Kopiecenter en dagbladhandel ’t Schryverke is na meer dan vier decennia op zoek naar overnemers. Het einde van een tijdperk, al blijft bezieler Franky De Pril (69) wel aan de slag bij de dagbladhandel van zijn echtgenote Lucrèse (69) in de Stationsstraat in Tielt. “Ik ben mijn klanten dankbaar voor de voorbije 41 jaar, maar nu runnen we al vijftien jaar twee winkels tegelijk. We hebben heel weinig tijd voor onszelf. Nu we bijna zeventig zijn willen we daar verandering in brengen.”
Elke dag om klokslag zes uur opent Franky de deuren van ’t Schryverke aan het stationsplein om klanten te voorzien van kranten of drukwerk. Dat doet hij al sinds 1983. “Lucrèse en ik zijn eigenlijk afkomstig van Izegem. In die periode werkte ik als bouwkundig tekenaar bij een architect, maar de bouwsector zat toen in zwaar weer. In Izegem was toen net een dagbladhandel met een nieuw kopiecenter geopend en dat interesseerde me wel. We hebben eenvoudigweg de telefoonboek gepakt en gezocht naar een stad met veel scholen. Zo zijn we in Tielt terecht gekomen, al hadden we eigenlijk evengoed in pakweg Ieper kunnen belanden.”
Maar het werd dus Tielt. En daar had het koppel geen moment spijt van. “Het drukwerk werd een passie, al kroop er ook veel tijd in. Ik heb het altijd graag gedaan, maar die drukmachine moest je scherp in de gaten houden. Omdat ik altijd zo druk in de weer was kreeg ik op een bepaald moment zelfs de bijnaam ‘De Vliegende Hollander’”, lacht Franky. “Sinds we louter nog met kopiemachines werken ben ik wat gekalmeerd, maar veel tijd voor babbeltjes had ik vroeger niet. Op zich geen probleem, want veel klanten zijn hier meestal ook gehaast omdat ze hun trein moeten halen. Mijn vrouw kent al haar klanten bij naam. Ik moet toegeven dat ik dat niet kan zeggen.”
Dagbladhandel
Lucrèse nam in 2008 dagbladhandel Iris over in de Stationsstraat. “Ik hou van mijn winkeltje. En van de babbeltjes met de klanten. Iris blijft voor alle duidelijkheid open, maar voortaan zal mijn man er wat vaker te zien zijn.” Franky pikt in. “Als de tweede zaak er niet was geweest had ik waarschijnlijk nooit aan stoppen gedacht, maar dankzij die tweede zaak stopt ons verhaal dus niet helemaal. Ik ben mijn klanten dankbaar voor de voorbije 41 jaar, maar nu runnen we al vijftien jaar twee winkels tegelijk. En dat is pittig. Lucrèse en ik hebben heel weinig tijd voor onszelf of voor het huishouden. Nu we bijna zeventig zijn willen we daar verandering in brengen.”
Franky vertelt dat hij aan het begin van de zomer voor het eerst zelf de haag van hun tuin gesnoeid heeft. “Ik ben er een hele week mee zoet geweest. Elke avond na het werk deed ik een klein stukje. Maar die haag groeide als zot en toen we terug waren van reis mocht ik opnieuw beginnen. Tijd is kostbaar. We willen bij mooi weer ook graag eens een terrasje doen, wat in de tuin kunnen werken, wat vaker wandelen met de hond. En wat meer tijd maken voor ons kleinkindje. We zijn ook allebei actief bij Kunstkring Wenghina. Ik schilder, Lucrèse werkt met keramiek.” (SV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
