Op 5 juni staat zanger Andrei Lugovski op de planken in het Kursaal in zijn Oostende. Hij maakt er zijn tweede comeback, na de vergiftiging in 2018 en twee jaar Covid-19. “Ik ben nog niet helemaal de oude, maar dat zal er op het podium niet aan te zien zijn.”
De Oostendse zanger werd begin 2018 vergiftigd door een tot nu toe nog steeds onbekend persoon. Op 31 december 2017 postte Andrei nog een laatste bericht op Facebook met gelukwensen voor het nieuwe jaar. Daarna bleef het stil rond de Oostendenaar.
Tot begin februari het nieuws de wereld werd ingestuurd dat iemand Andrei had vergiftigd. De ondertussen 39-jarige zanger kreeg Thallium toegediend, een bestanddeel van rattenvergif. Op het moment van de eerste berichtgeving lag hij al een maand in het ziekenhuis. Hij werd dus begin januari vergiftigd.
Tussen leven en dood
De Idool-finalist van 2007 zweefde enkele maanden tussen leven en dood en is blij dat hij het nog kan navertellen. “Eigenlijk was ik volgens de dokters zo goed als dood. Ik viel niet meer te redden. Dat heb ik ze letterlijk horen vertellen toen ik daar lag en voor het eerst mijn ogen opende”, vertelt Andrei.
“Ik heb dikwijls tranen gelaten, want ik wist immers niet hoe mijn carrière verder zou evolueren. Als ik de dokters mocht geloven had ik het dan wel overleefd, maar mijn carrière als zanger mocht ik vaarwel zeggen.”
Het vergif zorgde ervoor dat alle spieren in het lichaam van de zanger aangetast werden; Hij kon werkelijk niets meer. Mondjesmaat begon hij, na vele uren, dagen, weken en maanden revalideren, het geloof in zichzelf en in de toekomst terug te vinden.
Niet opgeven
“Opgeven staat niet in mijn woordenboek”, duidt Andrei. “De eerste vijf maanden na de vergiftiging kon ik niet aan optreden denken, maar daarna begon dat wel te spelen. Ik zag niets meer. Ik kon alleen luisteren en zelfs amper een signaal geven.”
Tot op vandaag werd de dader nooit gevat. Het onderzoek naar de vergiftiging loopt nog steeds. “Ik ben er hoe langer, hoe minder mee bezig wie me dood wou. Natuurlijk zou ik dat graag te weten komen, maar ik weet niet of ze nog wel echt onderzoeken. Het loopt, maar of ze actief op zoek gaan blijft een andere vraag. Ik heb ook geen enkel idee wie me dood zou willen.”
“Mijn carrière liep op dat moment goed, maar ik had niet de indruk dat ik vijanden had. Een superfan? Fans willen je toch niet dood? Die zijn fan omdat ze je muziek graag horen, toch niet omdat ze je willen zien sterven? Ik ben niet echt bezig met wie het kan gedaan hebben, maar vooral met het waarom.”
Voorzichtiger
“Bang ben ik niet, maar ik ben wel voorzichtiger geworden. Ik ga bijvoorbeeld minder snel iets aanvaarden of zal toch alles goed bekijken voor ik het consumeer. Sowieso heeft de vergiftiging een diepe indruk nagelaten. Ik had dood kunnen zijn, hé.”
In september 2019 stond Andrei na bijna twee jaar voor het eerst opnieuw op de planken. Het moest het jaar van de comeback worden. “Ik heb dat eerste optreden erg emotioneel beleefd”, herinnert Andrei zich nog goed.
“Maar ik ben eigenlijk erg emotioneel ingesteld. Ik huil nogal snel. Na die vergiftiging misschien nog wat sneller. Ik ben ook meer gaan genieten van het leven, want elke dag kan ineens de laatste zijn. We weten nooit wat er ons staat te gebeuren. Ik had nooit verwachten dat ik het slachtoffer zou worden van een aanval op mijn leven. Het eerste optreden sinds de vergiftiging zal me echter altijd bijblijven.”
“Ik ben vooral blij dat ik daar kon staan. Ik kon alleen mijn publiek amper zien. Ik was toen nog niet helemaal de oude. Ik zag alleen maar lichtjes in de zaal. Maar ik stond er”, aldus de Oostendse zanger.
Rustig opbouwen
In 2020 liepen de optredens voor Andrei met mondjesmaat binnen. Hij wou het rustiger aan doen en opbouwen, alleen gooide het coronavirus roet in het eten.
“Enerzijds is het coronavirus positief geweest, want ik heb daardoor de tijd gekregen om aan nieuwe nummers te werken, maar anderzijds had ik veel liever terug opgetreden, nu het weer kon. Ik zou het dan wel rustig aan doen om op te bouwen, maar toch keek ik daar hard naar uit. Die voeling met het publiek is fantastisch en dat heb ik het meest gemist.”
Op 5 juni maakt Andrei zijn tweede comeback en ondertussen is hij stilaan de oude. “Ik zie nu uiteraard veel beter en ik ben ook al beter te been, al ondervind ik nog steeds last. Ik ben nog niet honderd procent de oude Andrei, maar daar wordt aan gewerkt.”
“Ik ben lange tijd in behandeling geweest, en nog steeds ga ik nu en dan naar de kine. Maat stilaan lukt het mij wel om terug de dingen te doen die ik voorheen deed. Op 5 juni mag ik eindelijk terug in het Kursaal staan en daar kijk ik enorm hard naar uit.”
Nieuwe nummers
“Er zullen enkele van mijn nieuwe nummers gebracht worden die ik tijdens de coronacrisis heb geschreven. Maar er zijn natuurlijk ook enkele oudere hits te horen. En voor het eerst werk ik met backing vocals. Ik ben heel blij dat ik opnieuw kan doen wat ik graag doe”, besluit Andrei.
Andrei brengt Gerard Lenorman – een topnaam uit de Franse muziekgeschiedenis. Denk maar aan klassiekers zoals ‘Michèle’, ‘Si j’étais président’, ‘Voici les clés’ en het onsterfelijke ‘La Ballade des gens heureux’.
Tickets en info via www.blueskyconcerts.be.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
