“Ik geef mijn levenswerk niet zomaar aan eender wie”: Ilse Vandeweghe zoekt overnemer voor café Breughel

Ilse Vandeweghe en haar 2 kinderen Quinten en Lynn aan de toog van haar levenswerk, café Breughel, waar mening Kortemarkenaar al wel eens een pint komt drinken. Het café blaast op 18 januari 20 kaarsjes uit. Of waren het er 25? (foto JDK)
Jeffrey Dael
Jeffrey Dael Medewerker KW

Hij – of zij – is geen Kortemarkenaar die nog nooit in café Breughel is geweest. De druk bezochte en populaire kroeg langsheen de Handzamestraat is een fenomeen in de gemeente. Het café waar Ilse achter de toog staat, biedt onderdak aan menige Kortemarkse vereniging. Na 25 jaar ‘Breughelen’ besliste Ilse om ermee te stoppen en gaat ze op zoek naar een geschikte overnemer.

“Op zaterdag 18 januari houd ik dag op dag 20 jaar café Breughel open”, vertelt Ilse Vandeweghe (46) . “Maar eigenlijk ben ik al vijf jaar langer bezig en kan ik met 25 jaar op de teller mijn zilveren jubileum vieren. De eerste vijf jaar speelden zich wel een eindje verderop af, pal onder de kerktoren. Op de plek waar nu kledingwinkel Tal gevestigd is, baatte Nico Verhelst café Breughel uit. Oorspronkelijk was de Breughel al sinds jaar en dag op de Markt gevestigd. En de rest is geschiedenis, zoals velen wel weten. Ik was in verwachting en ik ben daar achter de toog beginnen staan en ik ben er nooit meer weggeweest.”

Nera van de Sportwereld

“Na vijf jaar werden de plannen voor een groot appartementencomplex op de hoek van Markt en Lichterveldestraat concreet en we moesten daar vertrekken. Nico en ik trokken naar zijn meter, Nera van café Sportwereld met de vraag of we daar verder mochten doen. Zo verhuisden we naar de Handzamestraat en we namen de naam mee. De Sportwereld werd De Breughel. Mijn zaak biedt al twee decennia onderdak aan heel wat verenigingen: wielertoeristenclubs, kaartersclubs, biljartclubs, maar je vindt er ook een badmintonclub, een dartsclub en zelfs een schaakclub. Ik heb eigenlijk nog een ideetje om de verjaardag van het café te vieren, maar ik wacht daar nog eventjes mee, want momenteel is het nog wat te koud. Ik denk bijvoorbeeld aan een optreden van een lokale band, maar een concrete datum is er nog niet. Wordt ongetwijfeld vervolgd.”

Zware werkuren

“Eigenlijk is er nog iets wat ik wereldkundig wou maken en ik ben daarvoor niet over één nacht ijs gegaan, want ik heb er heel lang over nagedacht”, wil Ilse nog kwijt. “Aangezien mijn gezondheid niet top meer is, heb ik besloten om te stoppen met mijn café. Ik doe deze job alleen en de zware werkuren wegen door. Cafébazin is een job waarbij je niet alleen laat moet werken, maar ook vroeg moet opstaan. En dat weegt na 25 jaar serieus door. Als de specialist je dan al eens de raad geeft om het wat kalmer aan te doen, dan zet dat je toch eens aan tot nadenken. Maar niet getreurd, ik stop niet vanaf morgen. Café Breughel zal over te nemen zijn, maar mijn contract loopt nog drie jaar. Als ik niemand vind, dan doe ik verder, maar dan wel enigszins aangepast, met aangepaste uren en zo. Mocht het wel overgenomen worden, dan kies ik opnieuw voor een job in de zorgsector. Toen de horeca omwille van de coronapandemie maanden aan een stuk moest sluiten, dan ben ik ook in de zorg gaan werken, want dat is wat ik studeerde, hier aan de overkant van de straat, in het MMI.”

“Een goeie cafébaas moet daarvoor in de wieg gelegd zijn”

Psycholoog

“Café Breughel beschouw ik na 25 jaar echt wel als mijn levenswerk, dus ik laat het niet zomaar aan eender wie over. Er zijn er misschien genoeg die staan te trappelen om een horecazaak over te nemen, maar velen stoppen er na korte tijd ook weer mee omdat ze al snel ervaren dat dat niets voor hen is. Een goeie cafébaas moet daarvoor in de wieg gelegd zijn. Je ziet en hoort veel in je café. Na al die jaren zou ik menig boek kunnen schrijven met heel wat pittige verhalen. Als je achter de toog staat, moet je niet alleen goed pinten kunnen tappen, maar moet je ook goed kunnen luisteren naar de klanten. In elke cafébaas schuilt wel een beetje een psycholoog. Voorlopig doe ik dus verder tot de geschikte overnemer zich aanbiedt. In al die jaren zijn hier heel wat mensen over de vloer gekomen en ik zou al mijn klanten bij deze dan ook hartelijk willen danken voor het vertrouwen. Wie ik zeker ook niet mag vergeten, zijn mijn zoon Quinten en mijn dochter Lynn, die mijn vaste steun en toeverlaat zijn, ook in café Breughel”, besluit Ilse.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier