De Kustenoare, a.k.a. Alain Verlinde (52), laat na een lange stilte opnieuw van zich horen. Menig Blankenbergenaar (her)kent de zanger als gewezen lid van de groep ‘Sliek De Zeesterre’, met hits zoals ‘up en neere’. Er is intussen al enige tijd verstreken sinds hij zijn laatste noten aan het publiek liet horen, daar is nu verandering in gekomen.
“Mijn muzikale reis is eigenlijk nooit gestopt”, begint Alain zijn verhaal. Zijn eigen stijl beschrijft hij als volgt: “Funky, maar geïnspireerd door Prince, George Clinton, Trixie Whitley…” Wanneer hij niet zelf aan het prutsen was met zijn drumstel en funky gitaar in zijn eigen studio, ondersteunde hij andere artiesten. Zo was hij een tijdje vocalist bij de rapper Stijn Verhaeghe – beter bekend onder zijn artiestennaam Walter Ego – en werkte hij samen met acteur Berth Van Poucke aan het album Eleventy-one.
Strijd voor vrijheid
Het leven heeft hem echter niet altijd gespaard. Kanker heeft hem recent een jaar buitenspel gezet. “De vier chemokuren waren zwaar. Er was geen ruimte voor ideeën of creativiteit. Ik was letterlijk en figuurlijk in lockdown, gekluisterd aan mijn bed. Van dicht en ver ondersteund door al wie ik liefheb”, klinkt het.
“Er was een tumor van 12 centimeter die vernietigd moest worden. Het was mijn strijd voor vrijheid. Die heb ik gelukkig gewonnen, maar als gevolg ben ik wel deels doof geworden en heb ik tinnitus die nooit zal verdwijnen.” Hoge tonen hoort hij amper nog, maar wanneer nodig springt zijn broer in om bepaalde muziekstukken te mixen. Alain liet zich niet kennen en bleef na zijn herstel muziek maken. “Humor en sarcasme waren mijn sterkste wapens, zowel tijdens de periode van het slechte nieuws als tijdens het proces erna”, vertelt hij.
Je bent pas een echte kustbewoner als je tenminste één keer op het strand de liefde hebt bedreven
De periode die volgt stond nog steeds in het teken van corona. Niet de meest inspirerende periode voor een artiest om nieuwe muziek te maken, of net wel? “Lockdown zonder ziekte is een creatieve hemel. Betaald door de staat, elke dag schrijven, spelen en zingen. En het strand, helemaal voor mij alleen! Er mogen er nog komen, als je het mij vraagt”, aldus Alain, die in het dagelijkse leven werkzaam is als foto- en videograaf, een sector die vaak heeft stilgelegen tijdens de pandemie. “Corona of niet, ik hoor constant een stemmetje in mijn hoofd dat me ertoe aanzet om teksten op een melodie te zetten. Ik heb geen andere keuze dan een gitaar te nemen en te proberen tot de puzzel past.”
Seks in de duinen
Zijn nieuwe soloalbum heet Pérels voe de zwiens, telt 17 nummer en is te beluisteren via allerlei streamingsplatformen, waaronder Spotify. Alains persoonlijke favoriet is het lied Zandkorrels in bedde. “Het gaat over liefde, seks en verdriet. Drie wondermooie dingen. Bovendien ben je pas een echte kustbewoner als je tenminste één keer op het strand of in de duinen de liefde hebt bedreven”, legt hij uit.
Met de zangeres die het refrein inzong, duikt hij trouwens binnenkort opnieuw de studio in, dit keer voor een volledige EP. “Het zal een donkerdere vibe hebben, het West-Vlaams ruilen we in voor het Engels. Een volledige genreswitch voor mij, maar ik moet die zwaardere gevoelens ook eens kwijt.” Om af te sluiten vragen we Alain hoe hij naar de toekomst kijkt, waarop hij filosofisch antwoordt: “Mijn plannen zijn om altijd plannen te hebben indien ik ineens zonder plan van. Enfin, dat is toch het plan.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
