Kindsterretje van weleer maakt comeback met ode aan Oostende

(foto's EFO)
Edwin Fontaine
Edwin Fontaine Medewerker KW

Bijna 40 jaar na zijn debuut als kindsterretje is Kurt Doornaert (47) helemaal terug. Hij treedt op met een divers repertoire en schreef een Oostendse oorwurm : Ip de zeidiek van Oostende. “Het is een ambiancenummer, maar geen carnavalshit”, vertelt hij.

“Er kwam een nieuwe pastoor in Vlissegem-De Haan en omdat ik van zingen hield, belandde ik in het kerkkoor. Ik was negen jaar en rond kerst zongen we Susa Nina. Ik had een hoge stem en dat viel op. Men moedigde me aan er meer mee te doen. Mijn ouders steunden me volop en zorgden dat ik in contact kwam met organist Wim Janssens uit Blankenberge. Het was de periode dat de Duitse schlagerzanger Freddy Breck naar ons land kwam en ik trad op in zijn voorprogramma”, herinnert Kurt Doornaert (47) zich.

Hij was 23 jaar actief bij Barco en is nu verantwoordelijk voor de Europese afdeling van het Amerikaans bedrijf Silverdraft, dat krachtige computers maakt voor verschillende toepassingen, waaronder de filmindustrie. “Het bedrijf heeft bekende klanten, zoals Disney, en ik bouw de Europese tak uit voor hen”, zegt hij met enige trots.

Drie singles

“Ik de periode 1984-1988 trad ik verschillende keren op in het casino. Ik nam ook drie singles op. Blonde Anneliesje, Het is krisis en Niemand op de hele wereld. Ik trad in heel Vlaanderen op met mijn eigen nummers en zong ook songs van Heintje. Dat vertederde de bomma’s. Mijn ouders steunden me volledig en investeerden ook. In die periode drukten we 1.000 singles van elke release. De foto’s van de hoezen werden genomen in De Haan en Brugge.”

“Maar tegen mijn 15de kreeg ik de baard in de keel. Verder aan de carrière bouwen zou ook financieel een investering vragen en dat was toen niet evident. Het was voor Vlaamse zangers niet evident in het pré-VTM-tijdperk.” Kurt stortte zich daarna op de studies, zong enkel nog thuis, maar trad niet meer op. Bij zijn vorige werkgever was er wel een occasioneel optreden met de Barco-band, waarvoor hij ook een nummer schreef.

Blijven zingen

“Ik trouwde en kreeg een zoon. Sinds 2001 wonen we op de Konterdam. Ik bleef muziek maken, maakte me lid van Sabam en componeerde enkele nummers. De voorbije jaren postte ik af en toe een nummer op Youtube en dat werd wel opgepikt”, vertelt het voormalige kindsterretje.

Eind 2019 kriebelde het bij Kurt: “De drang om opnieuw op een podium te staan was erg groot en ik werkte aan een klein programma met covers van Sinatra en Queen. Er waren begin 2020 enkele optredens in Bredene en op het carnaval in Oostende. Dat viel erg mee. Tijdens de lockdown bleef ik oefenen en pikte nadien de draad weer op. In 2022 trad ik 40 keer op tijdens privéfeesten of evenementen, waar ik klassiekers en popsongs zing van Hazes tot Claude François, Tom Jones en U2. Ik jeun me daar erg in.”

Liedje over Oostende

“Mijn eerste eigen nummer is een ode aan Oostende. Ik hoorde in de wagen In de Rue des Bouchers van Johan Verminnen over Brussel en stelde vast dat er weinig liedjes zijn over leuke plaatsen in Oostende. Er zijn natuurlijk de klassiekers van Lucy Loes en Leve de torre van Oostende, maar ik wou toch een eigen nummer met positieve vibes”, zegt Kurt.

Het resultaat is een ambiancenummer, maar geen carnavalshit. De tekst is luchtig : “Heb je een servetje voe m’n garnaalkroketje”, “Met je aine bain in de zai” en “Woar schoepen de meeuwen gelijk een dief?” Maar het nummer is ook een promotie voor de Zeedijk en de stad, met verwijzingen naar de Amandine, het Filmfestival, Lucy Loes, de toeristen en de Vistrap. Het werd uitgebracht, maar ik maakte nog niet veel promotie. Dit voorjaar wordt een clip opgenomen en ik krijg ook medewerking van de stad, die in de clip enkele leuke accenten wil steken.”

“Beroemd dankzij film ‘De Helaasheid der dingen’”

De single van Kurt Het is krisis uit 1984 belandde in 2009 in de film De Helaasheid der Dingen en wakkerde zo de muziekmicrobe bij Kurt weer aan.

De song is van de hand van J. Cortens en werd bewerkt en uitgevoerd door organist Wim Janssens, die ook voor andere singles van Kurt tekende. De tekst verwijst naar de crisis begin jaren ’80: “Niet meer snoepen dat is goed voor de lijn. Geen sigaretjes meer roken zal veel gezonder zijn. Ook den alcool is vervangen door water en dat is niet mis. Het is crisis.”

Kurt weet nog precies hoe het nummer in de film belandde : “De muzieksamensteller van de film vond het plaatje op een rommelmarkt en contacteerde me. Ik gaf mijn fiat en hoorde er nadien niets meer van. Tot de film uitkwam. Het nummer werd weer opgepikt en ik werd uitgenodigd bij radio MNM, waar ik het nummer live bracht in de ochtendshow met Ann Van Elsen. Dat optreden viel zo goed mee dat er plannen waren om een nieuwe versie op te nemen want er was toen ook een (financiële) crisis. Er was ook een vraag om in ‘De Laatste Show’ op te treden. Maar voor mijn werk moest ik die week naar het buitenland en noch de nieuwe versie noch het tv-optreden is er van gekomen. Het is vooral leuk hoe je als kind iets opneemt en het een kwarteeuw nadien door een film voor Vlaamse bekendheid zorgt. Dat was eigenlijk ook de aanleiding dat ik weer meer belangstelling kreeg in muziek. Ik pakte mijn hobby weer op.”

Het nummer Ip De Zeidiek Van Oostende is te vinden op Youtube.

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier