Leven met autisme. Hoe voelt dat? Cartoonist AAaRGh…, alias Mario De Koninck, schreef er de theatervoorstelling ‘Mario, morgen gadegij naar de dokter!’ over. Hierin geeft hij het publiek een unieke inkijk in wat de diagnose voor hem en zijn gezin betekent. Op donderdag 12 september brengt hij zijn voorstelling in De Leest in Izegem.
Mario brengt met deze voorstelling in eerste instantie zijn persoonlijk verhaal. Hij vertelt hierbij tal van anekdotes, waardoor het publiek zich levendig kan voorstellen wat de impact van autisme op zijn leven is.
“Ik kreeg de diagnose ASS (autismespectrumstoornis) op mijn 31ste, nadat ik een jaar vastliep met de ene na de andere woede-uitbarsting tot gevolg. De trigger was papa worden, een verandering die ik op dat moment – hoewel ik dacht dat ik er klaar voor was – niet aankon. Na de zoveelste woede-uitbarsting zei mijn vrouw: “Mario, morgen gadegij naar de dokter!”. Dit werd de titel van mijn voorstelling, omdat het bepalend was in mijn leven”, vertelt Mario (47).
“Op privévlak heeft het mijn leven meer beïnvloed dan op werkvlak. Ik bleef dezelfde mens, maar de diagnose gaf mij én de mensen rondom mij een handleiding die zei wat ik nodig heb om goed te functioneren en welke zaken ik het best mijd. Het feit dat de mensen rondom mij dat weten, zorgt voor begrip. Van sommige dingen weten ze: dat moeten we Mario niet vragen.”
Eigen verhaal
Mario ziet zijn autisme niet als een beperking of stoornis, maar vooral als een sterkte. “Ik ben visueel sterk, kan uren gefocust bezig zijn met tekenen, maak planningen waardoor ik productief ben. Ik ben structureel, open en eerlijk. Ik heb geleerd dat ik dat niet altijd mag verwachten van andere mensen. Vroeger werd ik kwaad als mensen hun afspraken niet nakwamen, nu kan ik die dingen relativeren.”
De theatervoorstelling is een bundeling van zowel de grappige als de heftige momenten in zijn leven. “Ik ken geen taboes en ben altijd open, dus het is geen grote drempel om dat op een podium te vertellen”, weet Mario.
“Ik merk dat veel mensen die niet rechtstreeks met autisme te maken hebben, nog altijd het clichébeeld hebben van de autist die niet functioneert en ontoegankelijk is. Dat is maar bij een klein percentage van de mensen met autisme het geval. Ik vind het belangrijk om te vertellen dat je met autisme wél ergens kan komen, dat je wél je weg kan vinden in de samenleving. Voor veel (groot)ouders met (klein)kinderen met autisme is dat toch een soort van opluchting. We doen en denken soms anders. Maar anders betekent niet altijd slechter. Integendeel, soms is anders-zijn een sterkte.”
Positief en grappig
Het vooruitzicht van een volle zaal levert voor Mario altijd twee dagen stress op. Maar anderzijds: het vooruitzicht van een familiefeest levert hem een week stress op.
“Op familiefeesten moet je sociaal zijn met nonkels die je één keer per jaar ziet. Tijdens een optreden is er geen sociaal contact en de taken zijn duidelijk: ik sta op het podium, de mensen komen op hun gemak kijken en beleven een ontspannende avond. Want, daar let ik wel op, ik benader vooral de positieve en grappige kanten van mijn autisme. Er wordt al genoeg gezaagd.”
Met de voorstellingen hoopt hij zoveel mogelijk mensen te bereiken en iedereen te doen inzien dat autisme niet noodzakelijk een stoornis hoeft te zijn.
“We botsen af en toe op zaken die voor andere mensen geen hindernis zijn, maar net zo goed kan autisme een sterkte zijn. Ik spreek in mijn voorstelling doelbewust van ASSS: autismespectrumstoornis en sterktes. Want niemand bestaat alleen maar uit zwaktes.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
