In de ‘NederLar’, het stukje Larstraat tussen de Plaats en de Hospitaalstraat kan je nog tot zondagavond 6 februari proeven van een stukje raampoëzie. Overal aan de ramen hangen affiches met gedichten, nu eens humoristisch, dan weer pakkend.
Bo Decramer (61), een van de initiatiefnemers van Reveil in Lauwe, kwam met het poëzieproject voor de dag en wist zich meteen gesteund door de hele buurt. Buren, die ondanks of net dankzij de coronapandemie dichter naar elkaar toegroeiden. “Een stukje verdwenen straatcultuur lijkt wel teruggekeerd. Het doet me terugdenken aan mijn jeugdjaren, toen mensen met een stoel op straat zaten en iedereen iedereen kende”, vertelt hij.
“Net als veel Vlamingen trokken we hier in Lauwe in 2020 elke avond naar buiten om te applaudisseren en muziek te maken voor de zorgsector. Lang zelfs, van maart tot 1 juli dat jaar. Zo leerden we al onze buren en overburen kennen en werden er sociale banden gesmeed. Sindsdien wordt spontaan op straat al eens een langer gesprek gevoerd of proberen we elkaar te helpen in kleine of grotere nood. We noemen ons sinds die periode de ‘NederLar’, de naam voor het stuk Larstraat tussen Lauwe Plaats en de Hospitaalstraat. Met dat spontaan gegroeid straatcomiteetje planden we twee jaar op rij een 11 julistraatfeest, evenveel keer stak corona stokken in de wielen. Hopelijk lukt het dit jaar wel.”
Haargedicht
Bo Decramer speelde al langer met het idee om iets met poëzie doen. Hij lanceerde zijn idee in het gezamenlijk Whatsapp-groepje en kreeg onmiddellijk respons. Het resultaat is niet toevallig tijdens de poëzieweek te bewonderen in de NederLar.
“Aan het raam van vrijwel alle huizen in de NederLar ontdekt men telkens een apart gedicht. Soms grappig, soms ontroerend. Enkele bewoners hebben zelfs persoonlijk gegrepen naar hun meest poëtische pen. Robbe Segers schreef als jongste een gedicht over de NederLar, terwijl Jacques Verbrugge als oudste een kort gedichtje over de schemering maakte. Bij een dame die bij B-post werkt, hangt aan het raam een gedicht over een postpakket.”
“Aan het vroegere kapsalon kan je een ‘haar’-gedicht lezen en verder is er een gelegenheidsstukje voor het jonge slagerskoppel en hun pasgeboren zoon. Ook het jeugdhuis (‘Forever Young’ van Bob Dylan) en zelfs de dokter verkeren in een poëtische bui. De gedichten zijn soms grappig, soms ontroerend, oud of nieuw, vlot leesbaar of net iets moeilijker, van Herman de Coninck tot puntdichter Dennis Nowé… Ook liedjesteksten van Jacques Brel, Claude François en Willem Vermandere passeren de revue.”
Trotse bewoners
“Omdat er vraag naar is, zullen deze gedichten iets langer dan de poëzieweek in de NederLar blijven hangen. Tot zondagavond 6 februari. Want mensen maken hier spontaan een ommetje om diverse gedichten te proeven. Ik vind het zalig dat de buurt onmiddellijk mee op de kar gesprongen is. De bewoners zijn trots op hun gedicht en delen het zelfs op Facebook. Dit project smaakt naar meer. Het zou leuk zijn dit volgend jaar uit te breiden. Het is fijn om te zien dat er maar een vonkje nodig is om een lopend vuurtje in gang te steken”, besluit Bo. (Carlos Berghman)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
