Intiem herdenkingsmoment voor ‘Kortrijkse metalvader’ Jacques Merlevede op Alcatraz: “Het zal raar zijn zonder Jacques op zijn vaste plekje”

Alcatraz Metal Festival houdt deze editie een intiem herdenkingsmoment voor Jacques Merlevede (71). Jacques was uitbater van de muziekwinkel Popcenter, die gekend was tot in het buitenland. Hij overleed in januari. “Hij was er bij vanaf de eerste editie in Kortrijk. Voor mij wordt het een emotioneel weekend”, zegt zijn vrouw Dette Beernaert (68).

Links vooraan in de vipruimte aan een bartafel: dat was negen edities lang de vaste plek van Kortrijkzaan Jacques Merlevede op Alcatraz Metal Festival. Jacques startte in 1972 de muziekwinkel Popcenter in hartje Kortrijk. “De focus van onze winkel lag specifiek op hard rock en metal, ondanks dat zijn favoriete genre eigenlijk de sixties was. Jacques trok overal rond, zelfs naar het buitenland, om lp’s en cd’s te kopen en nieuwe groepen te leren kennen. Hij maakte er echt zijn levenswerk van”, vertelt zijn vrouw Dette Beernaert, die met hem mee in de winkel stapte.

“We deden meer dan gewoon platen verkopen, Jacques was een echte kenner. We hadden ook tijdschriften, T-shirts van bands en ook tickets voor concerten en festivals in de buurt. Jarenlang hebben we tickets verkocht voor Alcatraz Metal Festival. In ruil daarvoor kregen Jacques en ik viptickets om zelf het festival bij te wonen. Pas toen het in 2013 van Deinze naar Kortrijk verhuisde zijn we er geraakt. Na al die jaren zijn we goede vrienden geworden met de organisatie, ook na 2018 toen we met pensioen gingen en onze winkel sloten.”

Jarenlange traditie

Voor Jacques en Dette was het een traditie om als een van de eersten op het festivalterrein te arriveren. “De deuren gaan meestal open rond een uur of 10. Dan deden we op het gemak een rondje op de site en dronken een koffietje. Uiteindelijk gingen we naar de vipruimte en zocht Jacques daar zijn vaste plekje op aan de bartafel links vooraan”, gaat Dette verder. “Daar zat hij het liefst, met een overzicht over alle optredens en bezoekers. En zo zagen we het festivalterrein langzaamaan tot leven komen. Ikzelf beleef veel liever de optredens in het publiek. De sfeer is daar helemaal anders. Maar na ieder optreden ging ik hem daar weer opzoeken.”

“Persoonlijk doet het me goed om naar concerten of festivals te gaan en tussen de mensen te zijn. De dag erna zit ik vol energie en voel ik me als herboren. Natuurlijk blijft Jacques altijd in mijn gedachten zitten3 – Dette Beernaert, vrouw Jacques Merlevede

In 2022 sloeg het noodlot toe en kreeg Jacques longvlieskanker. “Vorig jaar was Jacques al te ziek om naar Alcatraz te komen. Toen had hij mij aangemoedigd om toch een dag naar het festival te gaan en heb ik Dali, een van onze kleinkinderen, voor het eerst mee op pad genomen.”

“Het is nu bijna zeven maanden geleden dat ik afscheid moest nemen van Jacques. Het zal moeilijk zijn om op het festivalterrein rond te wandelen wetende dat hij niet meer op zijn plaatsje in de vipruimte zal zitten. Nu zal ik zelf zijn plaatsje opzoeken om daar een momentje voor mezelf te nemen. Persoonlijk doet het me goed om naar concerten of festivals te gaan en tussen de mensen te zijn. De dag erna zit ik vol energie en voel ik me als herboren. Natuurlijk blijft Jacques altijd in mijn gedachten zitten.”

Gekend door iedereen

Dat Jacques gekend was door iedereen is eigenlijk een understatement. Sommigen noemen hem zelfs de ‘metalvader van Kortrijk’. “Overal als mensen hem zagen, zeker in het publiek op Alcatraz, stapten ze op hem af om hem gedag te zeggen of om te vertellen hoe mooi ze die plaat wel niet vonden, die hij hen ooit had aangeraden. Dat was wel iets waar we op inspeelden. Zodra er een klant de winkel binnenstapte, probeerden we een bepaalde stijl of band te draaien, waarvan we dachten dat die wel in de smaak zou vallen. Na tientallen jaren samenwerken, waren we zo goed op elkaar ingespeeld dat we dat zonder woorden deden.”

“Heel lang herkenden mensen mij als de zoon van. Een hele eer, vind ik.” – Clint Merlevede, zoon van Jacques

“Heel lang herkenden mensen mij als de zoon van”, vertelt Clint Merlevede. “Als jonge gast dacht ik: hey, ik ben wel mezelf hé. Maar het is eigenlijk een hele eer dat mensen mij zo herkennen. Nog steeds als mensen mij zien, houden ze me tegen en vertellen ze me over dingen die ze hebben meegemaakt met mijn vader. Dat vind ik fantastisch om te horen. Dan zie ik dezelfde gelukkige blik op hun gezicht die er ook altijd was bij mijn vader wanneer hij in de winkel stond of met muziek bezig was.”

Zijn andere zoon, Leslie Merlevede, kreeg de microbe van hardrock en metal niet mee. “Dat is helemaal mijn ding niet. Als ik als klant in de winkel was binnengestapt, hadden ze wellicht als aanrader de muziek gewoon uitgezet”, lacht hij. “Ik ben zelf ook nog nooit op Alcatraz geweest, dit wordt mijn eerste bezoek en ik vrees dat ik het ook kort zal houden. Ik heb vooral de liefde voor muziek van de sixties en natuurlijk voor KVK van mijn vader meegekregen.”

Herdenkingsmoment

De organisatie van Alcatraz zal zaterdag een herdenkingsmoment organiseren in intieme kring. Jacques’ naam zal aan de houten totempaal komen te hangen, die sinds enkele jaren deel uitmaakt van het meubilair van Alcatraz. “Die paal staat er altijd, het is zo vanzelfsprekend dat die er is dat je er niet meer op let. Maar door dat kleine gebaar zal die totempaal een belangrijke betekenis voor ons krijgen”, zegt Clint. “Het komende weekend zal er ongetwijfeld een zijn vol emoties voor mij”, vult Dette aan. “Maar het allerbelangrijkste is dat ik mijn familie en goede vrienden dicht bij mij heb om me er door te helpen.”