Van een luid zwijgen tot artificiële intelligentie op Kunstenfestival Watou: “Het dorp wordt altijd herboren”

Het kunstdorp Watou is tot zondag 3 september het kloppend hart waar kunst en poëzie samenkomen tijdens de nieuwe editie van Kunstenfestival Watou. Dertig kunstenaars en twintig dichters zorgden voor nieuw in situ werk. Deze editie kreeg de slagzin /kom.po’zi.ci.co/, ofwel compositie. En traag beleven is de boodschap. “Dat willen we nog meer benadrukken. Bezoekers mogen geen stress ervaren”, zegt projectcoördinator Annemie Mourisse.

Het werk Watou Watou van Marc Hamandjian op het Watouplein verwelkomt je als bezoeker. Voor het festival ontwikkelde Hamandjian een hoge toren met schotelantennes, gebouwd op en rond een kleine caravan. De titel ‘Watou Watou’ verwijst naar de Franse animatiereeks ‘Wattoo Wattoo’ uit de jaren zeventig. Fragmenten van de reeks kan je ontdekken op een groot scherm dat op de caravan gemonteerd is. “Zonder de artiesten zou ik hier niet zijn. Daarom wil ik ook vooral de artiesten bedanken die me geïnspireerd hebben en de werken tot stand hebben gebracht”, vertelt Edith Doove, curator beeldende kunst voor Watou 2023.

Traag beleven

“Er zijn een aantal nieuwe locaties. Zo zijn er voor het eerst werken te vinden in de Moenaardestraat. Er zijn buiteninstallaties die het straatbeeld bepalen en dat iedereen kan meepikken. Het Watouplein is nog beter aangekleed. Zo is er het werk Watou Watou. Nog meer dan andere jaren willen we benadrukken dat mensen het festival traag moeten beleven. De wandeling in het dorp zelf is al 5 kilometer en De Lovie kan gemakkelijk een namiddag bezoek waard zijn. Bezoekers mogen geen stress ervaren wanneer ze het festival een bezoek brengen”, zegt projectcoördinator Annemie Mourisse.

(Lees verder onder de foto.)

Levensbelang

In het Brennepark vind je de buiteninstallatie ‘Uitgeput’ van Sven Boel. Nisrine Mbarki verzorgde het gedicht. Verschillende Patchwork-kunstenaars werkten rond water en vooral het gebrek eraan. Boel observeerde dat landbouwers slechts op gezette tijden water uit de Heidebeek mogen pompen voor gebruik op hun land. De put van Boel is zo hoog dat het zo goed als onmogelijk is om te gebruiken. “Deze expo is van levensbelang. Een kunstenaar kan niet meer aan de zijlijn van de maatschappij staan. Ze moeten erin staan. Kunst is commentaar op de maatschappij”, zegt inspirator Koen Vanmechelen. In het Festivalhuis vind je Vanmechelen zijn werk The Worth of Life, vergezeld door het gedicht ‘Plaats 2023’ van Ester Naomi Perquin.

Verrassend parcours

“De Watounaars stellen opnieuw hun dorp open om kunst en poëzie toe te laten. De formule blijft hetzelfde, maar Watou wordt altijd herboren. Elke editie valt er iets nieuws te ontdekken en te beleven. Dit mag niet stoppen en moet blijven doorgaan”, zegt cultuurschepen Loes Vandromme. “Watou blijft de uitvalsbasis van het kunstenfestival, maar een aantal nieuwe locaties zorgen voor een verrassend parcours door het dorp. Het Kasteel van De Lovie maakt ook dit jaar deel uit van het parcours. Het kasteel en park zelf bieden bijzondere mogelijkheden voor de presentatie van kunst en poëzie. Niets is fijner om te zien dat de bewoners van De Lovie het ook zo leuk vinden”, aldus Vandromme.

(Lees verder onder de foto.)

“De laatste jaren worden de Watounaars weer volledig betrokken bij het Kunstenfestival. Sommige inwoners bieden ook onderdak aan kunstenaars. Er is weer veel enthousiasme en dat was vroeger misschien wel anders. De verbinding met De Lovie als locatie vind ik zeer geslaagd. Toen stad Poperinge de organisatie voor haar rekening nam, heb ik de vraag gesteld of De Lovie eventueel kon opgenomen worden en ik ben dan ook zeer tevreden dat dit tot stand is gekomen”, zegt Watounaar Guido Ollevier.

Beleving

Ook in de Sint-Bavokerk van Watou kan je opnieuw kunst en poëzie ontdekken. ‘De dankbare dieren’ van Juls Gabs en een gedicht van Alara Adilow. In het schilderij is een QR-code verborgen die toegang geeft tot een Augmented Reality die is gebaseerd op het gedicht dat Alara Adilow voor Juls Gabs schreef. “Ook dit jaar hebben we 20 dichters gekoppeld aan werken. Het is allemaal nieuw werk, nieuwe kunst en nieuwe woorden. De band tussen poëzie en kunst is heel sterk. De poëzie komt in verschillende vormen aan bod. Virtual reality, rond de bushalte op de Watouplein, in leem.. Poëzie wordt beleving. Er wordt bij kunst en poëzie heel veel niet gezegd of getoond, maar we hopen dat het de bezoekers binnenkomt”, zegt Michaël Vandebril, curator poëzie.

(Lees verder onder de foto’s.)

Podcast

Huis van de Dichter en zijn ambassadeur Jelle Van Riet maakten in samenwerking met Kunstenfestival Watou een poëziepodcast die tot lezen van poëzie wil verleiden. In zeven afleveringen delen dichters en lezers in het oude pastoriehuis, de voormalige woning van Gwy Mandelinck, hun geheimen en passie voor het lezen van poëzie. In de eerste aflevering komt Johanna Pas aan bod. Ze overleed recent, op 22 juni, aan kanker. Haar gedicht ‘Een luid zwijgen’ kan je vinden in het Festivalhuis bij het werk Musical Sferics van Funda Zeynep Aygüler & Anton Filatov.

Naast de poëziepodcast is er ook een nieuwe fietsroute, een kinderzoektocht en Watou Live die een mix is van poëzie en muziek.