Vishandel Deconinck uit Komen-Waasten sluit na net geen 100 jaar de deuren: “Tijd om te genieten van momenten met de familie”

Katrien en Patrick stoppen binnenkort met hun vishandel in Komen-Waasten.
Christophe Lefebvre
Christophe Lefebvre Medewerker KW

Als een laatste der Mohikanen sluit Vishandel Deconinck, de laatste vishandel van Komen-Waasten, eind juli de deuren. Met net geen 100 jaar op de teller, hebben Patrick (62) en Katrien (62) besloten om te genieten van een welverdiend pensioen. “Vis uit de Noordzee? Dat is bijna een uitzondering geworden.”

Welgeteld 92 jaar geleden besloot de grootvader van Patrick Deconinck om te starten met de verkoop van verse vis. “Het was een liefhebberij die voor mijn opa is uitgegroeid tot zijn job. Het was een echte stiel, die heel wat inzet vroeg. Mijn opa was oorspronkelijk van Ieper en het aantal trips naar de vismijnen die hij heeft gemaakt? Die waren niet meer te tellen. Uiteindelijk kwam hij in de Stationsstraat van Komen-Waasten terecht, waar de zaak van vader op zoon is overgegaan.”

Ook voor Patrick stond het in de sterren geschreven dat hij de fakkel van zijn vader zou overnemen. “Mijn broer vertrok naar het leger, waar hij een carrière wist uit te bouwen. Zelf speelde ik met het idee om mechanica te gaan studeren op school, maar dat was een richting die toen nogal kwalijk werd bekeken. Op mijn 16de kon ik bij mijn vader beginnen als loontrekkende, om de zaak dan later over te nemen.”

Evolutie

Met de paplepel ingegeven, zag Patrick de markt veranderen. “En we moesten natuurlijk mee evolueren. Vis uit de Noordzee? Dat is ondertussen een uitzondering geworden. Nagenoeg alles wordt ingevoerd vanuit de noordelijke landen. Zelfs kabeljauw, ooit zowat de trots van onze wateren, wordt overgebracht. Het zorgde ervoor dat ik, in plaats van telkens zelf naar de vismijn te rijden, met een leverancier kon beginnen werken. Toch werkte ik er niet minder uren door. Want waar mensen vroeger verse vis kochten, werd de trend gaandeweg om bereide gerechten mee te nemen. Die werden hier dan ook allemaal vers gemaakt, waardoor ik veelal om 4 uur ‘s morgens al in de weer was.”

Van een leven waar er bijna 24/7 wordt gewerkt, naar dat van het pensioen? Wat dan met het befaamde zwarte gat? “Mij vervelen? Mijn god neen! Het is nu tijd om te genieten van momenten met de familie.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier