In het OC Die Croone in Proven werden zaterdagavond de Poperingse Cultuurprijzen uitgereikt. Die gingen respectievelijk naar Frans Herpelinck (Meest Verdienstelijke Poperingenaar), Dirk Wynants (Cultureel Ambassadeur van de Stad) en Stef Ryon (Prijs voor de Stille Kracht).
Frans Herpelinck (89) uit de Boeschepestraat in Poperinge kreeg de titel van ‘Meest Verdienstelijke Poperingenaar’ omwille van een reeks uiteenlopende activiteiten. Momenteel begeleidt hij nog steeds twee groepen amateurkunstschilders: De Bresschilders in Poperinge, en Pictores in Beauvoorde.
“In 1955 werd ik de eerste lekenleraar in het Stanislascollege in Poperinge, tussen dertien priester-leraars. Ik gaf er fysica, scheikunde, wiskunde en biologie. Vooral dat laatste zorgde voor heel wat ophef, want ik moest de wetenschappelijke evolutietheorie verzoenen met het scheppingsverhaal. Voor mijn eerste les had ik prenten opgehangen van zogende zeehonden. Maar die werden onmiddellijk weggehaald door iemand die ‘hoger’ was dan ik, en anders gekleed. Ik was in hun ogen een ketter. Maar ik probeerde mijn leerlingen tussen de regels door ook te begeesteren voor andere vakken en opvattingen. En dat botste steeds tussen wetenschap en godsdienst, tussen bewijzen en aannemen. Ik kreeg veel tegenwind omdat ik mij niet aan de toen opgelegde leerstof hield”, vertelt Frans Herpelinck.
“In de loop der jaren was ik mij ook steeds meer gaan interesseren voor filosofie en kunst(geschiedenis). Ik begon zelf te tekenen en schilderen, en mijn hobby werd een passie, die ik zoveel mogelijk wilde delen. Sinds meer dan 20 jaar schilder ik wekelijks samen met een groep kunstenaars in een atelier in Beauvoorde, en ook in het Dienstencentrum De Bres in Poperinge. Ondertussen gaf ik al meer dan honderd nummers uit van het gratis ledenblad ‘Pictores’, met allerlei informatie die uiteenlopend is: technisch, kunsthistorisch, filosofisch en semiotiek, de betekenis van tekens en symbolen. Ik heb mij altijd sociaal en breeddenkend opgesteld, met een zeer grote interesse op allerlei vlakken. Wie mij een mailtje stuurt (frans.herpelinck@gmail.com), ontvangt honderd nummers van mijn tijdschrift digitaal”, aldus nog Frans, die een cheque van 750 euro mocht ontvangen.
Maar ook op allerlei andere gebieden was Frans zeer actief. Zo lag hij aan de basis van de lokale afdeling van het Rode Kruis, was hij een van de eerste redders in het zwembad van de nonnenschool in Poperinge, was hij secretaris van voetbalclub SK Poperinge, en volgde hij met zijn echtgenote Marie-Madeleine Caenen danslessen. Stefaan Declerck, een van zijn oud-leerlingen en latere collega-leerkracht, noemde in zijn laudatio Frans Herpelink een Homo Universalis zoals Leonardo da Vinci het bedoelde.
Dirk Wynants
Cultureel Ambassadeur van de Stad Poperinge werd ondernemer Dirk Wynants (58), CEO van Extremis. Zowat 30 jaar geleden volgde deze binnenhuisarchitect (interieur en meubelontwerp) uit Gierle (Kempen) zijn liefde naar de Westhoek. “Mijn eerste meubel, de Gargantua, ontwierp en vervaardigde ik in mijn garage. Het was een ronde tafel met vier geïntegreerde banken, die elk afzonderlijk in de hoogte verstelbaar zijn. Ondertussen werk ik met een zestigtal medewerkers in onze bedrijfsgebouwen in Proven. Wij doen het design van de ontwerpen, en de assemblage van de meubelen, die vooral voor buiten bestemd zijn. Wij noemen ze ‘Tools for Togetherness’. De onderdelen laten we maken door bedrijven uit de buurt, die daar meer in gespecialiseerd zijn. We gebruiken vooral staal, inox en irokohout. Ondertussen werden we bekroond met een tachtigtal internationale titels en prijzen, en voeren we uit naar zowat 65 landen. Meubels zijn wel degelijk een vorm van cultuur, want ze geven mee vorm aan de wereld”, vertelt Dirk Wynants.
“Elf jaar geleden werd ik uitgenodigd in China, om daar les te geven over industriële vormgeving in Shanghai. De Chinezen zijn daar zot van. Ze ontdekten mij door de vele awards die ik wereldwijd won. Ondertussen trok ik 35 keer naar dat land, maar de jongste vier jaar moet ik, door corona, online lesgeven. Chinese studenten mogen voorlopig ook niet meer naar hier komen”, zegt Dirk, wiens biografie in een dik boek werd uitgegeven.
“De geldprijs die ik hier ontving, schenk ik terug aan de stad, in de vorm van een meubel. Alleen is nog niet bepaald waar dat moet komen te staan. Wie een idee heeft, mag dat gerust laten weten via dirk@extremis.be. Ik verwacht zoveel mogelijk mailtjes met voorstellen”, aldus nog Dirk Wynants, die ook een hoppeveld aanplantte nabij zijn woning langs de Watouseweg, en een eigen biertje, Tremist, brouwt.
Stef Ryon
Een derde categorie was ‘Stille Kracht’, mensen die werken achter de schermen van de culturele wereld. Marc Hebben is 50 jaar muzikant bij de Harmonie St.-Cecilia, en was er van 1991 tot 2008 secretaris. Sindsdien is hij beheerder van de muzikale bibliotheek, de partituren en het lokaal. Als derde ontving hij een cheque van 250 euro.
Het duo Gilbert Milleville (78) en Marc Van Bruwaene (78) werd tweede, en ontving een cheque van 500 euro. Zij kennen elkaar van sinds de tijd van de Poperingse Revue, waar Gilbert acteur was, en Marc technieker. Nu zijn ze allebei actief bij de toneelgroep Langhoirs Victorinnen.
Stef Ryon (69) won de categorie, en ontving een cheque van 750 euro. “Samen met een pak gelijkgezinden probeer ik het kleine Haringe levend en bruisend te houden. Ik trek en werk actief mee aan de realisaties van de Kultuurgemeenschap, de orgelconcerten, Blaublues, de organisaties van wielerclub Haringe Sportief, het gezinsfeest, de jaarlijkse Blind Ride voor het kinderkankerfonds en als speler bij de Toneelgroep Haringe. Sinds kort komt daar ook nog een parochiale verantwoordelijkheid bij, spring ik bij wanneer andere verenigingen hulp nodig hebben, actualiseer ik ook de dorpswebsite en leer ik als greeter aan alle geïnteresseerden de rijke geschiedenis, de schatten en de geheimen van ons charmant dorpje kennen. Die geschiedenis deel ik als medewerker van Westhoek Verbeeldt ook mee online, en maandelijks blik ik 40 jaar terug op onze streek via foto’s en teksten in De IJzerbode”, vertelt Stef Ryon, die in Haringe werkelijk de duivel-doet-al is.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
