Eerste Cultuurprijs voor Georges Vandromme

© RB
Redactie KW

Na het welkomstwoordje door schepen Johan Vanysacker had Cultuurraad voorzitter Peter Peene een ruim Laudatio voor Georges Vandromme, de winnaar van de eerste Cultuurprijs in Langemark-Poelkapelle.

“Het was een droom die al vele jaren op het ‘dromenrek’ lag en nu kunnen we er eindelijk voor het eerst mee uitpakken: vanavond (zaterdag) mogen we voor de eerste keer de Cultuurprijs van onze gemeente Langemark-Poelkapelle uitreiken. En laten we hopen – en ik heb daar eigenlijk alle vertrouwen in – dat dit het begin is van een mooie traditie! Onze gemeente kent immers een boeiend en bloeiend cultureel leven”, opent cultuurraad voorzitter Peter Peene.

“Het belang van de Cultuurprijs: het is een uitstekende gelegenheid om dat bloeiende cultuurleven in onze gemeente feestelijk in de spots te plaatsen. De huidige trofee is een afbeelding van een Ballerina in brons ‘Ontluiken’ gemaakt door de Oostendse kunstenares Martine Vyvey. Deze cultuurprijs is een uitgelezen kans om verenigingen, organisaties of personen die zich op cultureel vlak bijzonder verdienstelijk hebben gemaakt, een welverdiende pluim te geven. Voor de eerste editie kregen we de volgende kandidaturen binnen: het Bakelandtcomité en zijn gewezen voorzitter en bezieler Michel Gheeraert, oprichter en gewezen voorzitter van de Kunstkring 20-10 Eric Verbrugge, Ethel Vanacker, Georges Vandromme, het Guynemerkliekske en Wakker voor Vrede. Ik heb zelf, als zeer betrokken partij, voorgesteld om de kandidatuur van Wakker voor Vrede niet te weerhouden”, haalt Peter aan.

Georges Vandromme is een echte cultuurmens

“En dan kom ik eindelijk tot de winnaar van de eerste Cultuurprijs van Langemark-Poelkapelle: Georges Vandromme. Ik ben bijzonder gelukkig met deze winnaar. Georges Vandromme is een echte cultuurmens, zelfs een culturele duizendpoot. Sinds zijn pensioen in 2006 heeft hij niet stilgezeten, met maar liefst acht historisch-culturele publicaties als resultaat. En we hebben het laatste van zijn realisaties nog lang niet gezien. Want Georges heeft ook een rek vol dromen, waarvan er nog heel wat niet gerealiseerd zijn.”

“Georges is een echte Langemarkenaar – meer nog: een echte ‘Boskanter’ van de Madonna. Hij werd geboren in 1946, zijn ouders waren seizoenarbeiders, later gingen ze aan de slag in een bedrijf in Roeselare. Van jongs af aan was duidelijk dat Georges tekentalent had. Toch was zijn schoolloopbaan in de Madonna niet zijn succesrijkste – je zou ‘t niet geloven, maar hij moet nogal een speelvogel geweest zijn. Van de Madonna ging het naar technisch onderwijs aan het VTI in Ieper, en daar keerden de resultaten. Georges kreeg van zijn vader de belofte dat hij na het eerste jaar niet langer op internaat moest, als hij mooie resultaten kon presenteren. En dat deed hij vanaf toen zonder fout: jaar na jaar de eerste van de klas!”

“Weer onder impuls van zijn vader, ging Georges verder studeren aan Sint-Lucas in Gent – een 4-jarige opleiding architectuurtekenen. Tijdens zijn legerdienst kon hij zijn talent en diploma inzetten bij het tekenen van kaarten voor militaire oefeningen. Vervolgens ging hij aan de slag bij het Ministerie van Openbare Werken, waar hij in de wegenbouw actief was.”

“Intussen behaalde Georges de vereiste diploma’s voor een carrière in het onderwijs. Hij verkaste naar de Rijks Technische School in De Panne, waar hij 10 jaar les gaf. Na een korte passage in Moorslede, werd hij technisch adviseur coördinator aan het KTA in Ieper. Stil zitten of stilstaan was aan Georges niet besteed – hij gooide zich in de examenstrijd om inspecteur te worden, en met succes: van 160 kandidaten werden er uiteindelijk 3 weerhouden, onder wie ook Georges” weet Peter Peene.

