Nieuw album én kinderen op komst voor Compact Disk Dummies: “Wel schrik voor die slapeloze nachten”

Met album ‘The Signal’ doen de broers Lennert en Janus Coorevits dromen van de festivalzomer. © gf
Bert Vanden Berghe

Een dikke tien jaar nadat ze kwamen piepen, pakken de Compact Disk Dummies uit met een derde album. Met ‘The Signal’ doen de broers Lennert en Janus Coorevits dromen van de festivalzomer met veel epiek en een nineties-vibe met een Franse toets. Voor de twee wordt het de zomer van hun leven, want ze worden straks vader.

Met nummers als There’s No Sex Without You en fomo konden de fans al een tijdje proeven van het nieuwe album The Signal, dat vrijdag op de wereld wordt losgelaten. “Dat is altijd een spannend moment”, aldus Lennert. “Vooral omdat je daar heel lang aan werkt binnen die veilige cocon. Nu die nummers er zijn, bekijken we hoe we het straks live gaan aanpakken. Het voelt als opnieuw van nul beginnen. Zeker als je die in een set giet met nummers als I Remember, die al tijd hadden om te rijpen, bij wijze van spreken.”

Luister hier al naar enkele nummers:

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Voor het nieuwe album lieten de broers zich inspireren op de sound van eind de jaren 90. Lennert: “Waar ons vorig album (Neon Fever Dream, red.) eerder hintte naar het retrofuturisme van de jaren 70-80, waren we nu veel meer geïnspireerd door de funk en elektronica van pakweg Jamiroquai, Fatboy Slim, Chemical Brothers en Underworld. Ook die Franse toets van groepen als Cassius en Stardust waren een grote invloed.”

“Het geluid van de jaren 90 komt tegenwoordig terug”, aldus Janus. “Maar er waren geluiden die wij misten. Het is ook niet zo dat we opschuiven qua jaartal, het gebeurde eerder organisch.”

Van Goldband tot Froukje

De twee werkten voor hun nieuwe album samen met enkele straffe namen. Mixer Michael Declerck werkte al samen met Kavinsky, Wieger Hoogendorp met Goldband en Jens Van Der Meij met Froukje. “Dat houdt het fris”, aldus Lennert. “We werken al 12 jaar met ons twee en het kan eens deugd doen om een andere stem te horen. Het was cool om te merken dat veel mensen mee waren in ons verhaal, zelfs al liet de agenda of het budget het niet toe om samen te werken. Iedereen heeft zijn eigen stijl en vooral in de Franse scene zaten heel wat namen waarmee we willen samenwerken. Wij hebben de tools en de kennis om daar weer ons eigen ding mee te doen.”

Janus: “We hadden soms aan één blik genoeg. Als er één van ons twee niet mee is, dan probeer je uit te leggen waarom iets je wel of niet aansprak. Dan probeer je daar de gulden middenweg in te zoeken. Het moeilijkste aan het album was vooral de nummerkeuze. Voor het eerst hadden we een grote hoeveelheid aan nummers, waardoor we eerder moesten schrappen dan nog een nummer bij zoeken.”

Opvallend: ook deze plaat werd gemaakt in Studio 87, in de garage van hun ouderlijke huis in Desselgem. “Simpelweg omdat we dat materiaal kennen, en als we het even niet voelen, dan deden we iets anders. Het voelde allemaal net iets relaxter.”

Vaderschap

Na de pittige voorjaarstournee is ook de zomer goed gevuld, maar er wacht hen straks een nog grotere uitdaging: ze worden komende zomer allebei vader. “Wij zijn uitgerekend in juli”, aldus Lennert (die vorig jaar al papa werd van Rie (+), red.). “Bij ons valt het dan weer in het weekend van Suikerrock, Lokerse Feesten en Dranouter”, grijnst Janus. “Dat is dus wel spannend, ja. Maar we hebben er toch geen controle over.”

“Anderzijds biedt zo’n festivalzomer best wel wat structuur, ook al omdat je een heel team rond je hebt. Het is ook niet dat we twee maanden in Amerika zitten”, aldus Lennert. “Ik heb misschien wel het meeste schrik voor die slapeloze nachten. Want bij mij heeft slaap de grootste invloed op mijn stem en de performance.” “Een festival is ook geen club”, sluit Janus aan. “Het is daar allemaal iets groters, met nog meer overgave.”

“Of we geen schrik hebben dat we te oud worden? Ik denk dat al tien jaar”

Wie de broers al aan het werk zag, weet dat er qua energie op het podium maar weinig artiesten in hun buurt komen. Janus: “Maar tot tien minuten ervoor zitten we nog in de zetel. Net voor we opgaan, doen we wat sprongetjes om erin te komen.” “Geen Red Bull of zo, nee. Ik drink dat niet. Ook geen alcohol”, weet Lennert. “Water en slaap, dat is het belangrijkste. Ik merk wel dat ik wat bewuster word van wat veilig is en wat niet op een podium. Dat vaderschap geeft er nu een extra dimensie aan. Maar of het ook invloed heeft op onze muziek? (blaast) Geen idee. Ergens hoop ik dat het wat mentale rust met zich meebrengt, maar ik denk wel dat we onze energie en ideeën blijven houden. Zo’n kleine zal je vooral tot wat meer structuur dwingen, wat niet slecht is. Nu kunnen we nog niet veel doen. We proberen er gewoon voor onze vrouwen te zijn, zorgen dat ze zich goed voelen.”

“We stonden al op Werchter en Pukkelpop, maar er is altijd wel marge om nog zottere dingen te doen”

“Je voelt ook: je wordt ouder en je beseft dat alles wat meer lading krijgt. We zijn zoveel jaar geleden begonnen met de instelling dat het allemaal rock ’n roll is, maar we hadden nooit verwacht dat het zo zou lopen. Of we geen schrik hebben dat we te oud worden? Ik denk dat al tien jaar. (lacht) Als er vier jaar tussen een plaat zit, denk je al eens: fuck, ik wil nog zoveel vertellen en platen maken voor we pakweg veertig zijn. Het is ook confronterend om te merken op de MIA’s, dat er weer een nieuwe lading jonge, knappe mensen klaarstaat om muziek te maken en met wie je moet wedijveren.”

Over de grenzen

Maar niet iedereen heeft een reeks shows in Nederland op het programma staan… “Dat begint wel los te lopen, ja”, aldus Lennert. “Met corona was dat stilgevallen, maar onze nieuwe booker is heel enthousiast, waardoor we weer iets hebben om op te bouwen. We hoeven niet zozeer de wereld te veroveren, maar het is fijn om in Nederland ook een publiek te vinden. Het zou ook tof zijn om een voet tussen de deur te krijgen in Frankrijk, want we voelen dat onze muziek daar ook goed zou marcheren. Spelen in Nederland is wel cool. Hier kennen ze ons al wat beter. Als je daar op het einde van de avond nog wat mensen kan overtuigen, dan voelt het wel aan als een extra overwinning. Of we nog bepaalde ambities hebben? Het zou wel cool zijn om eens een vrij grote zaalshow te spelen, genre de Lotto Arena. We stonden al op Werchter en Pukkelpop, maar er is altijd wel marge om nog zottere dingen te doen.”

‘The Signal’ van Compact Disk Dummies is nu uit. Info over hun tournee via www.compactdiskdummies.info

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier