Chantal Grard, dochter beeldhouwer ‘Dikke Mathille’, niet gelukkig met verhuizing van het beeld

Marc Loy
Marc Loy Medewerker KW

Veel Oostendenaars zijn niet gelukkig met de geplande verhuizing van hun ‘Dikke Mathille’ van de Leopold II-laan naar haar oorspronkelijke sokkel aan de zeezijde van het Kursaal, zo vertellen ons de sociale media. Ook dochter en kunstenares Chantal Grard uit Sint-Idesbald en de Oostendse Rosette Porta hopen dat de stad op haar beslissing terugkomt.

Vorige week maakte het stadsbestuur bekend om het bekende beeld ‘De Zee’ van Georges Grard, beter bekend als ‘Dikke Mathille’, naar zijn oorspronkelijke locatie op een sokkel aan de zeedijkzijde van het Kursaalgebouw te willen terugbrengen. In Oostende krijgen veel standbeelden en monumenten niet alleen snel een liefkozende bijnaam: de Pisser, De Witte Olifant, De Tettenbrug, Lange Nelle, de Blekken Dozen… maar evengoed wacht menig creatie in de openbare ruimte ook een mobiel bestaan: Ensors buste, De Wind van Emile Bulcke, De Zeemeermin van Willy Kreitz , Ruimtelijke Zelfstandigheid van Holmens, Paster Pype, het oorlogsmonument aan de Grote Kerk, de boeg van de Vindictive, het Bloemenuurwerk… werden doorheen de jaren allemaal verplaatst.

“Mocht Dikke Mathille ooit naar een andere locatie worden overgebracht, los van haar oorspronkelijke invulling op de Kursaalsokkel, dan zou ik zeker mijn veto stellen”, zegt dochter en beeldhouwster Chantal Grard (53), die in Sint-Idesbald woont, waar ook haar vader meer dan 50 jaar woonde. “Want ik heb het intellectuele en morele recht over ‘Dikke Mathille’. En eerlijk gezegd heb ik er ook wel een nachtje van wakker gelegen toen ik voor het eerst over die verhuisplannen hoorde.” Ooit, zo herinnert ze zich nog uit haar vroegste kinderjaren, keek ze letterlijk neer op het beeld van haar pa toen ze op bezoek gingen bij haar grootvader langs moederszijde Charles Van Mieghem, die een appartement betrok in de Leopold II-laan dicht bij het park.

Geen voorstander

Chantal Grard was nog niet geboren toen haar vader George ‘De Zee’ schiep in opdracht van Léon Stynen, architect van het huidige Kursaal. Ze heeft het dus ook niet meegemaakt hoe ‘Dikke Mathille’ in 1965 naar de Leopold II-laan migreerde. “Ik ben geen voorstander van een verhuizing van ‘De Zee’ naar haar oorspronkelijke sokkel tegen de zeezijde van de Kursaalgevel, waar het beeld weer te hoog en te eendimensionaal zal liggen. Ook al begrijp ik de intenties van de stad Oostende en de argumenten van Els Degryse van het Kursaal om dat wel te doen”, zegt Chantal Grard.

Ideaal

“Ik vind de locatie midden de Leopold II-laan ideaal. Het beeld is er van alle zijden te bewonderen op ooghoogte, verwelkomt met zijn volle rondingen joviaal de bezoekers aan de stad en blijft op het netvlies plakken van al wie de stad weer verlaat. Trouwens, ook mijn vader, die het beeld nog decennia op die plaats heeft gekend, heeft zich uiteindelijk neergelegd bij de verhuizing naar de Leopold II-laan en vond dat zijn beeld daar toch op een ereplaats lag. En mijn moeder, kunstenares Francine Van Mieghem, nu 93 maar geestelijk nog bijzonder kwiek, is dezelfde mening toegedaan. Als ik daarbij de reacties op de sociale media lees over een mogelijke transfer van het beeld, vermoed ik dat veel Oostendenaars ook vinden dat Dikke Mathille beter zou blijven liggen waar ze ligt. Het geld van die eventuele verhuisoperatie kan maar beter gebruikt worden voor de verdere renovatie van het gebouw zelf.”

Nog meer ontevredenheid

Rosette Porta bij het beeld van Dikke Mathille.
Rosette Porta bij het beeld van Dikke Mathille. © FRO

Rosette Porta (75) woont al 40 jaar aan de Leopold II-laan en houdt zielsveel van Oostende. Ze is fier Oostendenaar te zijn, inwoner van ‘De Stad aan Zee’, die elk jaar door duizenden toeristen bezocht wordt. De beslissing om ‘Dikke Mathille’ (De Zee) te verplaatsen naar de zeedijk, maakt haar kwaad.

“Oostende heeft verschillende toeristische troeven”, zegt mevrouw Rosette Porta. “Een ervan is de groene toegang tot Oostende. Via de Verenigde Natiënlaan kom je in het centrum van Oostende, word je aangenaam verrast door het uitzicht op de Mercator. Via de Leopold II-laan rijd je recht op de Kursaal. Je passeert het kleurrijke bloemenuurwerk en je ziet hoe Dikke Mathille in het midden ligt te blinken. Duizenden, miljoenen mensen hebben in de voorbije jaren deze ‘parels van Oostende’ uitgekozen om hun trouwfoto’s, hun jubileumfoto’s of hun communiefoto’s te nemen. Ik vind het een schande dat beslist werd, ik zou eens willen weten door wie, om het mooie beeld van Dikke Mathille te verplaatsen. Ik waardeer de mening van iedereen, maar alle Oostendenaars vinden het een domme beslissing. Mathille moet blijven liggen waar ze ligt, op de mooiste plaats van onze stad. Ik vraag me trouwens af of ‘die oude vrouw’ nog kan verplaatst worden zonder averij op te lopen. Hier ligt ze goed, maar zal ze bestand zijn tegen de wind en het zout van de zeedijk?”

“Als ze iets willen veranderen, zeg maar verbeteren, dan mogen ze van mij iets doen aan die ‘waterbak’ voor mijn deur, recht voor de Kursaal. Vroeger was het een mooi grasperk met kleurrijke bloemen, nu is het een afschuwelijke ‘koeienbak’. Sorry, Oostende en de duizenden toeristen verdienen beter.” (ML/FRO)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier