Op woensdag 2 juni loste het Vlaamse vissersschip Z.571 Custos Deus voor het eerst sinds de Brexit weer vis in een Britse haven. Het was een test waar ook de Rederscentrale en de Vlaamse Visveiling bij betrokken waren. “Het is gelukt, maar toch met heel wat administratieve rompslomp”, zegt reder Dirk Degrendele uit De Haan.
Het Brexitakkoord dat eind vorig jaar werd afgesloten, hield voor de vissers in dat ze nog 5,5 jaar in Britse wateren mogen vissen, maar een kwart van hun quota opgeven. Onze vissers blijven dus aan de slag in de Britse wateren, maar wagen zich nog niet aan het lossen van vis in een Britse haven. Omdat het Verenigd Koninkrijk niet meer tot de Europese Unie behoort, dreigt dat een administratief huzarenstukje te worden.
“Wij lossen nu in Ierland of Frankrijk”, vertelt reder Dirk Degrendele van rederij Noorster, eigenaar van de Z.571 Custos Deus. “Maar dat is een omweg. Bij al te slecht weer vaart de boot uit Ierland zelfs niet uit. We moeten dus een oplossing vinden om weer over Engeland te transporteren. ”
Test
In samenspraak met de Rederscentrale, de Vlaamse Visveiling en de betrokken overheidsdiensten werd een test georganiseerd. “Wij deden die test omdat we een van de weinige schepen zijn met een printer aan boord. Dat is nodig om voor elke kist een etiket af te drukken . Maandag losten we nog in Ierland, zodat we woensdag maar een beperkte vangst aanboden in Milford Haven, een havenstadje in Wales. Als het fout liep, leden we geen al te groot verlies.”
“Bij zo’n transport zijn drie administraties betrokken: de inspectie Landbouw en Visserij, het Voedselagentschap en de Douane. En uiteraard ook hun Britse tegenhangers. Ik was om zes uur ‘s ochtends al thuis bezig met documenten invullen en mailen”, aldus Dirk. “Om 11 uur voer het schip Milford binnen en handelden we de formaliteiten af.”
“Enkele papieren bleken nog niet in orde. Dat is niet simpel: iedere kist bevat ook ijs, maar die smelt, het gewicht komt niet meer overeen… Ik zat thuis om de nodige aanpassingen te doen. Uiteindelijk kregen we de vis ingeklaard. Die ging dan de vrachtwagen op naar Tilbury en vandaar per schip naar Zeebrugge. Donderdag om 19 uur kwam de lading er aan en om middernacht was de vis in de visveiling, waar ze vrijdag verkocht is. Dat is heel wat trager dan vroeger, toen de vis in tien, twaalf uur in Zeebrugge stond. Nu doen we er 36 uur over.”
Evaluatie
“De administratieve procedure kost ook geld”, aldus Dirk. “Het zou eenvoudiger worden mocht dit gezien worden als een transit van Europese producten via Engeland naar Europa. Maar dat aanvaarden de Britten niet. Het wordt echt gezien als export van Britse producten naar Europa.”
“Deze test is nog niet zo geslaagd dat we hiermee verder kunnen”, zegt directeur Emiel Brouckaert van de Rederscentrale. “We zullen de test nu evalueren om tot een definitief draaiboek te komen. We moeten ook nog spreken met de administraties en de politiek. Eigenlijk moeten zij zelf nog grotendeels uitwerken hoe het hoort te verlopen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
