Kevin Meyfroid brengt in zijn winkel zijn passie aan de man of vrouw: “Whisky proeven is emotioneel”

Mark Westmorland van Wolfburn Whisky en Kevin Meyfroid zijn beiden in de ban van whisky. (foto DRD)
Rik Devos
Rik Devos Medewerker KW

In zijn vorige winkel, in de Hoogstraat, had hij er geen plaats voor, maar in zijn huidige zaak in de Harelbekestraat wel. En dus begon Kevin Meyfroid in zijn dagbladhandel/speciaalzaak voor spirits en sigaren whisky te verkopen. Hij heeft er zowat zijn hart aan verloren: “Whisky is een verhaal – vele verhalen. En whisky proeven is: ook je emoties de vrije loop durven laten.”

Kevin kwam zowat drie decennia geleden voor het eerst ‘onrechtstreeks’ in aanraking met whisky. “Ik moet zowat twaalf jaar geweest zijn. Mijn ouders hadden Britse vrienden en we trokken voor een week op vakantie naar de Schotse Lowlands. We deden onder meer de hoofstad Edinburgh aan, en Stirling. Nabij die laatste stad bevindt zich het Wallace Monument, een van de symbolen van de Schotse vrijheid. De toren is genoemd naar de dertiende-eeuwse vrijheidsstrijder William Wallace. Het leven van deze Schotse held vormde de basis voor de film Braveheart, van en met Mel Gibson.”

Kapitein Haddock

“We brachten ook een bezoek aan Loch Lomond. Dat is niet alleen de naam van een groot meer, maar ook van een whisky die in Alexandria geproduceerd wordt. Het is ook de favoriete drank van kapitein Haddock, uit de stripverhalen De avonturen van Kuifje van Hergé. En we hielden uiteraard ook halt in een distilleerderij van Schotse whisky. Proeven zat er op die prille leeftijd uiteraard nog niet in, maar ik werd wel verliefd op de streek. De hele regio moet op mij een onuitwisbare indruk hebben gemaakt.”

“Als prille twintiger begon de liefde voor whisky pas goed. Er kwamen heel geleidelijk aan flessen bij. In de beginperiode waren het misschien de meer gekende namen, maar daar ben ik ondertussen helemaal van afgestapt. Ik ga nu volop voor meer zeldzame, exclusievere whisky’s. De collectie kreeg meer en meer vorm. Ik leerde nieuwe whisky’s kennen via tastings en was er op restaurant ook altijd als de kippen bij om iets onbekends te degusteren.”

“Stilaan begon het idee te rijpen om die ‘lekkere hobby’ in mijn beroepsbezigheden te betrekken. In onze vorige winkel, in de Hoogstraat, hadden we daarvoor geen plaats. In ons nieuw pand hebben we die ruimte wel, en zo ben ik ook met het verkopen van whisky begonnen. De klassiekers ga je hier niet vinden. Wel minder bekende whisky’s, die variëren van 40 tot 400 euro per fles. Ik heb ook al tastings georganiseerd, die door een gastspreker of door mezelf in goede banen worden geleid. Pas op: ik ga niet beweren dat ik een kenner ben. Ik leer nog altijd bij…”

Volk geweigerd

“Verleden jaar hadden we een heel geslaagde samenwerking met Maxime Vandenbulcke van het Gaverkasteel, waarbij whisky’s werden gecombineerd met eten. Ik wil graag hetzelfde doen met de chocolade van Hannes D’heedene. Maar het is absoluut niet mijn bedoeling om met een echte whiskyclub te beginnen. Die bestaat immers al: in ‘t Kruiske. Wel om met geïnteresseerden verder samen op weg te gaan. Deze tasting met Mark Westmorland, de brand ambassador van Wolfburn, is daarvan het beste bewijs. Whisky tasten is trouwens in: ik heb een dozijn geïnteresseerden moeten weigeren omdat de groep volzet was…”

“Er is een enorm verschil tussen de whisky’s die gebruikt worden voor het bereiden van een whisky-cola en de kwalitatieve Schotse whisky’s. Het zou echt doodzonde zijn om die toppers daarvoor te gebruiken… Whisky drinken is voor mij alleszins veel meer dan drinken alleen. Het is echt zoeken naar smaken en aroma’s. Tijdens het productieproces wordt ten eerste bepaald of de mout op kolen dan wel op turf wordt gedroogd. Waar een kolenvuur nauwelijks smaak toevoegt, krijg je door een turfvuur een uitgesproken rokerig destillaat. Ook het type vat dat gebruikt wordt, geeft richting aan de smaak. In een glas whisky zitten heel veel verschillende aroma’s. Dat is juist zo boeiend. Iedereen kan en mag iets anders waarnemen. Net dat brede palet maakt whisky speciaal. Whisky tasten is een echte beleving, en dat is uiteindelijk waar het allemaal om draait.”

Let op de tranen

“Hoe je whisky moet proeven? Vooreerst moet je naar de kleur kijken. Oudere whisky’s hebben vaak meer kleur dan jonge whisky’s. Als je walst met de whisky, moet je ook goed letten op de ‘tranen’ die je ziet in de binnenkant van het glas. Hoe hoger het alcoholpercentage in de whisky, hoe meer tranen er zich op het glas vormen.”

“Een tweede fase is het ruiken. De neus is heel belangrijk om je eerste oordeel over een whisky te vellen. Ten slotte is er het proeven zelf. Een klein slokje nemen, de whisky lang genoeg op de tong laten liggen zodat de smaken tot uiting komen, en dan… alle emoties die je associeert met de smaken in de whisky de vrije loop laten! Cheers!” (Rik Devos)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier