Kristof Verkouille als de smid aan de slag op Oostende voor Anker

Naast de chirurgijn, bottelier, kuiper en zeilmaker hoorde ook de smid aan boord van de fregatten van de Oostendse Compagnie die in de 18de eeuw naar Indië en China zeilden tot de rang van de onderofficieren. Dus is het niet eens zo raar dat er op Oostende voor Anker ook een smid bedrijvig is op het St.-Petrus en -Paulusplein.

Maar onze smid loopt niet bepaald op zeebenen. “Nee, een zeeman ben ik niet, maar ik heb vorig jaar wel voor het eerst mijn vriendin Elise gekust aan boord van de ‘Hydrograaf’!” Oostendenaar Kristof Verkouille (36) runt een kunstsmederij in Gistel. “Mijn overgrootvader was smid”, zegt Kristof en hij zwaait met een meer dan 100 jaar oude hamer die, het kloppen nog niet moe, tot zijn ‘alaambak’ hoort. “Die heb ik van hem geërfd en wil hem voor geen geld ter wereld kwijt”, zegt de smid. “Mijn grootvader bekwaamde zich later in het lassen en walsen en mijn vader bouwde zijn metaalbedrijf verder uit.

Zelf volgde Kristof onder andere een opleiding Architectuur en Interieur en ruimtelijke vorming bij de Maricolen in Brugge. “Daar heb ik ook leren lassen, maar toen ik daar bij de eerste les een gloeiende genster plat wilde slaan, sprong die vonk mijn mond in en verbrandde ik mijn tong. Ik had dus meteen al de smaak te pakken”, grapt onze smid. “Maar via het lassen ervoer ik al rap dat ik, om de stiel volledig te beheersen, ook zou moeten leren smeden om het metaal en al wat er mee mogelijk was echt te snappen.”

Dus volgde Kristof later nog een opleiding kunstsmederij bij Syntra in Brugge. Zijn gamma aan kunstig uitgevoerde smeedwerk is eindeloos. Zo nam hij bij de ingrijpende restauratie van Hotel – Brasserie Du Parc nog alle metaalwerk voor zijn rekening van dit beschermde gebouw: luchters, trapleuningen, kapstokken… “Ik ben er een half jaar mee bezig geweest, maar ben wel fier met het resultaat. Ja, het is een eenzame stiel want ik werk alleen in mijn atelier met de klassieke muziek van radio Klara die mijn hamerslagen ritmeert”, besluit Kristof en hij wakkert zijn vuur nog eens aan.