Roeselarenaar Tuur De Coninck (27) is country manager bij Fastned: “Elektrisch rijden vergt een mentaliteitsshift”

Zijn werkgever Fastned is bezig aan het veroveren van Europa, overal zie je al de gele snellaadstations opduiken langs de snelwegen. Zelf blijft country manager Tuur De Coninck een op en top Roeselarenaar. “We zijn ook van plan om hier te blijven”, klinkt het in de Begoniastraat.

Tuur De Coninck is een Roeselarenaar pur sang. “Ik heb ooit een half jaar in Kortrijk gewoond, maar tegen Nieuwjaar was ik terug. Ik heb dus altijd mijn belastingen in Roeselare betaald”, lacht hij. Opgroeien deed hij op de Klokkeput. “En daarom stuurde mijn ouders me ook naar E. Hooglede om te voetballen, om bij de jeugd van KSV Roeselare te spelen moest ik in die tijd nog de stad door.”

“Onze stations situeren zich vlakbij snelwegen en scoren goed qua visibiliteit”

Voetballen doet Tuur nog altijd. Bij KVP Gits speelt hij meestal bij de beloften, maar hij haalt soms ook het eerste elftal. “Ik train dus nog twee keer per week en per weekend zijn er dus soms twee wedstrijden. Af en toe rij ik ook wel eens met de koersfiets en tegen een toertje met de motorfiets zeg ik ook geen neen.”

Je voelt je duidelijk op en top Roeselarenaar!

“Dat zal wel zijn. We wonen hier in de Begoniastraat, op honderd meter van de grens met Rumbeke. Mijn grootvader heeft dit huis nog getekend en laten bouwen, nu hebben we hier zelf heel wat verbouwingen gedaan. Mijn betovergrootvader Achille Brutsaert is overigens van 1897 tot 1930 directeur geweest van de brouwerij Rodenbach. Je zal er weinig over terugvinden, hij is uit de historiek geschrapt. Zelf moest ik als student ooit een werk maken over de impact van de Eerste Wereldoorlog op mijn familie. Mijn vader heeft veel stamboekonderzoek gedaan, daar kon ik al mee aan de slag. Schuwe Maandag klinkt hier nog in de oren in Roeselare, in die tijd – toen mijn betovergrootvader dus directeur was – liepen de Duitsers ook met petroleum door de brouwerij. Ze dreigen die in brand te steken. Na de oorlog wilde men blond bier maken van Rodenbach, mijn betovergrootvader heeft zich daartegen verzet. Het is dus mee dankzij mijn familie dat Rodenbach nog de kleur heeft die wij kennen (lacht). Ik denk er soms nog aan als ik er zelf eentje drink. Achille Brutsaert heeft na de oorlog zijn aandelen verkocht. Bij dat onderzoek merkte ik ook dat mijn voorouders langs vaders kant eind 19de eeuw in Roeselare zijn komen wonen, mijn moeder komt uit Veurne.”

Op 1 mei werkte je al twee jaar bij Fastned, het bedrijf dat ook hier in Roeselare een snellaadstation liet bouwen aan AZ Delta.

“Ik heb destijds mijn thesis geschreven over de infrastructuur die nodig is om het elektrisch wagenpark te laten rijden. Mijn bevinding was toen dat er voor het elektriciteitsnetwerk heel wat uitdagingen waren, maar dat het niet onmogelijk bleek. Die thesis schreef ik in 2019 en toen streek Fastned ook in België neer. Ik kende het bedrijf dus en na twee jaar bij Unilin waagde ik mijn kans. Een vriendin van mijn zus was een van de eerste werknemers van Fastned in België en zo werd ik attent gemaakt op de vacature.”

Jullie bouwen snellaadstations. Hoeveel zijn er al in België?

“Wij hebben al 19 actieve snellaadstations, we zijn er nog vier aan het bouwen waarvan eentje in Oostende aan de afrit Zandvoorde. De eerste in België bouwden we overigens ook in Oostende, aan de luchthaven. In Roeselare hebben we samen met de WVI het station gebouwd aan AZ Delta, daar zitten we dichtbij de snelweg en ook ook uitstekend qua visibiliteit. Iets wat we altijd nastreven. We zijn nu ook bezig met een eerste station in Wallonië. Eind mei wordt het station in Vielsalm opgeleverd.”

Fastned is een Nederlands bedrijf dat ondertussen ook het buitenland aan het veroveren is.

“Het is beursgenoteerd en op die manier werd ook kapitaal gevonden om uit te breiden. Ook om meer mensen binnen te halen en stations te kunnen bouwen. Dat gebeurt nu ook al in het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Duitsland en Zwitserland. Het is nu al zo dat je perfect naar het Zuiden kan rijden door telkens bij onze stations te laden. Collega’s van mij hebben dat al gedaan. In België werken we ondertussen met 14 mensen, we hebben ook al een eerste collega in Spanje en straks volgen ook nog Italië, Polen en Denemarken.”

Ben je nu ook overgeschakeld op elektrisch rijden?

“Ja, sinds twee jaar dus. Je moet natuurlijk wat een mentaliteitsshift maken. Maar met een volgeladen batterij kun je 300 kilometer rijden, voor de verplaatsingen die wij doen is dat voldoende. Omdat het fiscaal interessant is zullen de bedrijfswagens nu haast allemaal elektrisch zijn en zullen we een versnelde elektrificatie van ons wagenpark zien. De kwaliteit van die wagens gaat er ook steeds beter op vooruit, de betaalbaarheid zal ook wel volgen. En mijn ervaring is dat het ook heel aangenaam rijden is met een elektrische wagen. De auto rijdt heel egaal, je hebt ook meer tijd om op de weg te letten.”