Patrick raapt stront met blote handen in stoet en houdt dat al 40 jaar vol: “Z’n act hangt af van de stoelgang van de paarden”

Tussen meer dan duizend figuranten is Patrick die ene ‘strontraper’, die zich ontfermt over wat de paarden achterlaten in de stoet. (Foto TP)
Redactie KW

Velen zouden hun neus ophalen, maar Patrick Bouckaert (68) doet het met blote handen en grote goesting: al meer dan 40 jaar raapt hij paardenstront van straat tijdens de Heksenstoet in z’n dorp. Samen met andere stoetmedewerkers wordt hij nu gehuldigd voor zijn inzet.

Patrick Bouckaert (68) is geboren en getogen in het West-Vlaamse dorpje Beselare, waar sinds 1959 de Heksenstoet door de straten trekt. Tussen meer dan duizend figuranten is hij die ene ‘strontraper’, die zich ontfermt over wat de paarden achterlaten in de stoet. Een onwelriekend werkje. “Maar hij maakt er een waar spektakel van”, looft Charles Bayart, voorzitter van de Heksenstoet.

Paardenstoelgang

Zijn schop is voor de show. Patrick shockeert het publiek graag en raapt de paardenpoep plots op met blote handen. “Hij zet de kruiwagen neer en spuwt eerst eens goed in z’n handen”, aldus Bayart. “De mensen vinden hem fantastisch. Hij koppelt het nut van nette straten aan het applaus van duizenden toeschouwers. Er lopen heel wat paarden mee in de stoet, maar zijn act hangt af van hun stoelgang. Patrick heeft daar wel iets op gevonden: stiekem werpt hij wat uit de kruiwagen en raapt het dan weer op. Een geboren acteur.”

De man deelt de geur graag met het publiek. Getuige een oude foto: een jonge Patrick demonstreert zijn handen aan enkele kinderen die hun neus dichtknijpen. Voor zijn eigen kinderen was het na de stoet een race om eerder thuis te zijn en de badkamer te gebruiken. Voor Patrick werd dan telkens een bad gevuld met een halve bidon bleekwater. “Na elke stoet nam ik een paar dagen congé”, lacht Patrick terwijl hij zijn handen toont. “Ach, ik heb daar geen problemen mee.”

Mest voor prei

De strontraper vergat wanneer hij er precies mee begon. “Het werd me ergens in het begin van de jaren tachtig gevraagd. Ik word altijd passend gegrimeerd in een strontkleur. Dat ik mijn handen gebruik? Het maakt mijn werk komiek en attractief en leidt tot reacties en interactie met toeschouwers.”

“Ja, zelfs de strontraper is entertainment in de Heksenstoet, die je met geen enkele andere stoet kan vergelijken. Ik weet nog dat ik na een stoet eens serieus werd aangesproken door een toeschouwer: hij wou de mest uit mijn kruiwagen voor zijn prei. Ik vind strontraper een van de sjiekste rollen en hoop dat ik het nog lang kan doen.”

Hoofdheks

Patrick wordt nu ingewijd in de Orde van Sefa. De Orde maakt deel uit van de vzw achter de Heksenstoet en is genoemd naar Sefa, de hoofdheks van Beselare. De Orde werd in 2013 boven de doopvont gehouden, een jaar na de erkenning van de stoet tot Vlaams immaterieel cultureel erfgoed.

Tweejaarlijks worden nieuwe leden ingewijd in de Orde. Het gaat om mensen met een grote verdienste voor de stoet en bekende figuren die de stoet meer uitstraling willen geven als ambassadeur. Ook vier anderen worden nu ingewijd in de Orde: Zonnebeeks burgemeester Ingrid Vandepitte, Philippe Ziane uit verbroederingsgemeente Vielsalm en lokale stoetmedewerkers Margo Cnockaert en Arlette Malfait.

Kalutje

“Ik maak al jarenlang nieuwe kledij voor de figuranten en bekleding van de wagens”, vertelt Margo (48). “De inwijding is een vorm van appreciatie en respect voor wat we doen.”

In haar kinderwagen deed Arlette (71) mee in de allereerste stoet. “Als een van de kinderen van Sefa. Iemand had mijn naam verkeerd begrepen en sindsdien noemt iedereen mij Kalutje.” Arlette speelde meerdere rollen en is de voorbije edities gekend als de dame, die op een bed wordt geworpen en een grote spuit in haar achterwerk krijgt. “Ik liep al heel wat blauwe plekken op, maar ik heb het er voor over. Die jonge gasten mogen me nog vele jaren op dat bed gooien. De Heksenstoet betekent alles voor mij.” (TP)

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier