Kritiek op perimeter oorlogserfgoed tegen windmolens: “UNESCO-erkenning mocht niet leiden tot bijkomende regels of beperkingen”
In Heuvelland schiet het gemeentebestuur met scherp op de nieuwe Vlaamse perimeter rond recent erkend UNESCO-oorlogserfgoed om nieuwe windturbines te weren. “Onze onderbouwde visie rond windmolens wordt met één pennentrek onmogelijk.”
“Ik vind het onbegrijpelijk dat zo’n belangrijke beslissing zonder enig overleg met de lokale besturen en partners genomen is”, reageert Heuvellands burgemeester Wieland De Meyer (Gemeentebelangen) op de nieuwe Vlaamse perimeter van drie kilometer rond elke door UNESCO erkende WO I-site. De betrokken sites liggen vooral in de zuidelijke Westhoek en het grootste deel van Heuvelland is ingekleurd op de kaart die de Vlaamse regering verspreidde. “In onze regio werken we aan een onderbouwde visie rond windmolens”, zegt De Meyer. “Plots wordt eenzijdig met één pennentrek heel wat onmogelijk gemaakt.”
Vodje papier
De burgervader heeft ook kritiek op de gevolgen van de erkenning van de oorlogssites, die vorig najaar werden erkend tot UNESCO-werelderfgoed. Toen werd gecommuniceerd dat de erkenning vooral symbolische waarde had. “En dat is het ergste”, vindt De Meyer. “In 2014 werd met alle partners van het UNESCO-dossier een convenant afgesloten met de minister-president en de Vlaamse diensten, waarin letterlijk staat dat een erkenning geen enkele bijkomende regelgeving, beperking of rechten zal opleggen. Nauwelijks vijf maand na de erkenning is dat convenant voor een paar Vlaamse ministers blijkbaar een vodje papier en worden toch al de eerste bijkomende regels opgelegd. Dit kan toch niet? Ik hou mijn hart vast voor vergunningen van burgers, ondernemers of landbouwers als zo omgegaan wordt met ondertekende engagementen.” (TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier