Het Oekraïens koor en orkest Dzvinha was de voorbije weken te gast in ons land voor enkele concerten, ook in Kortrijk. In een bomvolle Verrijzeniskerk speelden en zongen ze niet enkel, ze brachten ook hun verhaal van oorlog, angst, hoop en vrede.
Dzvinha komt uit Lviv, in het westen van Oekraïne, en wordt elk jaar uitgenodigd door Luc Moreels van de Vriendenkring België-Oekraïne-Herseaux vzw met de steun van Zorggroep H. Hart Buda Kortrijk. De groep was met 32 muzikanten en twee begeleiders veertien dagen in ons land.
“We zijn blij dat we dit kunnen doen: mensen laten kennismaken met onze cultuur, in de breedste zin”, zegt begeleidster Marianna.
“Ons repertoire bestaat hoofdzakelijk uit volksliederen en religieuze muziek, maar ook uit het klassieke werk en hedendaagse en folkloremuziek. Dat wordt begeleid door een orkest met bandoera’s, een snaarinstrument, eigenlijk een soort harp, met meer dan 54 snaren. Dat is typisch van ons land”, duidt Myroslava.
“Tussen onze muziek en liederen door vertelt de presentator waarover het gaat en wat we willen vertellen over ons leven van vroeger en nu. De mensen moeten dat horen”, mijmert Yaryna. De opbrengst van het concert in de Verrijzeniskerk gaat naar de slachtoffers van de oorlog in Oekraïne en humanitaire projecten.
Alles verstoord
Koorlid Iryna is het meest vertrouwd met ons land. “Ik kom al sinds mijn elfde naar hier en logeer bij dezelfde familie. Ik ben er thuis, ik voel me er vrij en rustig. Ze zijn als familie voor mij”, vertelt ze. “In Oekraïne is het anders. We proberen er te leven in ons dagelijks doen, met op de achtergrond het hevige oorlogsgeweld. (stil) Elke dag vragen we ons af wat we kunnen doen en wat het ‘morgen’ zal worden. Gelukkig werk ik voor een internationaal bedrijf, maar de oorlog verstoort alles. Elke dag horen we constant luchtalarm en die verschrikkelijke beschietingen, die kan je niet vergeten. Het is een trauma.”
In tegenstelling tot veel anderen heeft Iryna zich moreel gewapend. “Ik heb een deal gemaakt met mezelf en denk veel na, over alles: het verdriet, de oorlog, de hoop. Het houdt me stabiel en het geeft me meer energie om verder te doen. Ik bewonder onze oudere generaties, die patriottisch zijn. Ze blijven in hart en nieren Oekraïners, die hun land nooit zullen ontvluchten. ‘Als wij vluchten, is het land voor Rusland’, zeggen ze. ‘Oekraïne is ons land en moet van ons blijven.’’”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
