doet het Harelbeekse evenementen- en theaterbureau beroep op een twintigtal freelancers. “Het is constant zoeken, net omdat we hen aan boord willen houden. Je wilt hen niet kwijtraken”, zegt Tine. “Maar makkelijk is dat niet. Je kan niemand verwijten dat ze op zoek gaan naar zekerheid. We gaan veel goede vakmannen kwijtspelen. Ik vrees die braindrain uit alle onder- en nevensectoren van cultuur, zeker wel.”
“Behalve die paar dingskes die we hebben gehad, nu in het najaar, is er nul werk”, pikt Alexander in. “Het ergste waar je de theater- en evenementensector mee kon treffen, is dat mensen niet naast elkaar mogen zitten. Samen lachen, ambiance maken. Al het leuke aan ons werk is verdwenen door dat virus. Het lukt ook, maar het is niet hetzelfde. Ik ben daar niet boos of triest om en ik voel me ook niet per se vergeten. Maar het is nu gewoon zo, en we moeten erdoor.”
Chocoladedroom
Het woord flexibel valt, samen met creativiteit . De twee troeven die TheaTech de voorbije maanden is blijven uitspelen. “We hebben er zelf immens achter moeten zitten. Ik denk dat ik de eerste weken van de lockdown mijn volledige klantenbestand heb opgebeld. (lacht) Er is niets dat zomaar op je afkomt, ook al kan je wel een beetje teren op je verdiensten uit het verleden”, zegt Alexander. “Je moet bezeten en gepassioneerd zijn, anders kom je dit jaar in deze sector niet door.”
“In alles wat ik doe, is niet perfect niet goed genoeg” – Alexander Ronsse, TheaTech en Nibies
Het is duidelijk: stilzitten is niet aan dit ondernemende koppel besteed. Het hoofd laten hangen nog veel minder. “Door alle tijd die vrijkwam, ga je nadenken”, zegt Tine. “In mijn achterhoofd speelt al langer een chocoladedroom. Heeft de coronacrisis die versterkt en versneld? Zeker. Als er ooit een moment was om de stap te wagen, was het nu wel.” “In normale tijden hebben we geen minuut over, bij wijze van spreken”, pikt Alexander weer in. “Nu hadden we allebei iets van waarom niet? . We hebben de tijd, de ruimte en de goesting. We hebben het gewoon geprobeerd en kijk nu. Ik ben eerlijk gezegd wel trots op onze Nibies.”
Rotsen en keien
Met haar diploma van chocolatier, behaald in het avondonderwijs, in de achterzak sloeg Tine aan het experimenteren. Het resultaat zijn bijzondere, ambachtelijke pralines die niet alleen heerlijk wegsmelten maar er ook fantastisch uitzien. Van ver én dichtbij lijken de Nibies levensechte rotsen, keien en steentjes.
“Er is een wereld voor me opengegaan, echt waar. Het toffe aan chocolade is dat het om de chemie, om de details gaat. Alles moet juist zijn. Tegelijk kan je er al je creativiteit in kwijt”, zegt Tine. “De zoektocht naar die techniek om de pralines te benevelen en beschilderen met cacaopoeder bijvoorbeeld, vind ik heel interessant. En het is ook gewoon lekker.”
“Wie een beetje Belg is, eet gewoon graag chocolade, hé”, knipoogt Alexander. “Ik heb pralines altijd iets vrij ouderwets gevonden, maar door Tine aan het werk te zien, ben ik volledig gedraaid. Het ziet er niet uit als een traditionele praline, dat intrigeert mij enorm. Ik heb zelf ook al enorm veel bijgeleerd. Neen, ik jeun mij er ook in, ook al zijn de verdiensten vooral voor Tine.” (lacht)
Ambitieus
Proeven? Alle informatie is terug te vinden via www.nibies.be .
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
