Auteur Willy Spillebeen blaast op vrijdag 30 december 90 kaarsjes uit. Maar de vele jaren lijken geen vat te hebben op zijn liefde voor literatuur en poëzie. Bewijs daarvan is zijn nieuwe dichtbundel ‘Pigment van een bestaan’, die binnenkort verschijnt.
Willy Spillebeen werd op 30 december 1932 geboren in Westrozebeke. In 1958 kwam hij naar Menen wonen, waar hij leraar Nederlands en Frans was in het Vrij Technisch Instituut. Als schrijver van romans, gedichten, jeugdboeken, vertalingen, essays… mocht hij tal van bekroningen in ontvangst nemen. Hij is zowel ereburger van Menen als van Staden.
Nog steeds woont hij in zijn woning in de Sluizenkaai aan de oude Leie-arm. Op een steenworp van het VTI en vlakbij het oude sluizencomplex, dat een fiets- en wandelverbinding vormt naar het Leie-eiland op Frans grondgebied. Maar fietsen zit er voor Willy voorlopig niet meer in na een kwalijke val.
“Drie maanden geleden ben ik gevallen met de fiets, met een gebroken elleboog als gevolg. Daardoor zat ik lange tijd thuis vast, fietsen of autorijden kon ik niet meer. Dat laatste doe ik intussen alweer, maar mijn fiets heb ik niet meer uitgehaald. De schrik om te vallen zit er nog in. Elke dag een uurtje gaan stappen in mijn eentje lukt nog altijd. Gelukkig woon ik hier goed en kan ik vlakbij gaan wandelen op het Leie-eiland. Maar ik ga ook graag wandelen in De Balokken in Wervik.”
Geboortehuis
90 jaar oud worden, het doet iets met een mens. Willy’s echtgenote Zulma Denys overleed 17 jaar geleden en ook al zijn vrienden zag hij één na één sterven. “Zo gaat dat als je ouder wordt”, zucht de jarige schrijver. “Ook de band met Staden is beetje bij beetje verwaterd. De familie van mijn vrouw is er weg en na de dood van mijn broer is mijn geboortehuis verkocht. Ik ging er veel naartoe. Dat alles maakt dat het niet meer hetzelfde is als vroeger.”
Gelukkig weet de schrijver zich omringd door de familiale warmte van zijn vier kinderen, zeven kleinkinderen en twee achterkleinkinderen. “Er is er zelfs nog eentje op komst. Ja, het leven gaat verder…”
Eerbetoon
“Ik ben nog voortdurend bezig. Ik lees erg veel: romans, dichtbundels, tijdschriften, de krant… Ik schrijf nog steeds gedichten en vertalingen, maar proza zit er niet meer in. Een roman schrijven is vrij ingewikkeld: je moet een verhaal en een structuur uitwerken, en je moet er de hele dag mee bezig zijn. De aanzet voor een gedicht daarentegen kan je plots op papier zetten. Je hoeft er niet voortdurend mee bezig te zijn en je kan er rustig aan verder werken.”
Willy’s laatste dichtbundel Microkosmos dateert van 2019, maar binnenkort verschijnt er een bundel met nieuwe poëzie, Pigment van een bestaan, uitgegeven door Uitgeverij P uit Leuven. “Het is een selectie geworden van een 90-tal nieuwe gedichten van de voorbije drie jaar. De thema’s waarover ik altijd schrijf, komen erin aan bod, maar er zitten ook in-memoriamgedichten bij.”
In de bloemetjes
De voorstelling vindt plaats op vrijdag 20 januari om 19 uur in De Studio in CC De Steiger. Het wordt meteen ook een eerbetoon door Bibliotheek Menen, Davidsfonds Menen en de Vereniging van West-Vlaamse Schrijvers (VWS). Samen zetten ze de Menense auteur in de bloemetjes voor zijn 90ste verjaardag.
Literair criticus Jooris Van Hulle zal de nieuwe bundel belichten, waarna Willy Spillebeen zal voordragen uit zijn nieuwste werk. Gastdichters Yerna Van den Driessche en Paul Demets brengen hulde aan zijn schrijverschap en pianiste Micheline Delaere zal het gebeuren muzikaal opluisteren. Presentator van dienst is Jeroen Spillebeen.
Gratis inschrijven kan via bibliotheek@menen.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
