Het duurt nog enkele maanden voor Parijs ruim 20.000 atleten mag verwelkomen voor de Olympische en Paralympische Spelen. Intussen werd vorige week officieel het olympisch dorp al geopend. “Het worden nog hectische tijden voor de aannemers die moeten zorgen dat alles tijdig af is”, zegt de Wevelgemse architecte Anne Mie Depuydt. Zij tekende voor de realisatie en het bouwproces van het grootste deel van het complex.
Anne Mie, die een nicht is van de Kuurnse burgemeester Francis Benoit, studeerde in 1987 af als architecte aan de Sint-Lucas campus in Gent. Na haar studies trok ze naar Parijs, waar ze werkte voor een reeks bekende bureaus en architecten. Ze gaf er ook les.
In 1999 opende ze samen met Erik Van Daele het architectenkantoor uapS, met hoofdzetel in Parijs. Het was met dit bureau dat ze zich in 2019 inschreef voor de aanbesteding van het project voor het olympisch dorp. Allesbehalve een sinecure. Wat vroeger een achtergestelde buurt aan de Seine was, moest ze omtoveren in een verblijfscomplex voor 14.500 gewone atleten met hun entourage en nog eens 6.000 paralympiërs. Het werd dag en nacht werken om een werf te realiseren van 52.000 vierkante meter en dat op 2,5 jaar tijd. Dat lukte.
Heel wat voorwaarden
Bij het ontwerp van het olympisch dorp moest Anne Mie rekening houden met verschillende voorwaarden, zoals de inrichting van de kamers. De afmetingen van de ruimtes zijn al zo bedacht dat je er een bed van 2,20 meter, maar ook één van 2,50 meter in krijgt. Je moet er ook mee rekening houden dat twee atleten in een kamer kunnen wonen en er ruimtes voorzien worden waar de atleten tot rust kunnen komen volgens Anne Mie. Daarom hebben sommige daken een groenbedekking.
Er wordt ook gedacht aan biodiversiteit en houtconstructies. Een van de meest markante eigenschappen van het complex is dat er nergens airconditioning aanwezig is. Overal wordt gewerkt met natuurlijke ventilatie.
Omdat het dorp na de olympische ook de paralympische atleten moet huisvesten, moet alles ook beantwoorden aan de reglementering van universele toegankelijkheid voor alle mogelijke handicaps. Een hele opgave.
Geen verloren moeite
Eens de spelen afgelopen zijn, wordt het olympisch dorp weer een gewone woonwijk met appartementen, huizen en studentenkamers. Er gaat dus niets van verloren. Ons land heeft dus behalve verdienstelijke profatleten ook een gedreven West-Vlaamse vrouwelijke ondernemer om in de zomer van Parijs mee te schitteren. (AV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