Acht boeken heeft Georges intussen gepubliceerd

“Van 1983 tot aan zijn pensioen in 2006 schuimde hij het Vlaamse land af om als inspecteur problemen op te lossen, brandjes te blussen, maar ook hervormingen en vernieuwingen te begeleiden, scholen te ondersteunen op hun weg naar de toekomst. Al na één jaar pensioen, verscheen Georges eerste publicatie: Kapelletjes in Langemark-Poelkapelle.”

Acht boeken heeft Georges intussen gepubliceerd. “Het begon zoals gezegd met een inventarisering van Kapelletjes in Langemark-Poelkapelle: 43 om precies te zijn. Allemaal gedocumenteerd en becommentarieerd, met af en toe een sappig verhaal erbij én van elk kapelletje een pentekening – uiteraard van de hand van Georges. In 2010 verscheen ‘Erfgoed in Langemark-Poelkapelle‘. Daarin beschrijft Georges 50 markante gebouwen en gedenktekens die voor onze gemeente beeldbepalend zijn. Hij doet de stenen spreken door er opnieuw verhalen bij te plaatsen die er onlosmakelijk mee verbonden zijn. 75 jaar Madonnaparochie was in 2011 de aanleiding voor een volgende uitgave, waarin Georges de geschiedenis van ‘zijn’ parochie te boek stelde.”

“In 2013 waren de gehuchten van onze gemeente aan de beurt. Met ‘Gehuchten en historische locaties in Langemark-Poelkapelle‘. 2014: het jaar waarin de grote herdenking start van de Eerste Wereldoorlog. En daar is Georges weer, dit keer samen met Danny Jonckheere. In het boek ‘Hoe Langemark-Poelkapelle honderdennegen keer een toekomst verloor‘ brengen beide historici op indrukwekkende wijze hulde aan 109 plaatselijke slachtoffers van de Groote Oorlog. Een jaar later is er al een nieuw project: 200 jaar burgemeesters in Langemark-Poelkapelle, zeg maar: de politieke geschiedenis van onze gemeente. Vanaf dan neemt Georges een aanloop naar zijn meest recente boek, maar tussendoor schrijft hij ook nog eens het verhaal neer van ‘De noodlanding van Malinowski en het ontroerend vervolg‘. Een sterk verhaal uit de Tweede Wereldoorlog, dat zich afspeelt in de Madonna en dat ook is opgenomen in de reeks ‘Verhalen voor onderweg’ van Regionaal Landschap Westhoek.

Nieuwe plannen

Enkele weken geleden verscheen dan ‘Een wandeling langs 227 herbergen in Langemark-Poelkapelle‘ – een inventaris om u tegen te zeggen van – stel je goed voor – 227 herbergen! Dit is zeker niet het laatste wat we van Georges gezien hebben, hij loopt nu al met nieuwe plannen in zijn hoofd, al heeft hij aan Christiane beloofd om nu toch even een adempauze te nemen. We kunnen het belang van Georges zijn werk van de afgelopen jaren moeilijk overschatten. Zijn publicaties, die het resultaat zijn van zeer zorgvuldig opzoekingswerk en eindeloos geduld, zijn een schatkamer van informatie over het verleden van onze gemeente, een museum waarin nog aanwezig of al verdwenen erfgoed bewaard wordt, een archief dat een breed publiek kan consulteren.”

“Maar wat volgens mij het allerbelangrijkste is: Georges zijn boeken vertellen de verhalen van mensen die hier in het verleden geleefd en gewerkt hebben, ons samenleven mee vorm gegeven hebben – in alle eenvoud maar daarom niet minder groots. Want ook al ogen de levens van de meeste mensen schijnbaar heel ‘gewoon’, vaak zijn ze net in dat ‘gewone’ buitengewoon. Het is ook wat Georges zelf doorheen zijn historisch-erfgoedkundig werk het meest getroffen heeft: hoe onze voorouders in veel moeilijker omstandigheden dan wij vandaag kennen, hard werkend, koppig volhardend en doorzettend de weg gebaand hebben naar de welvaart en het goede leven dat de meeste mensen vandaag mogen kennen. Nederigheid, respect en trots zijn volgens Georges dan ook geboden – en wij beamen volmondig. Net daarin schuilt het grote belang en de betekenis van Georges werk, dat alle lof – en zeker ook de Cultuurprijs van onze gemeente verdient! Namens de Cultuurraad van Langemark-Poelkapelle feliciteer ik u van harte en mag deze erkenning vooral een aanmoediging zijn om ons in de toekomst te blijven verrassen met verhalen van vroeger voor vandaag en morgen”, besluit Peter Peene.

(RB)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier