Lichtervelds bedrijf koopt eigen afval op en gebruikt het opnieuw als grondstof

Met hun nieuwe Buy Back Program koopt Paneltim (het afval van) hun eigen gebruikte producten weer op. Ze verwerken het en gebruiken het opnieuw in hun productie. Een goedkope, kwalitatieve en milieuvriendelijke grondstof? Check. Business Development Director en mede-eigenaar Filip Deltour (50) en innovatiemanager Tom Devoldere (40) lichten hun circulaire project toe.

Plons! Zalig, zo’n frisse duik. Je met beide voeten afduwen van de bodem en snel weer naar boven. Oef, lucht. De kans is groot dat de vloer waarvan je je afduwde, panelen van Paneltim zijn. Het Lichterveldse familiebedrijf maakt al meer dan 25 jaar massaal kunststoffen panelen en wanden voor 101 toepassingen. Panelen voor zwembaden, aanhangwagens, tussenschotten van dierenstallen… Paneltim voert ze uit naar meer dan vijftig landen. Vandaag zet het bedrijf belangrijke circulaire stappen.

“De trigger voor ons Buy Back Program was corona. Alles viel stil en we kregen te maken met een grote grondstofschaarste”, vertelt Tom. “De beschikbaarheid was een probleem. En als we materiaal kochten, was dat op een jaar tijd dubbel zo duur als voordien, of van slechtere kwaliteit. We moesten dus op zoek naar een oplossing.”

Filip gaat verder: “We focusten ons al lang op recyclage. De helft van onze productie is volledig van nieuw materiaal, de andere helft volledig van gerecycleerd materiaal. Vroeger was recycling vooral interessant om de prijs te drukken, een economische oplossing. Maar nu merkten we dat de vraag naar gerecycleerde producten ook steeg. Bepaalde elementen van bouwprojecten moeten tegenwoordig voor een bepaald percentage uit zo’n producten bestaan. Daarom leek het ons ideaal om op die piste verder te werken.”

Tom: “We zijn een versnelling hoger geschakeld en vroegen ons af: ‘hoe kunnen we in de toekomst verzekeren dat we kwalitatieve, recycleerbare grondstoffen altijd beschikbaar hebben aan een acceptabele prijs?’”

Eigen gebruikte producten kopen

Het antwoord: circulair ondernemen met het Buy Back Program. Door zelf een actievere rol op de recyclagemarkt te spelen, (het afval van) de eigen gebruikte panelen op te kopen, te verwerken en te hergebruiken in de productie van nieuwe panelen. Tom: “Enerzijds zamelen we het afval in dat vrijkomt wanneer klanten onze panelen installeren. We bezorgen zakken waarin ze het kunnen opslaan, en we betalen voor het teruggebrachte materiaal. Dat kunnen we rechtstreeks in onze shredder gooien. Van dat residu maken we dan nieuwe panelen, waarbij het belangrijk is dat ze van evenwaardige kwaliteit zijn.

“Esthetiek maakt 100% circulariteit op korte termijn onmogelijk”

Anderzijds hebben we een nieuwe afvalstroom aangeboord: de gebruikte panelen. Die worden op het einde van hun ‘leven’ nog altijd heel snel naar de verbrandingsoven of het stort gebracht. Dat scenario proberen we nu te vermijden. In van die oude panelen nieuw materiaal maken zit heel veel potentieel.”

De geur van 25 jaar varkensstal

Dat een groot deel van die panelen voormalige tussenschotten van varkensstallen zijn, maakt het er voor Paneltim niet makkelijk op. “Panelen die tot 25 jaar in zo’n stal hebben gestaan, zijn op zich nog altijd goed. Alleen: het materiaal is vuil aan de buitenkant en doordrongen van de geur van varkens. Samen met de KU Leuven en de UGent experimenteerden en testten we anderhalf jaar. Uiteindelijk ontwikkelden we een nieuw proces om de geur te elimineren en de materialen weer bruikbaar te maken.

Voordat we de panelen zelf verwerken, moeten de boeren aan een aantal voorwaarden voldoen: ze afspuiten voor demontage, ze zelf tot bij ons brengen… De voorwaarden zijn haalbaar en in onderling overleg opgesteld. In ruil voor het bedrag dat we hen geven voor de panelen, is het absoluut de moeite waard.”

Constante kwaliteit is probleem

Op dit moment komt nog maar een klein percentage van het gerecycleerde residu dat Paneltim gebruikt van hun eigen panelen. Op termijn moet dat veel meer worden. Maar zelfs dan zal nog altijd een groot deel van hun productie met nieuwe grondstoffen gebeuren. Filip: “De ambitie om meer met recyclage en meer circulair te werken, is er. Maar op termijn alles op die manier produceren, wordt moeilijk. Voor bepaalde toepassingen moeten we attesten afleveren met garanties over de constante van de kwaliteit van het materiaal. Bij gerecycleerde producten durft die al eens schommelen en kunnen we dus geen garanties geven. Het is ook een esthetisch probleem. Mensen die een zwembad plaatsen, willen het graag overal even wit. Bij gerecycleerde panelen is een volledig effen kleur bijna onmogelijk. In een varkensstal is dat natuurlijk minder belangrijk. Daar ligt in de toekomst nog een uitdaging: ons recyclageproces verder upgraden.” (Daan Paredis/foto Kurt Desplenter)