Jachthavendirecteur Steven Desloovere (65) gaat met pensioen: “En nu de wereldzeeën bevaren”

Steven Desloovere is niet zomaar een havendirecteur. Hij is een doorgewinterde zeiler, en dat is te merken aan zijn rechtdoorzee-mentaliteit. © IV
Peter Germonprez
Peter Germonprez Medewerker KW

Met een carrière die 33 jaar besloeg, leidde Steven Desloovere (65) de Vlaamse Yachthaven Nieuwpoort (VYNieuwpoort). En dat deed hij met verve. “Er staan vier mensen klaar om mijn werk over te nemen”, zegt hij met een glimlach.

De haven van Nieuwpoort, met zijn indrukwekkende 2.000 ligplaatsen en drie clubs, mag trots zijn op zijn status als een van de grootste in Noord-Europa. Steven Desloovere is niet zomaar een havendirecteur. Hij is een doorgewinterde zeiler, en dat is te merken aan zijn rechtdoorzee-mentaliteit.

Hij werd op 27 januari 1958 geboren in een kasteel in Zwevegem, waar zijn vader privé-kok was van de familie Bekaert. In 1960 begon zijn vader het hotel Britannique op de Grote Markt in Ieper, maar tragisch genoeg verongelukte hij al in 1966. Op dat moment was Steven pas acht jaar oud, en was het zesde en jongste kind in het gezin net geboren. Noël Desloovere, Stevens vader, was een pionier en de eerste tv-kok. Hij overleed nadat hij ’s nachts terug kwam van een televisieopname.

Olympische Spelen

Vastbesloten om verder te studeren, wou hij geen financiële steun van thuis uit en werd Steven strandredder in Knokke-Heist. Met het geld dat hij verdiende van zijn vakantiejob, schreef hij zich in aan de Universiteit van Leuven, voor de opleiding lichamelijke opvoeding. In 1984 nam hij een leidende rol op zich bij VVW-Heist, destijds een van de pioniers onder de beachclubs aan de kust. Het was op dat moment dat hij werd benaderd om nationaal trainer voor zeilers te worden, wat leidde tot het hoogtepunt van zijn carrière als coach tijdens de Olympische Spelen in Barcelona in 1992, waar hij de broers Bellemans begeleidde.

Tweede wereldreis

Het grootste deel van zijn carrière bouwde Steven op in Nieuwpoort, waar hij erin slaagde een jong en enthousiast team om zich heen te verzamelen. Dankzij deze inzet kan hij vandaag met een gerust hart genieten van zijn pensioen. “Er staan vier mensen klaar om mijn werk over te nemen”, zegt hij met een glimlach.

“Met onze Vlaamse Zeezeilschool leiden we jaarlijks 1.000 cursisten op”

“Voor de tijd die me nog rest, wil ik opnieuw de wereldzeeën bevaren. Ik heb nog plannen om de oceaan over te steken, van Afrika naar Brazilië, en er staat zelfs nog een wereldreis op het programma, net zoals in 2010, toen ik samen met mijn vrouw Karin twee jaar lang op wereldreis trok. Dat was een prachtige aaneenschakeling van kostbare ervaringen en vriendschappen die we voor altijd koesteren.”

Uitbreiding jachthaven

Desloovere neemt de tijd om kritisch terug te blikken, vooral met betrekking tot de politiek. “In 1995 diende ik, samen met een aantal experts, het uitbreidingsplan Flanders-Newport in”, vertelt hij. “De Vlaamse regering keurde dat twee jaar later goed, maar door een wisseling van de politieke macht ligt ons plan nog altijd in de kast. Vandaag, meer dan twee decennia later, is de uitbreiding van de jachthaven met 400 ligplaatsen nog steeds niet gerealiseerd. Ik vraag me af of ik het ooit nog zal meemaken. Een ander heikel dossier waar ik mijn bedenkingen bij heb, is de bouw van de stormvloedkering, die momenteel in volle gang is. Vanaf het begin hebben we gewaarschuwd voor de sterke stroming als gevolg van de vernauwing van de havengeul. Het voorstel van omloopriolen werd naar voren gebracht als een oplossing, maar dat lijkt nu valse hoop te zijn. Door dit project zullen kleinere zeilers vaak de haven niet kunnen binnenvaren.”

Ook werpt Steven zijn kritische blik op de omstreden zeeboerderij die door Colruyt is aangelegd. “Tegen deze installatie hebben het stadsbestuur, de vissers en de watersporters hevig geprotesteerd, maar hun inspanningen zijn tot dusver tevergeefs”, zucht hij.

Hecht team

Toch zijn het vooral de mooie herinneringen die Steven koestert. “Het doet me deugd dat we zo’n hecht team hebben”, zegt hij.

“Met onze Vlaamse Zeezeilschool leiden we jaarlijks tot 1.000 cursisten op. De sfeer in de jachthaven is fantastisch. De pontonfeesten, die ik destijds in het leven heb geroepen, bestaan nog steeds. Ook de sportvissers hebben een speciale plek in mijn hart. Ze komen jaarlijks bijeen om hun vangst te delen tijdens een gezellig feest. Voor kinderen is er een speelpleintje waar ze kunnen ravotten en recent hebben we zelfs geïnvesteerd in een padelveld. Dit alles illustreert onze kernwaarde van een familiale jachthaven”, besluit hij.

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier