De Koninklijke Snoezepoezen werken elke drie jaar toe naar de Kattenstoet, maar moesten voor het eerst zes jaar overbruggen. “Normaal zijn ze nooit echt nerveus, maar nu is er heel wat gezonde stress.”
De Snoezepoezen werden in 1961 opgericht voor de Kattenstoet, maar groeiden de voorbije decennia uit tot ambassadrices van Ieper: tot in Japan werden de danseressen met kattenoortjes gevraagd voor optredens. “Al blijft de ‘eigen’ Kattenstoet voor ons het hoogtepunt”, zegt Stefanie Kestelyn, met 36 lentes de oudste der Snoezepoezen.
Jubileum met mondmasker
De dansgroep werkt al zes jaar toe naar de 46ste stoet en moest dit drie jaar zonder optredens doen door corona. In 2021 dansten ze wel voor hun 60-jarig jubileum, maar met mondmasker voor een beperkt publiek. Toch bleven ze repeteren, ook de ‘nieuwe’ leden Malì (19) en Giada (16) Del Prete. “Papa is Italiaans, maar we zijn geboren en getogen in Ieper”, aldus de zussen. “We werden Snoezepoes na de laatste stoet in 2018. Ondanks corona bleven we volhouden en zo zijn we al zes jaar aan het repeteren, we kijken er echt naar uit. Vroeger dansten we in dansscholen, maar hier amuseren we ons meer: de Snoezepoezen vormen een hechte groep en de begeleiding is geduldig en opbouwend.”
Meetlat
Dat was ooit anders. “Juffrouw Denise Dael die de groep oprichtte, had een meetlat: wie kleiner was dan 1,65 meter mocht niet meedoen. Ikzelf was 2 centimeter te klein”, getuigt Carla Vannieuwenhuyze (60). Samen met haar zus Vera (52) vernieuwde ze de Snoezepoezen en zorgt ze al bijna 40 jaar voor begeleiding.
Groep samenhouden
“Lengte en gewicht zijn gelukkig geen criterium meer”, verzekeren Carla en Vera. “Leeftijd ook niet want de jongsten kunnen terecht bij de Lakeien. Intussen zijn ook Snoezepoezen van buiten Ieper welkom. De inzet telt. Corona was een erg moeilijke periode. De meisjes wilden wel, maar mochten niet. Normaal zijn ze nooit echt nerveus, maar nu is er heel wat gezonde stress na al dat repeteren. We zijn content dat we de groep konden samenhouden. Na zes jaar blijven de echte over.”
Uur rijden
“Wij rijden een uur naar de repetitie, dansen een uur in Ieper en keren dan weer huiswaarts”, vertelt Sara Vandamme (19) uit Avelgem. Ze is klaar voor haar derde stoet. Haar mama Lot Dejonghe (48) uit Ieper schitterde vroeger bij de Snoezepoezen. “Op mijn dertiende startte ik in 1990 en nam ik deel aan heel wat stoeten en optredens in binnen- en buitenland”, aldus Lot. “Toen was er nog een ongeschreven regel dat je stopte als je ging studeren of van straat was. In 2001 verhuisde ik naar Avelgem. Tijdens een reünie voor het 50-jarig jubileum in 2011 beslisten we om ‘De Dames’ op te richten, een dansgroep voor al wie ooit bij de Snoezepoezen danste. Eens Snoezepoes altijd Snoezepoes.”
Tranen in de ogen
“Ik ben ongelooflijk trots op mijn dochter”, vervolgt Lot. “Toen ik haar de eerste keer zag dansen in de Kattenstoet, kreeg ik tranen in de ogen, een onbeschrijflijk gevoel. De repetitie op vrijdagavond werd ons wekelijks moment.” “Samen deze hobby uitoefenen is heel intiem”, beaamt Sara. “Het zorgt voor een nog grotere connectie met mijn mama.”
Jongste en oudste Snoezepoes
De jongste Snoezepoes is de 13-jarige Juliette Depuydt uit de Heuvellandse deelgemeente Wijtschate. “Ik kwam graag kijken naar de Kattenstoet, keek telkens op naar de Snoezepoezen en kwam erbij drie jaar geleden. Vroeger danste ik in een andere groep in de Kattenstoet, maar ik wou naar de Snoezepoezen, dé dansgroep van de stoet.”
“Mijn aantal stoeten? Ik ben de tel kwijt”, lacht oudste Snoezepoes Stefanie. “Ik dans hier sinds 1999 en blijf vol passie meedoen. De pure vriendschap in deze dansgroep is uniek en dat blijft voor het leven.” (TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
