Geen enkele sector is zo hard getroffen als de cultuursector. Ook in De Spil is het al maanden onnatuurlijk stil. “Maar we hopen tegen de zomer te kunnen starten met een aangepast aanbod. In september begint dan een uitzonderlijk cultuurseizoen met een enorm druk programma”, vertelt directeur Dirk Cornelis. “De frustratie maakt stilaan plaats voor hoop.”
Een beperkte programmatie in het najaar is zowat de enige culturele activiteit die er het voorbije jaar heerste in cultuurcentrum De Spil. Directeur Dirk Cornelis wacht ons op aan de gesloten schuifdeuren van De Spil en laat ons langs een zijdeurtje binnen in de inkomhal. “Het doet nog altijd raar om hier door de opvallend lege hal, langs de trappen naar mijn kantoor te lopen.”
En het valt meteen op. De hal ziet er anders uit. “Onze technici zijn zowat de enige Spilmedewerkers die de hele periode aan de slag zijn gebleven. Het huis is serieus onder handen genomen. De inkomhal, loges en lokalen zijn opgefrist. Zelfs de verwijsbordjes zijn vervangen door mooie zelfgemaakte exemplaren. Allemaal klussen die wegens altijd veel te druk, al jaren lagen te wachten.”
Cultuurwagens
“De technici bouwen ook een mobiel cultuurcentrum. Dat zijn enkele wagens waarmee we ook na corona mee op pad willen gaan om cultuur buiten De Spil-muren te verspreiden. Daarnaast hebben heel wat medewerkers van de vrijgekomen tijd geprofiteerd om opleidingen te volgen. Ik ben vooral trots op het vrijwilligerswerk dat een deel van het team heeft opgenomen. In het begin van de pandemie vond je hen terug in AZ Delta op de logistieke diensten. Ze kwamen er in een heel andere wereld terecht maar het was een indrukwekkende ervaring. Het kon de bittere pil van de tijdelijke werkloosheid toch een beetje vergulden.”
“Frustratie maakt plaats voor hoop”
“Sinds februari is het Spilteam aan de slag in het vaccinatiecentrum. Organiseren, onthaal verzorgen, mensen informeren, techniek en decors bouwen, we hebben onze hele expertise meegenomen naar de expohallen.”
En dus bleef Dirk Cornelis wat eenzaam achter in De Spil. “Toen in oktober onze deuren weer dicht moesten, had ik het meteen door. Dit is niet voor eventjes. Dit zal lang duren. En dat zorgde vreemd genoeg meteen voor de nodige rust. Frustratie ging tamelijk rap over in zoeken naar alternatieven. Het vervelende is al die tijd geweest dat we nooit wisten wanneer we met die alternatieven naar buiten zouden komen. Ook nu leven we nog altijd op hoop. Eerst was die gefocust op de paasvakantie. Nu mikken we op eind juni. We weten alleen niet wanneer en hoe we zullen kunnen heropstarten. Is dat met honderd bezoekers of met vijfhonderd? Belangrijk als je een voorstelling wil boeken.”
Verlies
“Het ergste is nog het afbellen van de artiesten. Sommigen onder hen kregen van ons meer dan één keer een telefoontje dat een voorstelling weer maar eens werd uitgesteld. We beseffen dat het voor die mensen enorm hard moet zijn. Hun inkomsten vallen volledig weg. Voor een huis als De Spil valt het financiële verlies nog mee. We zijn een vzw en eenvoudig gesteld maak je ook geen verlies. Er zijn geen inkomsten maar uiteraard ook weinig uitgaven. We hebben ook te doen met onze vrienden van het Teaterkafee die nu al maanden gesloten zijn. Ik hoop echt dat er nooit nog een vierde coronagolf op ons afkomt.”
“We hebben veel vragen gehad van organisaties en verenigingen om toch iets te kunnen organiseren maar het was steeds balanceren op een slappe koord. Wat mag en wat mag niet? Het was snel duidelijk dat we niet konden ingaan op alle vragen. Na veel wikken en wegen hebben we een uitzondering gemaakt voor onze buren van De Stap. Voor hun voorstellingen naar aanleiding van het afstudeerfestival Point Final kunnen ze onze podia gebruiken. Er komt geen publiek. Al de optredens worden gestreamd.”
“Maar het is duidelijk dat we ons niet wegsteken. Vanaf het moment dat het weer kan, gaan we er volledig voor. Dat is trouwens ook de oproep van het stadsbestuur van Roeselare. De burgemeester en zijn team beseffen even goed als wij dat cultuur een noodzakelijk gegeven is in onze stad. We voelen ons vanuit die kant zeker gesteund.”
Heropstart
“En die steun kwam er ook van heel veel Spilfanaten die ingingen op onze alternatieve cultuuraanbod Take Away waarbij we zowel digitaal of lekker ouderwets analoog cultuur via de brievenbus tot bij de mensen thuis brachten. Een hele klus voor ons personeel maar het zorgde vooral voor een goed gevoel.”
“Momenteel hebben we een tiental alternatieve zaken klaar staan op de agenda van de heropstart eind juni. Het zijn kleinschalige projecten die muzikanten, acteurs en stand-upcomedians de voorbije maanden hebben opgezet net in functie van een beperkte opstart. En ondertussen is ook de programmatie voor het volgende seizoen zo goed als klaar.”
“We hebben heel wat aanvragen moeten weigeren wegens plaatsgebrek op de kalender”
“We denken midden juni te kunnen starten met de verkoop van tickets voor voorstellingen vanaf september. Dat zal gebeuren via een gloednieuwe website waaraan we momenteel de laatste hand leggen. Vanaf 16 augustus moet de seizoensbrochure dan klaar zijn. Die zal serieus dik zijn. Heel wat voorstellingen werden afgelast maar nog veel meer werden uitgesteld zodat we die volgend seizoen samen met het nieuwe aanbod gaan presenteren. We hebben ook heel wat aanvragen moeten weigeren wegens plaatsgebrek op de kalender. Het zal druk worden. Ik vermoed dat vanaf september elke dag wel iets geprogrammeerd zal staan, zowel in de schouwburg als in zaal De Komedie. De mensen zullen nog nooit zo’n keuze hebben gehad. Ik denk dat bijvoorbeeld elke Vlaamse comedian volgend seizoen langskomt in De Spil”, aldus nog Dirk Cornelis.
Pensioen
Op dit ogenblik zou het Spilpersoneel in gewone tijden allicht druk bezig zijn geweest met het voorbereiden van het afscheidsfeest van directeur Dirk Cornelis. “Normaal ga ik in september met pensioen. Maar dit is natuurlijk een ongelukkig en ook cruciaal moment voor ons centrum. In afspraak met het stadsbestuur blijf ik in september nog even present tot alles opnieuw vlot draait. En dan komt er tijd vrij voor mijn kinderen en kleinkinderen. Tussen het vele werk door fungeer ik nu al regelmatig als kinderoppas en ik heb al begrepen dat met pensioen gaan niet meteen voor meer rust zal zorgen. Twee van die kleinkinderen wonen in Zuid-Korea. Ik hoop ook daar in de toekomst wat meer te kunnen zijn”, besluit Dirk Cornelis.
Alles over het zomerprogramma op www.despil.be .
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
