Onze Krak van dit jaar, Jonas Demeulemeester, doet als een van de weinige fotografen in ons land aan afscheidsfotografie. Het gaat hem hierbij niet om tranen of verdrietige mensen, maar wel om hoe men op een mooie manier afscheid neemt van iemand.
Jonas Demeulemeester (40) staat misschien beter bekend als Jopix. Een fotograaf die bekend is voor zijn concertfotografie en andere reportages. Jonas heeft een liefde voor fotografie. “Het zit er al lange tijd in. Als kind ging ik met de Roefeldag op bezoek bij een fotograaf. In Deerlijk, waarvan ik afkomstig ben, nam ik foto’s voor het Jeugdhuis ‘t AxieDent.” Toen enkele van zijn vrienden een bandje oprichtten, was Jonas ook de fotograaf van dienst.
“Ik merkte dat mijn fototoestel ontoereikend was voor dit soort zaken en kocht nieuw en beter materiaal aan. Enige tijd nadien splitte de band, spijtig, maar het had wel mijn interesse in fotografie verder aangewakkerd waardoor ik mij verder ging verdiepen in de geheimen van diafragma, belichting en dergelijke meer en ook lid werd van de fotoclub in Deerlijk.” Ondertussen woont Jonas in Zwevegem en bouwt hij verder aan zijn carrière. Onlangs volgde hij in Nederland een weekendopleiding voor afscheidsfotografie.
“Ik speelde al een tijdje met het idee om iets dergelijks te gaan doen. Ik zocht informatie op en merkte dat in Nederland afscheidsfotografie relatief goed ingeburgerd is en zeker geen taboe meer is, in tegenstelling tot Vlaanderen. Het was ook in Eindhoven dat ik onlangs een weekendopleiding volgde. Heel interessant was dit.”
Afzijdig
Jonas kan begeesterd praten over dit toch wel totaal ander segment van fotografie. “In Nederland zijn de begrafenissen ook anders dan hier. Ginder spreekt men veeleer van uitvaartzorg en worden de uitvaartplechtigheden toch op een andere manier georganiseerd.”
Bij ons staat de afscheidsfotografie nog in zijn kinderschoenen. Volgens Jonas zijn er maar een negental fotografen in België actief. “We moeten ons uiteraard op een dienst zo afzijdig mogelijk houden, niettemin is het beter dat de mensen weten dat er foto’s zullen genomen worden om geen slechte reacties te krijgen.”
Jonas denkt dat afscheidsfotografie, hij gebruikt niet graag het woord rouwfotografie, vooral nuttig kan zijn bij jonge mensen die overlijden of overlijdens die onverwacht voorvallen. “De foto’s kunnen helpen bij het verwerken van het verlies en kunnen ook de basis vormen om er achteraf nog eens over te spreken. Ook als herinnering naar de nu nog te jonge kinderen toe, kunnen ze binnen pakweg tien jaar van grote waarde zijn.”
Geen tranen
Jonas mocht al een uitvaart fotograferen en haalde er veel voldoening uit toen de nabestaanden heel tevreden waren met het resultaat. “Bij het maken van de foto’s zijn we zeker niet op zoek naar tranen of verdrietige mensen. Wel hoe men op een mooie manier afscheid neemt met liefde en genegenheid. Ik wil de emoties pakken in mijn beeld. Het moet ook een beeld brengen van hoe de dienst verlopen is, want de nabestaanden leven op zo’n dag in een bepaalde roes. Er ontgaan hen heel wat zaken.”
Jonas denkt dat er zeker een toekomst is voor afscheidsfotografie. “We leggen alle mooie momenten van het leven vast op foto. Denk maar aan geboorte, communies, het huwelijk. Waarom dan van het afscheid nemen geen foto’s nemen?” besluit hij.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
