Teater Studio James Ensor werd in de jaren zeventig opgericht als een duo-gezelschap met tieneratelier Harlekijntje en heeft meer dan honderd theaterstukken op haar palmares. Dit willen ze op een gepaste manier vieren: ze verwennen de toneelliefhebber met drie producties die allemaal worden opgevoerd in het Cultureel Centrum De Grote Post.
Jeugdtheater Harlekijntje profileerde zich als een toneelschool en stond onder leiding van Francine Lescouhier en Michel Wyffels. Onder impuls van Michels dochter Veerle Wyffels – die jarenlang de rol van Magda speelde in de televisiereeks Wittekerke – brachten zij de spelers de beginselen van bewegingsleer bij en je kon er ook dictie volgen. De voorstellingen vonden plaats in het Feest- en Kultuurpaleis op het Wapenplein. Actrice en zangeres Christine Pire – die er van het eerste uur bij was – herinnert zich nog één van haar eerste rollen bij Harlekijntje. Ook de voorstelling Papavers in de poppenkast kan ze zich zo nog voor de geest halen, waar ze samen met haar zus Ann Pire als proloog een gedicht van Paul Berkenman voordroeg.
Acteur en regisseur Manu Debruyne licht toe: “De naam van ons toneelgezelschap hebben we te danken aan onze toenmalige sponsor van taverne ‘The James’ uit de James Ensorgalerij (bij de Oostendenaars beter bekend als de Gloazen stroate, red.). Daarnaast zorgde jeugdtheater Harlekijntje voor inkomsten voor het volwassentheater. Er werd afgewisseld tussen het zogenaamde repertoiretoneel dat klassiekers zoals Vrijdag van Hugo Claus en De Getatoeëerde Roos van Tennessee Williams bracht en Franse boulevardstukken in de trant van Boeing Boeing van Marc Camoletti. Daar was de piloot tegelijk verloofd met drie stewardessen, wat natuurlijk tot hilarische toestanden leidde.”
Humor met diepgang
Duc Duquennoy – die in 1992 de fakkel overnam van Michel Wyffels – speelde op zijn vijftiende zijn eerste rol in het grote auditorium van het Casino Kursaal: “In die tijd kwamen ongeveer 600 leerlingen van diverse Oostendse scholen naar de voorstellingen kijken.” Zijn allereerste rol was in De Toverschoen van Julien Van Remoortere.
Duc gaat steeds op zoek naar teksten met een maatschappelijke relevantie. Hij heeft een voorliefde voor het repertoiretheater, maar speelt er graag een hedendaagse bewerking van. “Bij Teater Studio James Ensor ga je niet direct situatiehumor vinden, maar een diepere laag die maatschappelijke thema’s aan de kaak stelt. Als we Shakespeare of andere klassiekers brengen, moet dit stroken met een bepaalde realiteit.”
Tom Lanoye was laaiend enthousiast over onze vertolking van Fort Europa
Het Oostendse amateurtheater moest door de jaren heen heel creatief zijn. Ook wat het vinden van repetitieruimtes betreft: zo speelden ze o.m. in een rijhuis waar vroeger een postkantoor was gevestigd, in een intussen met de grond gelijkgemaakt gebouw ter hoogte van de oude watertoren en al meer dan twintig jaar gebruiken ze een zaal aan de Kanunnik Dr. Louis Colenstraat.
Verrassende podia
Voor hun optredens gaan ze ook stelselmatig op zoek naar verrassende locaties: ze speelden o.a. in het Feest- en Kultuurpaleis, op de ijslandvaarder De Amandine, in cinema Rialto, in de kelders van het Ensorinstituut, Box38… Ze houden ook goede herinneringen over aan de tien jaar in theaterzaal de Illusie. Een speciale productie was het zogenaamde ‘Buurttheater’, dat ze met verschillende gezelschappen brachten in drie huiskamers in de wijken Conterdam, Raversijde en het Centrum. Hiermee wilden ze theater dichterbij de Oostendenaars brengen.
Hecht gezelschap
“Het succes van ons theatergezelschap is een verdienste van iedereen. We beschikken over meer dan twintig spelers waar we voor elk stuk kunnen uit putten. Heel wat van onze leden zijn naast acteur ook regisseur. Dus hoeven we niet op zoek te gaan naar een geschikte kandidaat om het spel te leiden. Daarnaast zijn we ook een hechte en warme vriendengroep die er is voor elkaar”, stelt Duc.
Als we tot slot polsen naar welk stuk in al die jaren het beste is bijgebleven, wordt het even stil. Tot Duc hierop inpikt: “Elke productie die we hebben gebracht, was er één met volle overgave. Maar voor mij waren er toch twee die echt top waren. Dan denk ik aan het stuk Festen dat we met een groot aantal spelers brachten in hotel Terminus aan het station en Fort Europa naar de tekst van Tom Lanoye, die zelf laaiend enthousiast was over de vertolking.” Dit politiek theater confronteert ons met de vraag of er nog leven zit in de Europese gedachte. Het Oostendse gezelschap slaagde er trouwens in om het oorspronkelijk vier uur durende stuk te herwerken tot een kleine twee uur. Dit bevorderde meteen ook de verstaanbaarheid van dit Hooglied van de Versplintering.
Benieuwd naar de komende producties van Teater Studio James Ensor? Op 20, 21, 22 en 23 oktober staan ze met Napels van Arne Sierens op de planken, in februari 2023 brengen ze Couleur Locale van Eric de Vroedt en het seizoen sluiten ze af in schoonheid met Schône blumen, opnieuw van Arne Sierens. (CW)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
