In sommige steden doen ze wel eens meewarig als ik de Oostendse muziekscene ophemel. Arno kennen ze natuurlijk, en The Van Jets ook, hoewel ze in Antwerpen vaak denken dat dat Gentenaars zijn. Antwerpenaars bekijken me trouwens vol ongeloof als ik hen zeg dat Tom Barman, van hun geliefde band dEUS, verre Oostendse roots heeft. Voor wie nog twijfelt: vn de jaren vijftig tot nu tel ik bijna vierhonderd bands en individuele zangers en zangeressen. Moet er nog zand zijn?
Oostende is naast een broeihaard van lokaal talent ook steeds een aantrekkingspool geweest voor artiesten van allerlei pluimage. Havensteden hebben dat, zeker in de tijd toen Oostende de grootste passagiershaven van het land was. Soms blijven ze hier even hangen, vaak zijn ze op doorreis, soms komen ze enkel om op te treden. Als ik ze alfabetisch opsom, dan krijg je een indrukwekkend lijstje dat begint met Adamo en eindigt met ZZ Top. En daartussen staan namen als Bon Jovi, Charles Aznavour, Michael Jackson, Tina Turner, The War On Drugs… en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Enkele grote namen deden in Oostende meer dan louter optreden. Neem nu Jacques Brel, die een buitenverblijf had in Oostende, maar dan buiten de drukte van het stadscentrum. De meester van het chanson huurde eind jaren vijftig het huis in de Madeliefjeslaan 75 in Mariakerke. Een toenmalige buurtbewoonster herinnert zich hoe Brel er tijdens de zomers vaak was, met zijn kinderen en zijn sportwagen. En espadrilles aan zijn voeten droeg.
Nog een leuk weetje: de organisatie van het dubbelfestival Torhout – Werchter gebruikt het Thermae Palace in de jaren tachtig en negentig vaak om er artiesten te laten overnachten. De festivalweide van Torhout ligt op minder dan een halfuur rijden, dat is dus handig. Zo gebeurt het dat een croupier van het casino een avond verlof neemt om de volgende dag vroeg naar het festival te vertrekken. Ze is fan van de Red Hot Chili Peppers en wil op de eerste rij staan. Wat ze niet kon voorspellen, is dat de Peppers die avond een paar uur aan haar speeltafel zouden zitten… met een andere croupier.
Iemand die langer in Oostende blijft plakken, is Steve Wynn. De Amerikaanse indierocker (zanger en bezieler van bands als Gutterball en The Dream Syndicate) woont een maand in de stad aan zee. Stand-up comedian en muziekliefhebber Jan Catrysse (Piv Huvluv) heeft Steve uitgenodigd om samen met hem een tour in Vlaanderen te doen. De act van Piv wordt gecombineerd met nummers van Steve. Voor de Amerikaan is het een bijzondere ervaring. Hij spendeert de helft van zijn leven op de baan en voor het eerst kan hij iedere avond naar ‘huis’ na om de hoek eerst nog een pintje te drinken in de Manuscript.
De bekendste passant is ongetwijfeld Marvin Gaye. Zijn verblijf zindert zo lang na dat een paar jaar geleden filmproducent Julien Temple in Oostende opduikt. Hij wil onder de titel Sexual Healing de laatste jaren van Gaye verfilmen. Voor de hoofdrol tekent zanger Lenny Kravitz. De directeur van Toerisme Oostende Peter Craeymeersch gaat met Lenny filmlocaties bekijken. Er worden een filmcrew en acteurs overgevlogen en scenes ingeblikt, maar de opnames starten wel zonder Lenny. De ex van Marvin Gaye zou niet tevreden geweest zijn met de keuze voor Lenny Kravitz. De hoofdrol wordt overgenomen door Jesse L Martin, gekend van Law and Order enArno krijgt ook een rol in de film. Helaas: de productie zal wegens financiële problemen nooit afgewerkt raken.
En nog voor de Antwerpenaars: ook Tom Barman blijft al eens graag hangen in Oostende.
Frank Vermang is de auteur van het boek ‘Oostende ::: rock&roll’ over de geschiedenis van de Oostendse muziekscene. p>
Oostendse muziekgeschiedenis
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier