In het najaar van 1996 behoorde ze tot de eerste groep personeelsleden die de opening van het nieuwe Roeselaarse cultuurcentrum op 13 maart 1997 moest voorbereiden. Vorige vrijdag trok Els Coppens (64) de deur van haar kantoor in De Spil achter zich dicht. “Ik ga vooral de collega’s missen en koester de herinneringen aan al het mooie dat ik hier mocht beleven.”
Nog voor De Spil in maart 1997 de deuren opende, werd Els Coppens aangeworven om het langverwachte cultureel centrum voor te bereiden op de grote dag. “Samen met directeur Filip Strobbe, hoofdtechnicus Johan Vanmuysen en cultuurfunctionarissen Bieke Demeester en Koen Allary huisde ik in een leegstaand klaslokaal van de muziekschool in afwachting van de opening. Het gebouw was pas op het allerlaatste moment klaar. Een week voor het feest waren de zetels nog niet aangekomen. Die zaten vast op een ferry in een storm op de Noordzee en enkele uren voor de komst van de eerste gasten waren ze de vloer in de inkomhal nog aan het polieren.”
“Die eerste maanden heb ik vooral geholpen om de programmatie van dat eerste halve jaar rond te krijgen. We zaten toen nog maar pas in het internettijdperk. Het meeste werk gebeurde nog met de telefoon en op papier. We moesten onze job letterlijk zelf uitvinden wat voor lange werkdagen zorgde. In die eerste jaren moesten de mensen hun kaartje nog fysiek komen bestellen en afhalen aan de balie wat vaak voor grote wachtrijen zorgde.”
Pioniers
“Met onze kleine ploeg hebben we die eerste maanden pionierswerk geleverd. Geen dag leek op de andere, er heerste een ongelooflijk enthousiaste sfeer. Niet voor niets noemde ze de ploeg rond directeur Filip Strobbe, het dreamteam van De Spil.”
“Later, toen het personeel al gevoelig was uitgebreid, werd ik hoofd van de administratie en lid van de staff. De laatste jaren heb ik me vooral bezig gehouden met het oplossen van de administratieve rompslomp die bij het boeken van artiesten komt kijken. Met zo’n driehonderd voorstellingen per jaar was de berg werk vaak niet te overzien.”
“Ik ben preus dat we lokaal danstalent als Alexander Vantournhout, Sarah Bostoen en Thomas Steyaert een stevige duw hebben gegeven richting nationale en internationale bekendheid”
“De nieuwe job was voor mij een echte openbaring. Voordien had ik een kantoorbaan bij Aldi maar in mijn vrije tijd vond je me in de kunstacademie waar ik grafiek en fotografie volgde. Dat laatste heb ik trouwens meegenomen naar De Spil. Ik heb die eerste maanden bijna dagelijks foto’s genomen van de werf, zowel binnen als buiten en al die jaren nam ik foto’s van de artiesten achter de schermen en op de scène. Ook het publiek heb ik altijd in beeld proberen te brengen. Ter gelegenheid van de twintigste verjaardag van De Spil mocht ik al die foto’s in de gangen tentoon stellen.”
Maître
“Ik was ook heel graag maître. Elke voorstelling heeft een verantwoordelijke die alles in goede banen moet leiden. Zo kwam je in contact met de artiesten én met de toeschouwers. Meteen kon je zelf ook meegenieten van knappe voorstellingen. Moderne dans is al die jaren mijn favoriet geweest. Ik ben trouwens nogal preus dat we met ons team lokaal danstalent als Alexander Vantournhout, Sarah Bostoen en Thomas Steyaert niet alleen een podium gaven maar ze ook een stevige duw hebben gegeven richting nationale en internationale bekendheid.”
“Maître zijn, zorgde soms ook voor onverwachte opdrachten. Zo moest ik tijdens een optreden van de cabaretier Hans Liberg de zaal ontruimen wegens een brand in het ventilatiesysteem. Het eerste kaartje dat ik verkocht en het eerste optreden dat ik in de schouwburg meemaakte was dat van Will Tura. Zijn broer die doof was, echt, was toen de klankman wat ervoor zorgde dat de muziek veel te luid stond. Dat soort hilarische toestanden kon toen nog maar zou nu nooit meer geaccepteerd worden.”
Op haar laatste werkdag werd Els verrast met een ontbijt in De Spil terwijl de hele dag haar favoriete Franse muziek door de boxen galmde. Daarna werd ze in stoet naar Villa Vandewalle gebracht waar collega’s, familie en vrienden haar opwachtten. Ook te gast, de eerste Spildirecteur Filip Strobbe. (Bart Crabbe)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
