Op zijn 14de begon Gerard Soenen (74) met het spelen op de Landsknechttrommel, en later ging hij over naar de metalen cymbalen en de groskes of de grote trom. Hij kan fysiek niet meer deelnemen aan tochten, maar bij concerten is hij nog altijd van de partij om dan in de achtergrond meerdere instrumenten te spelen. Gerard is gewoon bezeten van het spelen van muziek, al leerde hij amper notenleer.
Wanneer muziekmaatschappij De Volksvreugd uit Proven concerten speelt in de ruime regio, is de Gerard altijd van de partij met zijn grote witte camionette en dit dan nog meestal met een aanhangwagen. Hij vervoert dan de meestal grotere instrumenten die enkel tijdens zittende concerten worden gebruikt. Tijdens parades en muzikale wandeltochten waarbij iedere muzikant zijn eigen instrument meeheeft, is Gerard minder van de partij.
Velen menen dan ook dat Gerard zelf helemaal geen muziek meer speelt, maar niets is minder waar. Tijdens concerten staat Gerard ergens achteraan in de groep bij de grote trom of de groskes of hij klapt de cymbalen tegen elkaar of hij tokkelt tegen het triangel of hij bespeelt de buisklokken.
Zestig jaar muzikant
De vader van Gerard Soenen, die opgroeide in een maalderij niet ver van De Lovie tussen Krombeke en Poperinge, speelde ook vroeger bij De Volksvreugd in Proven. Gerard zelf begon er vanaf zijn 21ste ook actief te spelen, maar voorheen was hij al actief in de VTI Speelschaar te Ieper. “In Poperinge begon het VTI pas toen ik al mijn tweede jaar volgde in Ieper. En het eerste jaar middelbaar had ik gevolgd in het college in Poperinge. En vanaf daar kreeg ik tijdens de gewone lesuren ook muziekles. Daarmee is alles begonnen. In Ieper was Rik Moerman naast leraar ook dirigent en zo ben ik zonder echte lessen notenleer te volgen, beginnen te trommelen op de Landsknechttrommel, een hoge trommel die voor de dijen hangt en die altijd voor gebruik opgespannen diende te worden. En het marcheren om deel te nemen aan muzikale tochten, leerden we tijdens de turnles. Het VTI in Ieper had dus een eigen muziekkorps dat overal naartoe trok en zo kwamen we zelfs een spelen in de school Benedictinessen in Poperinge”, blikt Gerard terug.
Iedereen kan en mag op mij blijven rekenen
“Na enkele jaren ben ik overgeschakeld naar de cymbalen en nog later naar de groskes, het triangel of de buisklokken. Ik trek trouwens nog elk jaar naar het VTI in Ieper om er deel te nemen aan hun concert en ik bespeel daar het instrument dat dan nodig is in een bepaald stuk.
“Na de school- en de legertijd heb ik me aangesloten bij De Volksvreugd in Proven. Ik trok overal mee naartoe tot ik last kreeg van de heup en vanaf dan stap ik niet meer mee in wandelconcerten.” Gerard is blij dat hij er nog altijd bij kan zijn. Maar nog meer tevreden is hij dat De Volksvreugd in Proven groeit en bloeit zoals nooit voorheen. Het bestuur is er echt mee bezig en met een goede dirigent kan toch zoveel bereikt worden, dus Gerard is overtuigd dat De Volksvreugd nog veel bloeiende jaren zal kennen.
Plakkaat C3
Gerard zelf heeft nooit deel uitgemaakt van het bestuur bij De Volksvreugd, maar achter de schermen was hij er altijd bij. De lokalen waren al open en de verwarming werd aangezet. “Dat zijn dingen die nodig zijn, maar die soms niet gezien worden. Met mijn camionette en de aanhangwagen van De Volksvreugd zelf, vervoer ik nu heel wat materiaal voor concerten. Bij concerten zijn er immers heel wat meer instrumenten dan deze die de mensen zien tijdens een wandelconcert. Dat doe ik graag, en blijf ik actief betrokken. En tijdens de concerten in zaal, speel ik dan nog zelf diverse instrumenten.
“En ook al maak ik geen deel meer uit van de wandelconcerten, toch ben ik er graag bij om wat te helpen met het verkeer. Ik heb immers altijd mijn plakkaatje C3 mee om rechtmatig verkeer tegen te houden indien dit nodig is. Iedereen kan en mag op me blijven rekenen, en ik wil nog heel wat jaren verderdoen als muzikant, indien de gezondheid het toelaat. ‘Want eens muzikant, altijd muzikant’, blijft mijn motto.” Nu heeft Gerard evenwel geen tijd meer voor andere verenigingen. Muzikant zijn is en blijft immers zijn leven. (PC)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
