Met een open brief willen legpluimveehouders die biologisch werken aandacht vragen voor hun moeilijke situatie. Door de hoge productiekosten dreigt hun werk niet meer leefbaar te worden.
Net zoals in veel andere sectoren, voelen biologische legpluimveehouders de huidige economische situatie. “De prijzen voor de grondstoffen waren al een tijdje aan het stijgen”, weet Geert Seynaeve (58) uit Ichtegem. Hij begon in 1997 als kippenkweker en sinds 2010 doet hij dat op een biologische manier. “Een situatie als deze heb ik nog nooit meegemaakt. De coronacrisis woog zwaar door, maar de oorlog in Oekraïne doet extra pijn. Om de eiwitten in de voeders op peil te houden, wordt er gebruik gemaakt van zonnebloempitten. Als je weet dat die voor 80 procent uit Oekraïne en Rusland komen, dan kan je het vervolg raden. In dat voeder zit ook graan, dat ook voornamelijk ginder wordt geproduceerd.”
Contractueel verbonden
“De prijzen daarvoor swingen de pan uit. Om de twee weken heb ik een camion voeder nodig. Vorig jaar kostte mij dat 12.000 euro. Vandaag is dat 17.000 euro. En de prijs stijgt nog elke week.” Een ander probleem ligt ook bij het feit dat voor ‘klassieke’ eieren de prijzen de gewone marktschommelingen ondergaan. Bij biologische eieren worden contracten met zogenaamde pakstations afgesloten. Dat zijn bedrijven die de eieren sorteren, verpakken en verdelen naar warenhuizen. “Die contracten worden een jaar tot anderhalf jaar op voorhand afgesloten, dus de prijs voor de eieren kan niet meestijgen omdat we contractueel verbonden zijn.”
Neuzen in dezelfde richting
Omdat zij ook met de nodige kosten zitten, van transport tot energiekosten, stijgen hun prijzen naar de supermarktketens toe. Die rekenen met mondjesmaat een hogere prijs aan. Alleen, deze hogere prijs dekt nog steeds niet de gestegen productiekosten en geraakt bovendien niet altijd volledig tot bij de landbouwer. Ook zo blijven de legpluimveehouders zo wat in de kou staan. Ook letterlijk, want ook de energieprijzen stijgen in sneltempo. “Met ook de inflatie daarbij, is het dus flink slikken.”
Met een open brief trekken ze nu aan de alarmbel. “Concreet moeten we eigenlijk tot een kwart meer krijgen voor onze eieren. Dat is niet eens om er extra aan te verdienen, maar enkel en alleen om uit de kosten te komen. Van consumenten tot warenhuizen, pakstations en kwekers… alle neuzen moeten nu in dezelfde richting staan.”
Opvolging niet meer verzekerd
Het ziet er ook niet naar uit dat de situatie meteen opgelost zal worden. “Stel dat in het beste geval de oorlog in Oekraïne morgen gedaan is, dan vrees ik ervoor dat ze toch niet massaal zonnebloempitten en graan zullen inzaaien. Ik maak me zorgen of we dan nog wel genoeg grondstoffen hebben om kwaliteitsvol voeder aan te bieden.”
Geert rekent in elk geval niet uitgesproken op politieke ondersteuning. “Maar er moet wel iets gebeuren, want wie vandaag besluit een kippenstal te bouwen, verliest al van de eerste dag geld. Het plan was dat mijn zoon binnen twee jaar in mijn voetsporen zou treden, maar als de situatie zo blijft, dan wil ik niet eens dat er een opvolger komt voor mijn bedrijf. Dat kan ik simpelweg niet maken.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
