Jazzmuzikante Lara Rosseel is een van de weinige artiesten die in 2020 een succesvolle start kende. Haar debuut was door de crisis weliswaar van korte duur, maar nu is ze klaar om dit voorjaar op tournee te gaan met haar tweede album: ‘Hert’. De symboliek moeten we niet ver zoeken: groots op een podium, maar schichtig ernaast.
“Het is spannend, ja”, grijnst ze in haar goed verborgen muziekstudio aan de Gentse haven. We spreken Lara kort voor de aftrap van haar tournee. Het repeteren was de afgelopen maanden logischerwijze niet vanzelfsprekend, ook al omdat ze rekening moet houden met nog vijf extra agenda’s.
Maar aan positiviteit geen gebrek bij Lara. Nochtans dreigde de coronacrisis haar carrière te fnuiken, toen ze begin 2020 haar debuutalbum op de wereld losliet. “Ik had het grote geluk dat ik nog een concert in KAAP en de Handelsbeurs had kunnen doen”, aldus Lara. “Daar kwamen veel interessante contacten uit. Ik kon nu gaan toeren, maar dan was het al weer tijd voor een nieuwe plaat.”
Jammen
Opvallend: Lara speelt de bas, maar studeerde aanvankelijk eerst klassieke gitaar en cello aan het Lemmensinstituut. “Terwijl ik oefende, hoorde ik altijd geweldige muziek uit de gebouwen van de jazzopleiding. Ook de pauzes zagen er heel gezellig uit. Na dat eerste jaar volgde ik een jazzcursus in een zomerkamp. Heel wat muzikanten waren er aan het jammen en daar stond ook een contrabas. Maar ik oefende toen nog liever wat op mezelf omdat dat instrument helemaal nieuw was voor mij. Sommige mensen kwamen meedoen omdat ze de andere jams te moeilijk vonden. Dat vond ik geweldig van dag één!”
Ik had even goed modeontwerper kunnen zijn
Na haar studies volgde ze nog een lerarenopleiding. “Ik doe veel dingen graag. In het middelbaar werd er al eens gezegd dat ik een luxeprobleem had”, lacht Lara. “Ik had even goed modeontwerper kunnen zijn. Maar muziek was iets dat ik heel graag deed. Ook thuis stond dat centraal. Mijn ouders gingen, toen ze jong waren, dansen in een volksdansgroep en deden aan stijldansen. Mijn oudste broer doet dat nog steeds, mijn jongste broer drumt dan weer in El Fuerte. Zelf heb ik ook percussie gevolgd.”
“Of het een logische keuze was om solo te gaan? Ik vind het ontzettend fijn om te spelen in groep, maar de drang om mijn eigen ding te doen werd steeds groter. Tijdens mijn Erasmusjaar in Zweden ben ik beginnen componeren. Ik speel ondertussen ook bij Naima Joris. Oorspronkelijk speelde ik bij haar vader, en van daaruit ben ik samen met Naima en haar broer verdergegaan. We speelden een paar leuke caféconcertjes met ons drie, maar toen begon de lockdown. Intussen zitten we bij hetzelfde managementbureau, wat wel handig is.”
‘De Grote Vrouw’
Begin 2020 pakte Lara uit met een debuutalbum. “Veel mensen denken dat De Grote Vrouw over mezelf gaat. Maar het is gebaseerd op een gelijknamig inspirerend boek. Het is een ode aan de verschillende vrouwen in het leven van de auteur en die veelzijdigheid wilde ik weergeven. Voor de opvolger, Hert, zocht ik iets kort en krachtigs. Na een tijdje kwam die naam naar boven. Ik heb wel iets met eekhoorntjes en herten. Bovendien ligt een hert wél dicht bij mij. Als het ergens is, is dat groots en aanwezig. Maar als je dichter komt, dan springt het weg. Zo ben ik ook wel een beetje.”
Het leven van Lara lijkt wat op dat van jazz: intrigerend, soms onverwacht vrolijk en chaos. “Al beschouw ik jazz niet zozeer als chaos. Voor mij is het eerder vrijheid. Ik laat me door van alles inspireren. Zo zocht ik op Pinterest een tijdje naar gepaste kostuums voor onze band. En door het zien van al die kleuren en stoffen vond ik zoveel muzikale inspiratie, of misschien vooral uit het goeie gevoel dat daarmee gepaard ging. Al vind ik het meest fijne om inspiratie te zoeken in andere landen en culturen. Ik heb de mooiste herinneringen aan China, Congo, Tunesië… Ik vind het boeiend om in traditionele rootsmuziek te duiken en dat mee te nemen.”
Straks staat Lara, met roots in Veurne, drie keer op de West-Vlaamse planken. “Die twee werelden leken lang naast elkaar te staan. Een gitaar of contrabas zijn ook niet bepaald de instrumenten die aan guur weer of zand blootgesteld kunnen worden. Maar gaandeweg leerde ik dat het wel kan, die twee werelden samenbrengen.”
Schip
Lara omschrijft haar muziek als akoestische filmmuziek met etnische invloeden. “Vaak noemen mensen het ook hoopvol. Dat is niet bewust. Ik denk gewoon dat ik het nodig heb, om de lichtheid van het bestaan te vinden. Ik heb mijn plaat geschreven toen ik op een schip woonde en me regelmatig terug trok op plaatsen waar weinig mensen waren. Ik ben heel graag sociaal, maar vooral in die stille momenten komen de melodieën. Ik probeer zo vaak mogelijk mijn buikgevoel te volgen. Ik ben nu ook wat viool aan het leren spelen. Het liefst wil ik dat al die elementen en instrumenten samenkomen. En misschien doe ik nog iets met beeld. Of ik dat straks ook doe in het buitenland? Ik heb me tijdens de coronacrisis gefocust op ons land, maar over de landsgrenzen heen kijken doe ik met veel plezier! (denkt na) Als ik weet wat ik wil, is dat een geweldig gevoel. Maar tegelijkertijd schrikt het me niet af om het soms niét te weten.”
Lara Rosseel speelt op donderdag 24 februari in Het Perron in Ieper, zaterdag 26 februari in Oostkamp en op zondag 20 maart in KAAP in Oostende. Tickets: https://lararosseel-be.webnode.nl/.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
