De leerlingen van het vierde en vijfde jaar Arbeidsmarktfinaliteit van Campus De Reynaert gingen een bijzondere uitdaging aan en schreven met wat hulp van een dichter een poëziebundel gebaseerd op de levensverhalen van inwoners van woonzorgcentrum Deken Darras.
“Het gaat om een project in het kader van een auteursresidentie, mogelijk gemaakt door Literatuur Vlaanderen”, vertelt directeur Kristof Lannoo. “Daarbij ging dichter Etienne Colman de uitdaging aan om met onze leerlingen rond poëzie te werken. Na een intensief traject zijn we enorm trots op het resultaat: de dichtbundel ‘Rijzende sterren van de Reynaert’. De leerlingen hebben zich laten inspireren door de levensverhalen van de bewoners en hebben op basis hiervan gedichten geschreven die ze woensdag tijdens een ‘spoken word performance’ aan de bewoners hebben voorgedragen.”
Poëzie als brug
De school vindt het project heel bijzonder. “De leerlingen van deze studierichting komen niet vaak of zeer beperkt met literatuur in aanraking”, zegt de directeur. “Zij werden dankzij deze sessies uitgedaagd om buiten hun comfortzone te treden, met een resultaat waar we zeer trots op zijn. Er was aanvankelijk wat weerstand bij de leerlingen, maar als je vandaag zag dat er vijf van hen spontaan op het podium kwamen om voor te dragen, dan is dat toch wel heel bijzonder. Als we als school kunnen bereiken dat onze leerlingen openstaan om nieuwe dingen te ontdekken en te leren zich niet te laten beperken door de grenzen van hun comfortzone, dan vind ik dat als directeur een uitermate succesvolle ervaring. Ze zijn stuk voor stuk auteurs geworden en hebben bijgedragen aan een gepubliceerde bundel. Bijzonder is ook het verbinden van verschillende generaties, waarbij poëzie als brug fungeert.”
Tot tranen toe bewogen
“Dankzij hun performance konden ze ook ervaren wat hun werk teweeg brengt, zowel bij hen zelf als bij de toehoorders. Een mooi moment was ook toen een bewoner Arsène (90) het woord nam en de leerlingen bedankte en tot tranen toe bewogen was door het gedicht dat voor hem geschreven was. Ik merkte ook dat Etienne trots was op de leerlingen. Hij sprak in zijn speech ook van ‘zijn’ leerlingen. Op deze korte tijd van 20 lesuren was er toch ergens een band ontstaan tussen hen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
