Anima Eterna Brugge wil een nog innigere band met Bruggelingen smeden

Dirigent Giovanni Antonini tijdens een repetitie in het Concertgebouw. © Davy Coghe
Stefan Vankerkhoven

Anima Eterna Brugge wil zijn band met de Bruggelingen inniger maken en vaart een nieuwe koers met vier dirigenten. Het resultaat is al te horen op zaterdag 14 januari in het Concertgebouw, met een belcanto programma onder leiding van de Italiaanse dirigent Giovanni Antonini.

“In onze visie voor de periode 2023-2027, waarvoor we jaarlijks 628.592 euro Vlaamse subsidies ontvangen, hebben we onderschreven dat we ons nog meer willen verankeren in Brugge”, zegt directeur Ann Truyens van Anima Eterna Brugge. De innige band van het orkest, dat Jos van Immerseel in 1987 oprichtte met Brugge, dateert van februari 2002. Toen mocht Anima Eterna het Concertgebouw inspelen.

Musea Brugge

“Een jaar later werden we orkest in residentie. En in 2010, toen ons secretariaat zijn intrek nam in de Ezelpoort, hebben we de naam Brugge toegevoegd aan ons ensemble. We willen onze bestaande samenwerking met het Concertgebouw en het conservatorium nog verdiepen en nieuwe verbindingen aangaan met Musea Brugge en de Batterie.”

Tegelijkertijd vaart Anima Eterna Brugge een nieuwe muzikale koers. “In volle coronaperiode legde onze stichter Jos van Immerseel zijn rol als artistiek directeur neer en creëerde zo meer ruimte voor verjonging en een diversiteit aan artistieke stemmen”, vervolgt Ann Truyens.

Belcanto

In het nieuwe model werkt Anima Eterna Brugge met vier dirigenten, die een traject van vijf jaar uitbouwen in dialoog met het orkest: de Italiaan Giovanni Antonini, de Spanjaard Pablo Heras-Casado, de Vlaming Bart Van Reyn en de Duits-Japanse Midori Seiler.

Voor Giovanni Antonini is het komend weekend zijn Brugse vuurdoop met Anima Eterna Brugge, want hij moest tijdens de lockdown zijn eerste concert in Brugge zonder publiek spelen. Hij laat de 48 musici en de Russische sopraan Julia Lezhneva buiten hun comfortzone treden, want hij opteerde voor een belcanto programma. Een opmerkelijke keuze die bij sommige muziekliefhebbers wenkbrauwen doet fronsen.

Virtuositeit

“Ten onrechte wordt neergekeken op dit 19de eeuwse genre”, vertelt de Italiaanse dirigent, die zijn muzikale sporen verdiende bij het gerenommeerde barokorkest Il Giardino Armonico. “Het is een elegante manier van zingen die enigszins verloren gegaan is. Onder meer Rossini en Mozart hebben in hun opera buffa’s diepe mijmeringen over liefdesrelaties op die frivole, lichte manier geuit. Met veel passie en lange zanglijnen. Tegelijkertijd vergt die muziek met zijn vele hoge noten veel virtuositeit van de blaasinstrumenten.”

Info: www.animaeterna.be

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier