Na een loopbaan als drummer in verschillende orkesten, geeft Fernand Drieskens (82) tegenwoordig nog elke dag een solo ten beste. Hij noemt het een soort ritueel. “Om in beweging te blijven en het is goed voor de bloedvaten!”. De kranige senior uit de Spoorweglaan was vroeger kerkhofoverste voor de Kortrijkse kerkhoven.
Fernand was pas 14 toen hij begon te drummen. Zijn eerste drumstel hoefde hij zelfs niet te kopen. “Mijn vader was een creatieveling, hij stak van alles in elkaar. De wanden van alle trommels waren van heel dun hout dat je in cirkels kon plooien nadat je het in water had gedrenkt. De vellen waren gewone varkensblazen die hij eerst in het water legde en daarna over de trommelranden trok. De standaard van de charleston maakte mijn vader uit een soort spil met bijhorende veer en koppelde ze aan het pedaal dat nodig is om de twee bekkens, die in mijn geval lampenkappen waren, te bedienen. De grote cymbaal was een nog grotere lampenkap!”, lacht hij.
Zijn eerste echte drumstel kostte 3000 frank. Op zondagnamiddag speelde hij met een driekoppig orkest in dancing Rio in Ingelmunster. “Ik was 19 en verdiende er 150 frank. Ik moest dus twintig zondagen gaan spelen vooraleer het drumstel het mijne was. Iedere zondag fietste ik naar Ingelmunster. Mijn vader hielp mij met het laden van alle onderdelen. Dancingbaas Arthur, de accordeonist van het orkest, wachtte mij op om te helpen bij het lossen. Het was echt tsjoolen! Pas later, toen ik al getrouwd was met Francine, volgde ik eindelijk een jaar les aan het conservatorium. Vóór ik kerkhofoverste was, was ik grafdelver. Het gebeurde dat we pas om 4 uur thuiskwamen na een optreden, terwijl ik al om 7 uur moest beginnen werken!”.
Drummen is mijn hobby en ik zal het blijven doen tot ik niet meer kan
In zijn gloriejaren begeleidde Fernand ooit Louis Neefs en Ann Christy, en speelde op tal van trouwfeesten met zijn orkest The Sparrows. Hij speelde ook nog met Willy de coiffeur, de gekende Heulenaar met zijn accordeon. In 1970 stelde hij zelfs het duurwereldrecord drummen scherper. In de voormalige feestzaal Ter Eiken, tegenwoordig zaal Torengalm, in Bavikhove. Fernand drumde 84 uur aan een stuk, van vrijdag 14 uur tot dinsdagnacht 2 uur. “De deurwaarder stuurde zijn kat, waardoor ik nooit een vermelding in het Guinness Book of Records kreeg. Maar ik kan het bewijzen aan de hand van de bewaarde krantenknipsels uit Het Wekelijks Nieuws en Het Kortrijks Handelsblad”, merkt hij fier op.
De laatste vijf jaar van zijn actieve muzikale carrière speelde hij in Heule in dancing De Oude Melkerij. Veertien jaar geleden sloeg dan het noodlot toe. Bij Fernand werd een probleem met de bloedvaten vastgesteld. Het kostte hem zijn linkerbeen. Om beide pedalen van zijn drumstel alsnog te kunnen bedienen, dient hij zijn prothese aan te trekken.
“Drummen is mijn hobby en ik zal het blijven doen tot ik niet meer kan”
Toen het koppel nog op de Veemarkt woonde, stond het drumstel noodgedwongen in de ondergrondse garage. “Zo kreeg ik nooit reclamaties. Integendeel, bewoners die voor mijn garage passeerden, staken hun duim omhoog”. Ooit nog eens deelnemen aan Kortrijk Drumt zit er niet meer in. Alleen al voor de verhuis van het drumstel heeft hij te veel hulp nodig.
Het koppel heeft een dochter en een zoon, die beiden in Spanje wonen. Er zijn al drie kleinkinderen en één achterkleinkind. Het is bij hun zoon dat het paar al 15 jaar gaat overwinteren. Ook daar, in Elche in de buurt van Alicante, heeft de Kortrijkzaan zijn drumstel.
Fernand diept een artikel uit het Nieuwsblad op dat vorig jaar in november verscheen over de zogezegd oudste nog actieve drummer van het land. “Die man was toen 81. Of er nog oudere drummers zijn weet ik natuurlijk niet, maar Ik ben alvast minstens even oud als deze man”, verweert hij zich. (DV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
