Curator Shendy Gardin over Triënnale Brugge: “Het evenwicht was zoek in de vorige editie”

“Hopelijk ontdekken Bruggelingen en bezoekers via de Triënnale weinig gebruikte plekjes”, zegt co-curator Shendy Gardin. Vorige edities leidden tot zwemmen in de reitjes, worden nu het Sint-Obrechtsplein en de overzijde van het Koning Albert I-park in Brugge opgewaardeerd?

De Brugse Shendy Gardin (36), die sinds 2017 aan de slag is bij Brugge Plus, is co-curator van de Triënnale Brugge. Hiervoor heeft de Stad een budget van 2,1 miljoen euro vrijgemaakt. Samen met de Griekse Sevie Tsampalla houdt Shendy Gardin de artistieke touwtjes stevig in handen.

Van waar die artistieke koerswijziging bij de Triënnale Brugge?

Shendy Gardin: “De vorige editie is geëvalueerd, een externe partij constateerde onder meer dat het evenwicht tussen kunst en architectuur zoek was. In 2021 waren er slechts twee architecten en elf kunstenaars vertegenwoordigd op de Triënnale. Er is een nieuw kader uitgezet en er werd besloten om de organisatie volledig toe te vertrouwen aan Brugge Plus.”

“Voordien waren er vier curatoren afgevaardigd: Michel Dewilde (Cultuurcentrum Brugge), Till Holger-Borchert (Musea Brugge), Els Wuyts (Kenniscentrum) en Santiago De Waele (Brugge Plus). Na 2021 heeft Brugge Plus de organisatie in haar geheel overgenomen en werd er gekozen voor vernieuwing en verjonging.”

En vervrouwelijking! Zorgen de twee curatoren voor een vrouwelijke toets?

Shendy Gardin (lacht): “Dat zou ik niet zeggen! We hebben van bij de start wel geprobeerd om er bij de selectie van de architecten en de kunstenaars voor te zorgen dat ze onze diverse maatschappij weerspiegelen. De selectie blijft uiteindelijk een persoonlijke keuze van zowel Sevie als van mezelf, elk vanuit onze achtergrond, die werd gepitcht aan het bestuur.”

“Het heeft geen zin om uit te pakken met twaalf bronzen installaties”

“Mijn collega heeft een enorme kennis van de beeldende kunsten, ik heb een grote voeling met architectuur. We hebben er wel over gewaakt om kandidaten te selecteren die met verschillende materialen en media werken om zo diversiteit in het programma te brengen. Het heeft geen zin om enkel uit te pakken met twaalf bronzen installaties.”

Waren er meer kandidaten dan de geselecteerde kunstenaars?

Shendy Gardin: “We hadden aanvankelijk een longlist met 500 kunstenaars en architectuurbureaus, nadien zijn die gefilterd tot 50 namen die pasten binnen het concept. Spaces of Possibility wil Brugse plekjes een meerwaarde geven door er een andere vorm van gebruik aan toe te kennen.”

“We vonden het belangrijk om verschillende insteken op het thema te tonen. Norell/Rodhe werken bijvoorbeeld rond duurzaamheid aan de hand van recuperatiematerialen, waarmee ze het pleintje in Sint-Obrechtsstraat transformeren tot een verblijfsplek met wilde, inheemse planten, terwijl SO–IL een hoogtechnologisch weefsel ontwerpt, gemaakt uit gerecycleerde PET-flessen.”

Zijn er kunstenaars die geweigerd hebben om deel te nemen?

Shendy Gardin: “We hebben achttien personen uitgenodigd om naar Brugge te komen voor een verkennende wandeling. Eén bureau haakte af, omdat het project niet paste in de planning. Een andere stelde te veel eisen: reizen in business class, overnachtingen in een vijfsterrenhotel…”

“Een kunstenaar stelde teveel eisen: reizen in business class en overnachtingen in een vijfsterrenhotel in Brugge”

Voor ons was het enthousiasme voor Brugge belangrijk: we hadden kunstenaars nodig die bereid waren iets nieuws toe te voegen aan het eeuwenoude verhaal van onze stad. Ten onrechte denken velen dat het Unesco Werelderfgoed onder een stolp zit, waaraan er niet mag getornd worden. Er is bijna nog evenveel vrije ruimte in Brugge als in de 16de eeuw. De Triënnale denkt na over tijdelijke, nieuwe ingrepen die kunnen ingepast worden in de historische stad.”

Voor het parcours heb je het concept van het ‘ei’ van Brugge wat verplaatst, zodat de kunstenaars ook in de periferie hun ding konden doen. Heb je artistieke dromen moeten inperken wegens het werelderfgoed?

Shendy Gardin: “Mona Hatoum wou een ondergrondse schommel bouwen. We hebben haar uitgelegd dat je in de binnenstad niet zomaar een twee meter diepe put kunt graven. Haar schommel komt nu net buiten de vesten, op de site van het Psychiatrisch Ziekenhuis Onzelievevrouw. We hebben ervoor gezorgd dat het parcours ‘afstapbaar’ is. Bij de vorige editie kregen we feedback dat de installaties te ver verspreid waren in de binnenstad.”

“Ik hoop dat het Sint-Brechtsparkje een groene ontmoetingsplaats blijft voor de buurt”

“We hopen op eenzelfde, blijvend effect als in 2015, toen het Japanse Atelier Bow-Wow een zwemplatform creëerde. Sindsdien mag er elke zomer in de reitjes gezwommen worden. De installaties verdwijnen in september, persoonlijk hoop ik dat het pleintje in de Sint-Obrechtsstraat een blijvende groene ontmoetingsplek voor de buurt zal blijven dank zij de Triënnale.”

“Wellicht vinden Bruggelingen en passanten ook na de Triënnale nog de weg naar de herbestemde Sint-Godelieveabdij en de groene oase rechtover het Albert I-park. Meer evenementen op de binnenkoer van de hallen zouden ook een meerwaarde zijn.”