Voor Jean-Pierre Veys en zijn echtgenote Marleen Verougstraete is een nieuw tijdperk aangebroken. Na 33 jaar hebben ze definitief een punt gezet achter hun goeddraaiende groothandel in snoepgoed en chocolade. “Het is een periode waarop we met heel veel voldoening terugblikken”, klinkt het overtuigd. “Nu is het tijd om nog meer te genieten.”
“Dank voor de vele jaren van snoep en pralines, de vriendelijke service en de zelden ontbrekende kwinkslag.” “We gaan jullie lekkernijen missen. Het zal even wennen worden zonder al dat lekkers.” “Wat moet ik nu doen zonder mini-chocolaatjes? Dankjewel voor de mooie chocoladefiguren met de sint en de paasklok…” Het zijn slechts enkele van de vele reacties die Jean-Pierre Veys en Marleen Verougstraete kregen toen ze via de sociale media aankondigden dat hun groothandel in snoep en chocolade ophoudt te bestaan.
“Er is een tijd van komen en een tijd van gaan en de tijd van gaan is gekomen”, start Jean-Pierre Veys zijn verhaal. “Ik ben er 65, Marleen 63. Het is mooi geweest. 33 jaar geleden is het allemaal begonnen. Altijd snoep geweten op de toog van café Prins Albert die mijn ouders lange tijd uitbaatten en ik opperde toen bij Marleen het idee om voortaan mijn boterham te verdienen met een snoephandel.”
“Geld in het laatje laten komen door ‘spekken’ te verkopen, werd aanvankelijk op weinig handgeklap onthaald maar ik ben toch van start gegaan.”
20 frank
“Ik werkte toen bij de NMBS en kon genieten van het stelsel van onbetaald verlof. Dat was meegenomen mocht het toch niet lukken… Mijn eerste verkoopdag kon je bezwaarlijk een succes heten. Het was tijdens de wekelijks marktdag in het Oost-Vlaamse Poeke. Ik had blijkbaar een ware volkstoeloop verwacht want ook Marleen was opgetrommeld om bij te springen als dat nodig bleek. Veel kopers kwamen er niet langs. Toen ik ’s middags mijn kraam afsloot en de opbrengst bijeenraapte, zat er welgeteld 20 Belgische frank in de kassa… De opbrengst allicht van enkele porties ‘nunnebillen’, de bekende rood-witte mallows…”
Marktleven is iets speciaals: je moet er in de wieg voor gelegd zijn
“Gelukkig is het later allemaal goed gekomen. Na een vijftal jaar heeft Marleen haar werk bij De Kortrijkse Verzekering opgezegd en is ze ook voltijds beginnen meedraaien in de zaak. We hadden onze vaste marktdagen: dinsdag in Moeskroen, woensdag in Deinze, donderdag in Harelbeke, vrijdag in Gullegem, zaterdag in Waregem en zondag in Gent. In de namiddag konden de klanten voor al het lekkers terecht in onze winkel.”
“We zijn ruim drie decennia geleden gestart met tafels en paraplu’s, Later volgde een aanhangwegen en de jongste jaren hadden we een oplegger ter beschikking. Dat was een grote verbetering in vergelijking met de beginjaren. We waren telkens vroeg van de partij. Om kwart voor zes ’s morgens stond alles al klaar om te beginnen verkopen. Het marktleven is en blijft iets speciaals. Je moet er als het ware voor in de wieg gelegd zijn. Lachen en zwanzen horen daarbij. Dat is precies de charme. Mijn marktwagen is inmiddels verkocht. Vanaf zaterdag 8 oktober zal onze opvolgster elke zaterdag van 14.30 uur tot 17.30 uur hetzelfde gamma snoep en chocolade verkopen op de oprit van onze woning in de Vichtesteenweg.”
Grote voldoening
“Klanten worden graag snel en eerlijk bediend”, gaat Marleen verder. “Wij hebben er altijd een erezaak van gemaakt om een vriendelijke service aan te bieden. De mond-tot-mondreclame is op dat vlak heel belangrijk. De klanten willen – volkomen terecht – met een glimlach bediend worden. Een babbeltje of bedankje kosten geen geld en maken een wereld van verschil. Dergelijke zaken gaan snel rond op de markt.”
“Het is zonder meer een periode waarop we met voldoening terugblikken. Een speciaal dankwoordje voor Chantal Soete die hier 20 jaar heeft gewerkt. Er komt nu meer tijd vrij voor bezoekjes en hulp aan onze zoon Jeffrey, zijn vrouwtje Celine Vanleeuwen en onze kleinkinderen Estée en Gisèle. Ik wil ook gewoon dingen doen waarvoor ik vroeger geen tijd had. Jean-Pierre zal zich ook niet vervelen. Zijn ‘beestjes’ vragen de nodige aandacht: pony’s, herten, eenden, kippen… We zien het beiden helemaal zitten.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
