Vanaf 30 april trekt Wim Lybaert opnieuw de wijde wereld in. Met zijn befaamde Columbus en bijzonder boeiende gasten laat hij zich weer leiden door een onbereikbare bestemming, het lot en het toeval. Verwacht je opnieuw aan een portie pure televisie, intense gesprekken en een tegendraadse handleiding om van het leven te genieten. “Ik ben een controlefreak, maar ik hoef niet alles op voorhand te weten. En al zeker niet van mijn gasten.”
Het goeie en trage leven. Daar houdt Wim Lybaert al jaar en dag een pleidooi voor met programma’s als De Moestuin volgens Wim, Het Goeie Leven en De Columbus. Van dat laatste krijgen we nu een derde seizoen voorgeschoteld, net op het moment dat de hele wereld trager draait. “In mijn programma’s laat ik een leven zien aan een rustiger tempo, mijn liefde voor de natuur en de mensen om ons heen, maar dat het nu zo geforceerd is… nee, dat heb ik nu ook niet gewild”, glimlacht Wim zuinig. Van de lockdown heeft hij niet zoveel last, zegt hij. Hij sleet jaren in de montagecel. “Maar ik mis het wel: wat drinken op café, even uitwaaien aan zee. Ik mag daar niet te veel bij stil staan of ik maak mijn eigen kop zot.”
Ik zag dat je opnieuw in je moestuin bent gevlogen?
“Ik heb die twee jaar lang compleet verwaarloosd. Van juni tot begin oktober ben ik niet vaak thuis, dus heb ik hartzeer als ik het zie verkommeren. Maar de goesting is nooit weggeweest. Die is er al sinds ik op mijn tiende zaadjes in de grond stak. Werken in de tuin vervult nog steeds een soort oerinstinct. Het is ook een vorm van meditatie.”
Zorgt de lockdown voor rust in je hoofd?
“Niet zozeer, ik bots nog af en toe op een muur. Na 21 reizen met De Columbus zou ik toch moeten weten hoe je de dag moet plukken, maar in de praktijk leef ik niet altijd zo.”
Dat zei je ook na de opnames van de vorige twee reeksen. Iets zegt mij dat je zo’n honderd reeksen moet maken vooraleer het echt doordringt.
“Je slaat de nagel op de kop. Ik denk dat ik op mijn sterfbed nog spijt zal hebben van al die keren dat ik mij heb druk gemaakt in niks. Er zijn mensen die veel Columbusser zijn dan mij, zoals Ingeborg, die al twintig jaar bezig is met die mindset. Ik merk wel: hoe meer de gast op zijn gemak is, hoe meer ik dat zelf ook ben. Ik ben een pleaser. Maar het gaat uiteindelijk niet om de bestemming, dat blijf ik herhalen.”
Dat het onderweg zijn soms schoner is, bewijst ook de eerste aflevering. Je belandt met Lieven Scheire op een plek, waar tot twee keer toe een opvallende link is met de gast.
“Je kan dat niet verzinnen. Echt, soms twijfelen we of we zoiets wel in de montage kunnen laten zitten, omdat de kijker gaat denken dat het gepland is. Dat het te toevallig is. Maar dan denk ik ook steeds meer: fuck it. Op een gegeven moment worden we ook weggestuurd, om uiteindelijk op een nog mooiere plek te belanden. Dat is alsof je naar de kust rijdt op zoek naar een lekkere fruits de mer-schotel, om voor een gesloten deur te staan, en wat verderop een restaurant te ontdekken dat de lekkerste steak ooit serveert. Net door je blik te verruimen, krijg je meer schoons te zien.”
Het valt ook op hoe de gasten meteen op hun gemak zijn.
“Ze kennen het concept en vertrouwen mij al in zekere zin. Alles kan en niks moet. Ik wil dat ze zich weer tien jaar voelen. Dat was de leeftijd waarop je nog die onschuld had.”
Het helpt ook dat ze meteen in vakantiebestemming zijn, want in dit seizoen vertrek je op de plek waar je vorige reis is geëindigd.
“Ik kan niet acteren. Ik kan dus niet 15 keer België uitrijden en telkens opnieuw verwonderd door de Ardennen rijden. Daarom is het goed dat we nu meteen al weg zijn.”
“Elke keer als ik voel dat er een connectie ontstaat, ben ik verrast”
Wie heeft je het meest verrast?
(denkt lang na) “Goh, ik ben telkens verrast. Want ik weet op voorhand niet wie er mee doet. Ik ben bij de eerste meetings aanwezig, waar er 60 of 70 namen op een bord gezet worden. Ik zeg welk gevoel ik bij elke naam heb, maar ik heb een open geest en het volste vertrouwen in de redactie. Eigenlijk is het een soort blind date voor mij. Sommigen ken ik al lang. Jeroen Meus of Mathias Coppens uit de vorige seizoenen, zijn al jaren vrienden, dus gaat dat makkelijker. Maar pakweg een Maaike Cafmeyer of Tom Van Dyck kende ik niet zo heel goed. Ik ga ook niet alles opzoeken, kwestie van zonder vooroordeel te kunnen kijken. Ik ben een controlefreak, maar ik hoef niet alles te weten. Maar om op je vraag te beantwoorden: elke keer als ik voel dat er een connectie ontstaat, ben ik verrast. We kunnen erg verschillend zijn, maar dat betekent niet dat er geen klik kan zijn. Ik heb nu een aantal afleveringen opnieuw bekeken, en wat mij opvalt is dat de gasten ook écht zichzelf zijn. Als tv-maker is dat het grootste compliment.”
Komt er een vierde seizoen?
“Ik ben iemand die snel verveeld is, en niet meer dan twee of drie reeksen van iets doet. Maar ik heb de indruk dat er een soort evolutie in zit. In het maken, maar ook bij mij.”
Wie moet het geen twee keer vragen om op je bus te stappen?
“Ik heb lang de koningin gezegd, maar ik ben toch aan het veranderen naar haar echtgenoot. De koning nam vorig jaar voor zijn verjaardag nog een filmpje op met Philippe Geubels. Ik vond dat oprecht grappig. Je zag de mens achter de koning, dus met die ingesteldheid mag hij er zeker op.”
En internationaal?
“Ik ga weeral iets raars zeggen, maar voor mij is dat… de paus. Echt. Dat is eigenlijk een hele gewone mens. Een mens die ook ooit verliefd is geweest, een roeping kreeg… Weet je, toen hij net paus was, heeft hij een prachtige brief geschreven, waarin hij de natuur bejubelde. Het was zo straf geschreven, dat het even goed van een wetenschapper of een filosoof afkomstig kon zijn. Als er één iets is dat deze crisis bewijst, is het die globale solidariteit, want het virus aanschouwt iedereen als gelijk. (denkt na) Ik heb een tijdlang elke nacht de live persconferentie van Trump gevolgd. Hoe hij zich daar hult in een schild van egocentrisme… Ik wil daar door kunnen kijken. Dan zie ik dat gefrustreerde kleine jongetje. Wel, als ik dáár kan mee praten, dan mag zelfs hij op mijn bus.”
De Columbus, vanaf donderdag 30 april om 20.10 uur op Eén.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier