Na 25 jaar viel met Kerst het doek over de bakkerij-patisserie Delva in de Oude Beselarestraat. Het handelspand staat te koop. “We stoppen niet omwille van de hoge energieprijzen”, vertelt bakker Frédéric Delva. “Het is al meer dan een jaar dat we die beslissing namen. Ik heb zin om iets anders te doen.”
“De hoofdreden waarom we stoppen is ons atelier. Er zijn veel investeringen nodig en in dat geval waren we weer weg voor pakweg tien à vijftien jaar.” De bakkerij was destijds van Norbert Dujardin. “Op mijn dertiende ben ik hier tijdens het weekend en op woensdagnamiddag komen helpen”, blikt Frédéric terug. “Mijn grootvader Joseph was douanier en kende mijn patron Norbert. Zo ben ik hier begonnen.”
Frédéric Delva (49) en Sandy Ketels (50) groeiden op in Komen. “Mijn ouders woonden aan ‘t Godshuis en ik ging naar school in het toenmalig Mater Amabilis in de Koestraat”, aldus de bakker. “Ik volgde er Handel. Op mijn achttiende volgde ik een jaar bedrijfsbeheer aan het Vormingsinstituut Kortrijk. Omdat ik een diploma op zak had, kon dat in één in plaats van drie jaar. Na mijn studies werkte ik nog een paar jaar voor Norbert. Tot hij besloot om te stoppen. Ik kreeg de eerste kans om de bakkerij te kopen en zag het wel zitten. Sandy kende ik nog maar ruim een jaar.”
Warenhuizen
Sandy werkte vijf jaar in een rusthuis in Komen en hielp dan mee in de bakkerij, die open was van donderdag tot en met zondag. De rest van de week waren geen rustdagen voor de warme bakker. Integendeel. “Maandag was onze rustdag maar de rest van de week leverde ik aan warenhuizen en koude bakkers in de regio en zelfs tot over de grens in Noord-Frankrijk”, vertelt hij.
“Tot in Seclin in de Intermarché, maar ook in de Intermarché in Halluin en in eigen land Intermarché in Moeskroen en Delhaize in Menen. Ik leverde ook patisserie aan koude bakkerijen in Komen en Le Bizet. Toen werkte ik met personeel. Het is al vijf à zes jaar dat Sandy en ik het alleen doen. Nu leverde ik alleen nog aan de supermarkt Robby in de Moeskroenstraat in Menen. Tot de laatste dag.”
Er zijn overal in het land heel veel bakkers die er de brui aan geven. Een deel wegens de leeftijd, geen opvolgers of de stijgende kosten. Het gaat om een zwaar beroep. “Maar zo zijn er veel”, reageert Frédéric. “Het zijn vooral die nachten. Er is een periode geweest dat ik ‘s avonds om 18 uur begon, eens een uur sliep en heel de nacht door werkte.”
Nog vier bakkers
In april vorig jaar stopte de bakkerij Frimout op het einde van de Nieuwstraat, overleed in oktober vorig jaar bakker Guy Collie uit de Kruisekestraat en vielen er dus twee bakkerijen weg. Nu zijn er nog amper vier bakkers in Wervik: Klaas, Youri, Hessel en Hugues. “Vroeger waren we met veel bakkerijen open op zondag, nu met weinig meer”, zegt Sandy.
“Ook het koopgedrag van de mensen is veranderd en de concurrentie van de supermarkten kwam”, vult Frédéric aan. “Tijden veranderen. We hebben goed gewerkt en mogen niet klagen. De klanten zijn we uiteraard dankbaar.” Hun enige zoon Kilian is in Gent laatstejaars modetechnologie. “Een opvolger hebben we niet en dus staat de zaak te koop”, klinkt het.
Frédéric lonkt nu naar een job bij Bpost. “Er zijn contacten”, zegt de bakker. “Ik ben ook ingeschreven bij een interimbureau. Postbode is voor mij een ideale job. Vroeg beginnen en vroeg gedaan. Ideaal om in de namiddag te gaan fietsen, want dat doe ik graag.”
Naar Spanje
Zijn echtgenote Sandy is lid van wielertoeristenclub De Bristoltrappers. “We zijn met een paar vrouwen, maar ik had niet veel kans om mee te gaan”, vertelt ze. “Wat ik beroepshalve ga doen, weet ik nog niet. Ik ben ingeschreven bij de VDAB en er belden al een paar interimbureaus. Ik zou graag werken in de verkoop of horeca. Om dat contact met de mensen niet te missen.”
Frédéric en Sandy hebben een appartement in Spanje en sloten in de kalme periodes in de loop van het jaar een paar keer om er te vertoeven. “Het is onze droom om later naar daar te verhuizen”, verklapt Sandy.
(EDB/foto MPM)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
